Start: 20.04.2018 | 2S: 01.03. 2020
Koniec: 09.02.2020 | 2S: 29.03.2021
*Czyli jak Park Jimin zakochuje się w tobie i stara uszczęśliwić pokazując ci swoją miłość na różne sposoby*
To jest cringe. Cringe i jeszcze raz cringe, ale muszę to skońc...
Niespodzianka! Rozdział miał być jutro, ale nie mogłam się powstrzymać. I tak długo czekaliscie na kontynuację ❤️
10 komentarzy i 15 serduszek = następny rozdział.
Spodziewam się niskiej aktywności, bo w końcu nie było mnie aż miesiąc. Jeśli nie uda wam się to następny pojawi się o 16.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
🌹Nie potrafię o nim zapomnieć🌹
Wyjrzałam zza futryny na mojego byłego narzeczonego. Zmienił się przez ten czas. Zmężniał, a jego ramiona były tak samo szerokie jak Jina. Jego głos był głęboki, ale czuły. Jedyne co się w nim nie zmieniło to spojrzenie. O dziwo był taki sam jak przed tym zdarzeniem. Poczułam przyjemny zapach perfum starszego za sobą. Jungkook patrzył na mnie i wskazał na niego palcem.
-Zaprosiłaś go? - zapytał pokazując na Jimina palcem. Był lekko zdenerwowany, a ja modliłam się, by nie doszło między nimi do rękoczynów. Jimin ściągnął buty i zajrzał do najbliższego mu pomieszczenia. Była nią kuchnia.
-Y/N? - zapytał jakby nigdy nic i ruszył w naszym kierunku. Na szczęście nas nie zauważył, ponieważ szybko ruszyliśmy w głąb salonu. Coś czuję, że chłopak żałuję swoich czynów. Tylko, że swoim zachowaniem zniszczył wszystko i między nami nic już nie ma. Już go nie kocham. W moim sercu jest inna osoba. Jest nią chłopak, który tak naprawdę był przy mnie cały ten czas. Wspierał mnie i pomagał, gdy coś się działo. Jestem mu naprawdę wdzięczna, bo dzięki niemu mogłam wstać na nogi po tym bolesnym ciosie. Jungkook oparł się biodrem o kanapę i przyciągnął mnie do swojego torsu. Jimin wszedł do pomieszczenia, a ja położyłam swoje dłonie na jego policzkach i zaczęłam je czule głaskać. Nie widziałam jego miny, ponieważ stałam tyłem, ale chciałabym to zobaczyć.
-Nie wiem czego tu szukasz hyung...- odezwał się Jungkook całując moje czoło.
-Chciałbym zapytać o to samo... - odparł lekko zdenerwowanym głosem. Poczułam jak chłopak porusza się i chwilę potem Jimin odwrócił mnie w swoją stronę.
-Y/N...przyszedłem Ci wszystko wyjaśnić - widziałam w jego wzroku skruchę, ale za to co zrobił powinnam zrobić coś więcej. Machnęłam dłonią przerywając mu.
-Nie chcę twoich wyjaśnień. Nie zasługujesz na to - odparłam sztywno i bez uczuć. - Haeun tu nie ma i nie zobaczysz jej.
-Co? Przecież to też moja córka! Mam prawo się z nią zobaczyć! - rzekł lekko zdenerwowanym głosem.
-A ty co robiłeś? Mimo, że mówiłeś, że nie jest twoją córką to i tak mi ją zabrałeś! - krzyknęłam.
-Y/N...
-Jimin idź już - odezwał się Jungkook stawiając między nami.
