Τα φτερά του έρωτα

Μια Μέρα Στο Liopyri

Ο θόρυβος από το ξυπνητήρι του κινητού τον ξύπνησε από έναν βαθύ ύπνο, χωρίς όνειρα. Είχε βυθιστεί σε αυτόν τον ύπνο σχεδόν με ανακούφιση και τον είχε υποδεχτεί σαν λύτρωση μετά την ταραχή των προηγούμενων ωρών.. Είχε περάσει μια δύσκολη νύχτα χτες το βράδυ και η μέρα επίσης δε μπορούσε να χαρακτηριστεί ιδιαίτερα ευχάριστη.
  Μία νεαρή πελάτισσα, από καλή οικογένεια των Αθηνών είχε αποφασίσει να κάνει ένα μαραθώνιο party με τους κοσμικούς της φίλους στη πισίνα και μετά από αρκετά αλκοολούχα ποτά, η φασαρία που δημιουργούσαν, είχε προκαλέσει παράπονα από τους υπόλοιπους ενοίκους του ξενοδοχείου.
  Πέρασε μια ώρα προσπαθώντας να εξηγήσει στη εικοσάχρονη κληρονόμο μιας εφοπλιστικής οικογένειας πως δεν λειτουργεί έτσι το ξενοδοχείο του. Δεν τον ένοιαζε αν είχε λεφτά, ούτε και μπορούσε να ενοχλεί όλους τους άλλους ενοίκους επειδή ο τραπεζικός της λογαριασμός ήταν γεμάτος.
   Η Ιόλη επέμεινε πως ήταν λάθος ο τρόπος που χειριζόταν το θέμα.. Επί ώρα διαφωνούσαν στο γραφείο του Άρη για το πως έπρεπε να ταχτοποιήσουν το ζήτημα.
"Δε μπορείς να ζητάς από μια πάμπλουτη κληρονόμο να σταματήσει το party της με τους επίσης πάμπλουτους φίλους της, επειδή ενοχλούνται οι υπόλοιποι μεσήλικες ενοικοι. Για όνομα του Θεού Άρη, δεν έμαθες τίποτα από marketing;
Αυτή τη στιγμή αυτή η νεαρή ανεβάζει φωτογραφίες από τις διακοπές της στα social media της και κάνει διαφήμιση στο ξενοδοχείο μας, στο νησί. Κι εσύ θες να της κάνεις παρατήρηση γιατί κάνει φασαρία. Έχεις τρελαθεί;"η Ιόλη πήγαινε πάνω κάτω στο χώρο με τα μαύρα ψηλοτάκουνα της να χτυπούν νευρικά στα λευκά πλακάκια. Είχε ανοίξει το iPhone της και του έδειχνε φωτογραφίες από το λογαριασμό της νεαρής κληρονόμου στο Instagram.
" Ορίστε! Κοίτα πόσες φωτογραφίες του ξενοδοχείου, της πισίνας. Και αυτές είναι μόνο στον δικό της λογαριασμό που τον ακολουθούν 400.000 άνθρωποι. Σκέψου πόσοι άλλοι θα δουν το μέρος από τις δημοσιεύσεις των καλεσμένων της"
"Ξέρω πολύ καλά αυτού του είδους τη διαφήμιση και ειλικρινά δε μου καίγεται καρφί αν μια κακομαθημένη μικρή φωτογραφίζει το ξενοδοχείο μου. Ενοχλεί τους υπόλοιπους. Και αυτό δε το δέχομαι. Δεν είναι αυτό το είδος του ξενοδοχείου που θέλω να φτιάξω. Θέλω να δημιουργήσω έναν χώρο ηρεμίας και χαλάρωσης. Έναν παράδεισο. Στον παράδεισο σίγουρα δεν ακούγονται pop χιτάκια στη διαπασών, ακούγονται; "γύρισε ο Άρης προς το μέρος της και εκείνη έσφιξε το πηγούνι της νευρικά και έκατσε σε μια κομψή, λευκή καρέκλα που υπήρχε μπροστά στο γυάλινο γραφείο του Άρη.
" Δε μπορώ να σε καταλάβω "μουρμούρισε και έβαλε σε ένα ποτήρι λίγο ανθρακούχο νερό από μια κανάτα που υπήρχε σε ένα μικρό τραπεζάκι δίπλα της.
"Δε προσπαθείς Ιόλη. Πάντα αυτό γίνεται. Σου λέω κάτι και εσύ με κατηγορείς πως είμαι οπισθοδρομικός, παλαιολιθικός και πως σκέφτομαι σαν γέρος.. Ε λοιπόν έτσι σκέφτομαι και δεν έχω σκοπό να το αλλάξω γιατί ένα πιτσιρίκι ξεστράτησε από τη Μύκονο και ήρθε να ανακαλύψει τις υπόλοιπες Κυκλάδες "
   Ο Άρης τώρα ξαπλωμένος στο διπλό του κρεβάτι, σκεφτόταν και πάλι τη συζήτηση με την Ιόλη. Τον θυμωμένο βλέμμα της όταν εκείνος πλησίασε τη νεαρή κοπέλα και της ζήτησε διακριτικά να γίνουν τα πράγματα λίγο πιο ήσυχα.
  Είχε δίκιο η Ιόλη.. Ολα ήταν marketing και εκείνος μισούσε το marketing. Δεν ήθελε να παριστάνει κάτι άλλο πέρα από αυτό που ήταν και δεν μπορούσε να υποκριθεί.
  Η μικρή πάντως θύμωσε και διέλυσε το πάρτι μετά από λίγη ώρα. Στη συνέχεια τον ενημέρωσε πως θα έκανε check out την επόμενη το πρωί και πέρασε όλο της το βράδυ ανεβάζοντας δηλητηριωδή stories στο Instagram για το ξενοδοχείο και τον αγενή ιδιοκτήτη του.
  Αυτά του τα είχε πει η Ιόλη όταν γύρω στις 4 το πρωί μαζεύτηκαν στο δωμάτιο του και εκείνος ετοιμάστηκε να κάνει ένα ντους και να ξαπλώσει για δύο τρεις ώρες.
  Η Ιόλη είχε θυμώσει μαζί του και έφυγε για το δωμάτιο της. Δε κοιμήθηκαν μαζί και η αλήθεια είναι πως κι εκείνος δεν ένιωσε πως του έλειψε η συντροφιά της. Πάντα προσπαθούσε να την ευχαριστήσει όμως εκείνη κατέληγε πάντα να τον κατηγορεί πως για χάρη του άφησε την Αθήνα για να έρθει σε αυτό το μέρος που ήταν ξεχασμένο από το Θεό.
  Έκλεισε το ξυπνητήρι και ανακάθισε το κρεβάτι του. Ο χώρος ήταν σκοτεινός αλλά επειδή το δωμάτιο του ήταν στο ισόγειο, όταν άνοιγες τη μπαλκονόπορτα, έβγαινες κατευθείαν στη παραλία, στο πίσω μέρος του ξενοδοχείου και όλος ο χώρος φωτιζόταν με ένα αναπάντεχα έντονο φως.
Ένιωσε για μια στιγμή ευτυχισμένος, όταν άνοιξε τη συρόμενη μπαλκονόπορτα και τον χτύπησε το πρωινό δροσερό αεράκι. Η θάλασσα κυμάτιζε και στα κύματα της μπλέκονταν αποχρώσεις του γαλάζιου και του πράσινου καθώς χτυπούσε στα βραχάκια της παραλίας.  Σκέφτηκε πως η μέρα θα ήταν και σήμερα δύσκολη με το check out της πελάτισσας και τα νεύρα της Ιόλης αλλά το μυαλό του ταξίδεψε στο πρόσωπο της Σοφίας.. Οι σκέψεις του γλίστρησαν στα πυρόξανθα μαλλιά της, άγγιξαν το αθώο της χαμόγελο και έμειναν για λίγο γαντζωμένες στα χαρούμενα ματιά της.
  Το γνώριζε πως η Σοφία ήταν ένα μπλέξιμο που σε κανονικές συνθήκες δε θα επέτρεπε στον εαυτό του.
  Είχε ένα χρόνο σχέση με την Ιόλη, την είχε φέρει από την Αθήνα και ετοιμάζονταν να αρραβωνιαστούν. Όλοι οι φίλοι του τον μακάριζαν για την κούκλα σύντροφο του που θύμιζε μοντέλο με την ιδιαίτερη ομορφιά της. Έξυπνη, όμορφη, δυναμική, όλα όσα θα ήθελε ενας άντρας.
Ή μήπως όχι; Σίγουρα πάντως όχι αυτά που ήθελε ο ίδιος γιατί ένιωθε πως γινόταν άλλος άνθρωπος όταν βρισκόταν με τη Σοφία. Οι συζητήσεις τους, οι απόψεις της και η αγάπη της για τα βιβλία τον άγγιζαν και τον συγκινούσαν με έναν παράξενο τρόπο. Φοβόταν να πει πως την ερωτευόταν.. Δεν μπορούσε να το παραδεχτεί γιατί ήξερε πως δεν ήταν η στιγμή να ξεστρατίσει.
Με έναν αρραβώνα στα σκαριά και ένα ξενοδοχείο που ουσιαστικά τώρα άνοιγε τα φτερά του, ο Έρωτας δεν μπορούσε να έχει θέση στη ζωή του. Ο νέος έρωτας γιατί βέβαια κανονικά θα έπρεπε να είναι ερωτευμένος με την Ιόλη. Αλλά καμιά φορά ακόμη και ο ίδιος αναρωτιόταν αν ήταν όντως τελικά.