"เอาละมึงเป็นห่าอะไร ตั้งแต่เช้าละ ทำตัวแปลกๆไปได้" นิต้าถามขึ้นพรางจ้องจับผิดเพราะพิรุธที่น้ำมนต์แสดงออกมา
"ไม่ได้เป็นไรหนิ ปกติดี" น้ำมนต์พูดพรางยิ้มออกมาแห้งๆ ยิ่งดูมีพิรุธมากกว่าเดิมซะอีก
"เห้ยน้ำมนต์ นิต้า ไปกินข้าวเที่ยงด้วยดิ วันนี้ไอ้เก่งมันกลับบ้านก่อน พอดีมันปวดท้อง" ริทเดินเข้ามาพูดขึ้นแล้วหันมองสองสาวที่ยิ้มตอบ
"ได้ๆไปเลยปะ" นิต้าพูดพรางเริ่มเก็บของใส่กระเป๋านักเรียน
"เราขอไปด้วยคนนะ" จู่ๆเจซีก็เดินเข้ามาทำเอาน้ำมนต์เริ่มมีท่าทีกระวนกระวายจนนิต้าเผลอยิ้มออกมาราวกับว่า......
อ่าาา จับได้ละ
"ไปดิ ไปๆเจซีมีคนหล่อมากินข้าวด้วยดีจะตาย" นิต้าพูดพรางลุกแล้วดึงตัวน้ำมนต์ที่นั่งแข็งทื่ออยู่ให้ลุกขึ้นทันที
.
.
.
.
.
เจซีพาส..............
ผมมาถึงที่โรงอาหารพร้อมกับนิต้า น้ำมนต์แล้วก็ ผช ที่ชื่อริท ผมว่ามันจ้องจะจีบยัยเป็ดแน่ๆเพราะฉนั้นผมต้องขัดขวาง
"กินไรกันดี" นิต้าถามขึ้นหลังจากที่พวกเราพึ่งเอาขวดน้ำไปวางจองที่กินข้าว
"อยากกินเตี๋ยวอะ" นิต้าพูดขึ้น ซึ่งผมเองก็ด้วยเพราะมันคล้ายๆรามยอนของบ้านผมที่สุดแล้วย้ำนะว่าแค่คล้ายๆ
"เอาด้วย" ริทพูดขึ้นอีกคน แต่เป็ดกลับทำปากยู่ๆแบบที่เธอชอบทำเวลาไม่อยากได้หรือไม่ชอบอะไร
"ฉันอยากกินข้าวราดแกงร้านป้ามล วันนี้มีพะแนงด้วย" ท่าทางงุงิของเธอมันทำให้ผมยิ้มออกมา
"ฉันก็อยากกินข้าวแกงดูบ้างนะ เธอช่วยแนะนำหน่อยสิ" ถึงจะอยากกินก๋วยเตี๋ยวก็เถอะแต่ก็นะผมว่าผมควรกินข้าวราดแกงมากกว่า
"งั้นตามนี้ ไปเร็วริท" นิต้าดูเหมือนจะเปิดทางให้ผม เธอลากคนชื่อริทไปแล้วตอนนี้เหลือแค่ผมกับยัยเป็ดจอมประหม่า จริงๆผมก็ไม่ใช่คนซื่อๆใจดีอย่างที่ใครเห็นหรอก แต่ผมไม่อยากให้เป็ดกลัวก็เลยต้องแสร้งทำเป็นใจดี เรื่องเมื่อเช้าก็เหมือนกัน ผมเห็นว่าเธอเดินเข้าห้องน้ำไป ผมเลยเดินไปแถวๆข้างตึกห้องน้ำพอเธอเดินออกมาก็รีบวิ่งไปเล่นกับแมว เพื่อให้ตัวเองดูเป็น ผช ที่อ่อนโยน
"เอ่อ....นายกินเผ็ดได้มั้ย"
"ได้นิดหน่อย" ผมยิ้มออกมาให้เธอนิดๆ เวลาอยู่ใกล้ผมเธอชอบประหม่าออกมาบ่อยๆแถมตอนนี้มีคนจ้องมาที่เราสองคนเยอะพอสมควรก็ยิ่งทำให้เธอประหม่าเข้าไปอีก
"งะงะงั้นไปกัน ปะ"
"จับมือมั้ย" ผมแค่พูดแค่นี้หน้าเธอก็ตื่นแล้ว ยัยเป็ดเอ่ยเธอกำลังจะทำให้ฉันขำ
"ห๊ะ!!"
"ก็เพื่อฉันหลงไง" โรงอาหารก็ไม่ได้ใหญ่อะไรหรอกครับ แถมผมก็มาอยู่ที่นี้ตั้งหลายวันแล้วด้วยไม่มีทางหลงแน่ๆ แต่ท่าทางซื่อๆแบบนี้ยังไงก็เชื่อ
"งั้นนายจับนี้ไว้ละกัน" จู่ๆเธอก็ถอดโบว์ที่ผูกผมของตัวเองออกแล้วยื่นมาให้ผมจับด้านนึง ส่วนเธอจับอีกด้านนึง เป็นคนที่ดูหวงตัวระดับนึงเลยละ
"อืม 😊" ผมตอบสั้นๆแล้วเดินตามเธอไป คนภายในโรงอาหารดูเหมือนจะฮือฮามากขึ้นเรื่อยๆ แต่ก็นะผมไม่ได้กังวลหรือตื่นคนอะไรหรอกเพราะอย่าลืมสิว่านายแบบอย่างผมก็ต้องมีงานมีทบ้างหรือพบปะผู้คนบ้าง แต่ ผญ ที่เดินนำหน้าผมนี้สิ ดูจะตื่นคนไม่น้อยเลยละ ผมว่ามันคือเสน่ห์อย่างนึงที่ทำให้ผมมองเธอตั้งแต่ครั้งแรกเลยละ
#มาแล้วค่าาาา ฝากโหวต เม้นด้วยนะคะ
เรื่องนี้มาแนวใสๆเรื่อยๆมีดราม่าบ้างก็น่าจะใหญ่อยู่แต่ไม่ใช่เร็วๆนี้แน่นอน ฝากโหวต เม้น เป็นกำลังใจด้วยนะคะ 💗💗💗💗
