En parlak yıldızlar bile 'karanlık' olmadan parlayamazlar.
Gecemin karanlığında umuduma yıldızları doldurur, sonrada karanlıklar içinde ışıklarla yürürüm. Şehrin ışıkları yanıyor. Bir buluttan yağıyor sevda sessizce. Bir yağmur çiseliyor yüreklere...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Hayatım boyunca her zaman doğruları savunan biri olarak yalan söylediğim tek insan Ediz olmuştu. Onu kaybetmemek adınaydı ağzımdan çıkan her bir yalan. Öyle muhtaçtı ki, yalvarıyordu doğru bir şey söylemem için. Bana inanmak, güvenmek istiyordu çünkü. Hislerimi açıklamak için bundan daha doğru bir zaman olamazdı. Kalbimde kapalı kapılar ardında saklı tuttuğum, mahkum bir duyguyu en içten şekilde haykırdığımda gözlerindeki şaşkınlığın yanı sıra mutluluğa da şahit olmuştum.
Yağmurun altında parmak uçlarına kalkıp da dudaklarını öptüğüm o an, birbiri için deli gibi atan iki kalbin ortak bir noktada buluşup kavuştuğu mucize bir an olarak hafızalara kazınacaktı. Cesaretimden dolayı kendimi içten içe tebrik ederken, aynı zamanda da utançtan yanaklarımın kıpkırmızı olduğunu hissedebiliyordum. Tek taraflı bir şey olmasından öyle çok korkmuştum ki, karşılık verdiğinde dünyalar benim olmuştu. Etraftaki insanları umursamadan, dünyada sadece ikimiz varmış gibi öpüşmeye devam ediyorduk. Kendimi bu kadar huzurlu hissettiğim bir an daha yoktu ömrümde.. Geri çekildikten sonra elimi alnıma koyup kafamı öne eğdim.
"B-be-ben.. Çok özür.. Çok özür dilerim." dedim titreyen çeneme engel olamadan.
"Sen az önce.. ne dedin?"
"Özür diledim."
"Hayır hayır. Ondan önce. Hatırlamıyorum demeyeceksin değil mi?"
"Sana aşık oldum.. Sana tüm kalbimle aşık oldum Ediz." bir şey söylesin diye gözlerinin içine bakarken, o ise derin bir sessizliğe gömülmüştü..
**
~Demir~
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Zehra'dan ilk görüşte etkilenmiş de olsam benim için tehlikeli biri olabileceğinin farkındaydım. Yapmam gereken bir şey vardı ve Zehra önümdeki en büyük engeldi. Ben gece gündüz Eşref'in gözüne girmeye çalışırken, Zehra ise her şeyi mahvedebilirdi. Ne yapıp edip Eşref'e benim hakkımda bildiklerini anlatmamasını sağlamam gerekiyordu. Beni ses dinleme cihazı yerleştirmeye çalışırken yakalasa da Eşref'e hiçbir şey söylememesine rağmen bu, bundan sonra da söylemeyeceği anlamına gelmiyordu. Eşref'in iş için gittiği yurt dışından döndüğü gün, her şeyi kontrol etmek adına bir plan yaptım. Akşamın karanlığında Zehra'nın arkasından gizlice yaklaşıp yüzüne mendil kapattım ve bayılmasını sağladım. Kimse görmeden arabama bindirip hızlıca Azra'nın evine götürdüm. Zehra kendine geldiğinde yüzünde kızgınlığın yanı sıra hayal kırıklığı da vardı.
