Start: 20.04.2018 | 2S: 01.03. 2020
Koniec: 09.02.2020 | 2S: 29.03.2021
*Czyli jak Park Jimin zakochuje się w tobie i stara uszczęśliwić pokazując ci swoją miłość na różne sposoby*
To jest cringe. Cringe i jeszcze raz cringe, ale muszę to skońc...
Wiem, że osoby z konwersacji już weszły na wattpada i czekają na powiadomienie....już skarby jeszcze kilka sekund 🥰
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
🌹Daj mu szansę...🌹
Weszłam do mieszkania wściekła jak osa. Za mną ślamazarnym krokiem wlokła się Haeun i pochipiwała pod nosem próbując powstrzymać łzy.
Usiadłam na kanapie, a dziewczynka podeszła do mnie bliżej i bardziej wtuliła się w swojego pluszowego przyjaciela.
Nie byłam na nią zła. Byłam zła na tego idiotę!
Jak on mógł namieszać tak małej w głowie? Wrócimy do siebie? To raczej nie możliwe!
Mój związek z nim można porównać do porcelany. Gdy rzuci się nią o podłogę zostanie roztrzaskana i niemożliwe będzie ją doprowadzić do stanu wyjścia.
Chociaż...z jednej strony brakuje mi go. Ciągle przyłapuję się na tym, że myślę o nim. Z tego powodu chce mi się płakać. Mam taki mętlik w głowie. Nie wiem co czuje. Kocham Jungkooka, ale jednocześnie myślę o Jiminie. Co ze mną nie tak?!
-Mamusiu jesteś na mnie zła? - zapytała smutno Haeun. Od razu chwyciłam ją w ramiona i posadziłam na kolana mocno przytulając.
-Nie Hae...mamusia jest zła na twojego tatę... - zaczęłam bujać nogami, by uspokoić trzylatkę.
-Ale tatuś nic nie zrobił...dlaczego nie mogę być z tatusiem? - wzdychnęłam pod nosem zastanawiając się co jej odpowiedzieć. Przecież nie powiem jej, że jej kochany tatuś zdradził mamusię, pozwolił kochance na zniszczenie mojego wizerunku, wyrzucił z domu i wyzwał od dziwek.
-Haeun jesteś za malutka, by ci to wytłumaczyć. Mamusia kocha wujka Ko. Wujek bardzo nas kocha i bardzo nam pomógł skarbie...
-Nie kochasz tatusia? Wiem, że wujek nas kocha, ale chcę tatusia i ciebie, a nie wujka Ko! - krzyknęła wymuszając płacz i zeskoczyła z moich kolan.
-Hae, ale wujek Ko bardzo cię kocha...nie mów tak...on byłby bardzo smutny, gdyby to usłyszał - trzy latka rzuciła misiem o podłogę i uciekła do swojego pokoju.
-Y/N? - spojrzałam na osobę wychylającą się z kuchni, która teoretycznie powinna być teraz w Seulu.
-Słyszałeś wszystko? Jeongguk przepraszam za nią... - podeszłam do niego, ale chłopak przewidział to co chcę zrobić i przytulił mnie mocno do siebie.
-Ona mnie nie lubi? Dlaczego? Myślałem, że jestem dla niej dobry... - chłopak oparł się o moje ramię, a ja czułam, że do oczu pchają mi się łzy.
-Jimin powiedział jej prawdę - oderwałam się od jego ramienia. Chłopak spojrzał na mnie smutnym wzrokiem.
-Powiedział jej, że jest jej tatą? - przytaknęłam chłopakowi i mocniej wtuliłam się w jego ciało.
