Lanetli Kasaba

7.Sayfa

"Eee artık söylecek misin?"dedi Charley.

"Ya ben bu kasabaya ilk geldiğim gün korkunç bir kız vardı ağzından kan akıyordu ve el sallıyordu."dedim ve onlara bakmıştı.Pek inanmamış gibilerdi.

"Hmm tamam."dedi Jack.

"Olabilir."dedi Charley'de.

"Ne desem ki bilemedim şimdi."dedi Wilson'da.

Al işte ya annem ve babam gibi onlarda bana inanmadılar ya da rol yapıyorlar.

"Edward sen ne düşünüyorsun bu konu hakkında."dedim biraz üzgün bir sesle.

"Bu olayı yaşadıktan sonra sana inanmak en doğrusu"dedi Edward.

Sonunda biri bana inanmıştı gerçek anlamda zaten kızlara da bu olayı anlatmıştım ama inanmamışlardı.

"Bana inandığın için teşekkür ederim."dedim.

"Bir şey değil."dedi Edward göz kırparak.

Heralde bayılacağımm ben buna fena aşık olmuşum..

Neyse okulun elektriği hala gelmemişti ve çok karanlıktı öylece oturuyorduk.Ayağa kalmıştım.

"Bir yere mi gideceksin?"dedi Edward.

"Yok montumu alacağım biraz üşüdüm."dedim.

"Dikkat et düşme."dedi hafif gülerek.

"Kesin düşerim ama neyse."dedim gülerek.

Yavaş adımlarla gidiyordum normalde ben biraz sakar birisiydim sürekli ya düşerdim ya da bir şeyleri düşürürdüm.Montumu alabilmiştim ve yavaş adımlarla erkeklerin yanına gidiyordum bir anda ayağım bir şey takıldı.

O korkuyla  bağırdım ve yere düştüm.Bir gülme sesleri duymuştum önüme baktım ama pek gözükmüyolardı.

"Komik mi ya yere düşmüşüm."dedim sinirle ama hala gülüyorlardı.Yerden kalktım ve onları yanına gittim.

"Off biraz sakar olabilirim ne varmış bunda?"dedim.

"Kesinlikle biraz sakarsındır."dedi Jack gülerek.

"Neyse bu kadar gülmek yeter,canın acıyor mu?"dedi Edward ciddi bir şekilde.

"Hayır iyiyim."dedim ve oturmuştum.

                             ***
Sonunda elektirikler gelmişti ve mutlu olmuştum.

"Sonunda be."dedi Jack gülümseyerek.

"Karanlık hiç fena değildi ama yine de sıkılmıştım."dedi Edward hafif sırıtarak.

"Üff aynen ya benim de canım çok sıkılmıştı zaten."dedim.

Okulun koridorlarından sesler geliyordu belli ki öğrenciler geliyordu.Sınıfımız dolmuştu bile herkes yerine geçiyordu.Hiç Alriis'le beraber oturmak istemesemde oturmak zorundaydım.

Alriis gelmişti ve yanıma oturmuştu o iğrenç sırıtması hiç yüzünden eksik etmiyordu.Siyah saçları önündeydi ve öylece gülümsüyordu artık dayanamamıştım ve:

"Seni bu kadar neşelendiren şey ne?Hep gülümsüyorsunda."dedim.

Alriis bana baktı ve gülümsüyordu.

"Bu senin gözün değil mi?"dedi gözlerimi göstererek.

"Evet benim"demiştim.Bu ne  kadar saçma bir soruydu 'yok ebemin gözü' demek istemiştim ama sustum.

"O gözünle hayal ettiğin dünyayı görmek istersin."dedi korkunç bir bakış atarak.

"Eee sen hayalinde nasıl bir dünya görüyorsun."dedim.

"Zamanla anlarsın."dedi ve sustu başını yere eğdi öylece durdu.Ne zaman anlayacağım ben bunun hayal ettiği dünyasını.

Vücudusunu titrediğini görmüştüm Ama bu benim umrumda bile değildi.

Kızların yanına gitmiştim ve konuşmaya başlamıştık.

"Bugün çok kötü geçti."dedi Jessica.

"Haklısın."dedi Mary.

"Okulu hiç bu kadar karanlık görmemiştim."dedi Emma da.

"Bence karanlık değilde daha çok ıssız gibiydi sanki bu okul önceden kötüymüş gibiydi yani öyle hissettim ."dedi Lisa

Çok haklıydı aynısı bende hissettim hele şu küçük kız tam bi aksiyodu be.

"Çok haklısın Lisa bende cok garip bir şekilde öyle hissetim."dedim.

"Siz tuhafsınızda ondan."dedi Mary alaylı bir ses tonunya.Hepimizde gülmüştük.

"Herkesin anlayış tarzı farklıdır Mary ben sana bunu niye hep hatırlatmak zorundayım."Diye güldü Lisa.

"Hıı tamam ya neyse kapatak şu konuyu."dedi.Bu kız cidden deli.

Günde böylece bitmişti Edward'la ilk defa bu kadar yakın olmamız,o küçük kız,Alriis ve karanlık bir okul anormal şeyler oluyor anlam veremediğim bir şekilde.

Sonunda okul bitmişti hava hala grimsi bir renkteydi bugün biraz garip geçmişti garip duygular içerisindeydim.

Kızlar yanıma gelmişti.

"Hiç soramadım ama sen elektrik kesilince nerdeydin kızım."dedi Lisa.

"Uzun hikaye."dedim.

"Anlatta bizde bilek."dedi Emma  gülerek.Bende gülmüştüm.

"Yarın anlatırım ya şuan anlatamam hem eve gideceğim çok yorgum da."dedim esneyerek.

"Hadi ama."dedi Emma

"Annem evde olmaz ben size anlatırım canım."dedim

"Tamam o zaman yarın benim evde anlatırsın."dedi Jessica.

"Benim evde anlat en iyisi."dedi Lisa da.

"Aman anlatacağım mı anlatıcam şimdi bunu mu düşünüyorsunuz gitmem lazım sonra annem kızıyor."dedim.

"Iyi hadi git"dedi Jessica gülerek.Hepsine sarıldım ve eve gitmiştim biraz uyuyup dinlenmem lazımdı.

                            ***
Yarın olmuştu okul yoktu kızlarla buluşacaktım ama bir aksilik oldu Emma ve Mary bugün müsait değillermiş bu yüzden buluşamadık onlarsız konuşmanın tadı olmaz.

Bende Lisa ve Jessica ile buluştum ama bende şans yok ki Lisa da gitmek zorunda kaldı.Jessica'yla ben kalmıştım bizde gitmeye karar vermiştik eve doğru yürüdüm bugün çok saçma bir buluşma olmuştu ama neyse bir şey olmaz.

"Hoşgeldin kızım biraz erken gelmedin mi?"dedi annem

"Hoş buldum anne erken gelemyi planlamıyordum ama biraz aksilik oldu."dedim.

"İyi o zaman zaten sana ihtiyacım vardı."dedi annem.

"Ne ihtiyacı?"dedim

"Hiç eve girme buralarda bir pastanemi
ne varmış şu parayı al da baklava al."dedi annem.

Şaşırmıştım burada baklava nasıl satılırdı burası Türkiye değildi ki.

"Baklava mı anne burada baklavanın ne işi var."dedim gülerek.

"Niye olmasın kızım hadi git al misafirlerime tatdırıcağım."dedi.

"Aman anne ne zamandan beri misafirin oldu."dedim.

"Bak sinirleniyorum ama git de al şu baklavayı."dedi annem ve elime parayı sıkıştırdı ardındanda kapıyı suratıma kapattı.Ne suçum vardı Allah'ım nerden bulucağım ben bu pastaneyi annem söylememişti de.

Sokaklarda umutsuzca şu pastaneyi bulayim diye dolaşıyordum sıkılmıştım yahu ben nerden bulucağım baklava satan pastaneyi ??