Koniec bajki

Szara rzeczywistość

Zwykłe drzwi, co może być dziwnego z drzwiami? Te były nietypowe. Spojrzałam ostatni raz na chłopaka. Drugie słowo poprzedniego zdania, dobrane jest nie bez powodu. Tak, już nigdy go nie zobaczę. Moja umiejętność czytania w myślach co prawda już zanikała, ale wciąż dokładnie wiedziałam, co on czuje, ja czułam to samo, no prawie. Okej, moja narracja własnego życia jest niepokojąca, ale musicie się do tego jakoś przyzwyczaić. Jestem Oliwia, możecie mnie znać pod różnymi imionami, pod różnymi postaciami, pod różnymi cechami, no chyba już czaicie. Mogę być wszystkim. No dobra, a co ja właściwie teraz robię? A w zasadzie to zrobiłam. Właśnie przeszłam przez portal, kończąc tym samym swoją rolę w książce "Plany Losu II".  Czułam pustkę. Czułam ją zawsze przy wracaniu. Jestem tylko aktorką, jestem postacią dodatkową, która tylko pomaga innym dążyć do zakończenia autora. Jednak mimo wszystko mam uczucia. Przeżyłam jakąś niesamowitą historię, by potem tu wrócić. To nie jest przyjemne uczucie! W każdej historii poznaję jakieś postacie, nawiązuje z nimi relacje, by potem oni o mnie zapomnieli. Chociaż temat ten jest dosyć skomplikowany, po zakończeniu książki te postacie po prostu stoją tak, jak były ustawione w ostatniej scenie, to znaczy, że dla nich czas się zatrzymał. Więc pamięć o mnie i tak jest im zbędna. No, a ja pamiętam o każdym! Wiecie jak trudno nie zauroczyć się w głównym bohaterze? 

Teraz jestem tutaj, w Polsce. Na pewien czas kończę z książkami. To za dużo dla mnie. Poza tym muszę się skupić na szkole, co prawda jest dopiero początek wakacji 2019, ale po nich idę do 8 klasy, wiecie egzaminy i te sprawy. 

Dobra. Kim jestem? Teraz, jestem zwykłą czternastolatką, bez żadnych mocy, umiejętności i w ogóle. Po prostu normalny człowiek.

Tak, jestem tylko zwykłą dziewczyną podróżującą po różnych wymiarach.

Nie jestem w żadnej książce, no poza tą, którą właśnie czytacie, ale nie zagłębiajmy się w te sprawy. Jak znalazłam się w tej książce, która jest moim życiem? Tego już nie umiem wytłumaczyć. Nie ważne, nie mieszajmy już.  

Wróćmy do fabuły.

Ups, ale to dopiero w pierwszym rozdziale. ;) Ta książka będzie naprawdę nietypowa. Sprostuję tylko, że Oliwia to tylko moja imienniczka! (a w zasadzie to nie xdd, bo mam inne imię) Bohaterka jest w moim wieku i wgl dużo zbieżności, gdyż tak będzie mi po prostu łatwiej. Mogę się inspirować moim własnym otoczeniem więc no, nie utożsamiajcie mnie z nią. :)