NOT SO ORDINARY

Chapter 1

Chapter 1: Start
Ami's POV

Nagising ako ng biglang maykumatok ng sobrang lakas sa pinto.

"Hoy! Ami Vie Gutierrez! Bayaran mo yung utang mo!" rinig kong sigaw ni Lance. Nagbayad naman na ako nung utang ko ah

Padabog ko namang binuksan ang pinto at nakita siyang nakasalubong ang kilay. Madalas mo itong mapagkakamalan na beshiewaps dahil paminsan ay light make-up ito katulad ngayon, pero di talaga siya ganun actually lalo nga siyang gumagwapo kapag nakalight make-up ito.

"Ano?"

"Ano to'?" aniya habang pinapakita ang isabg post mula sa phone niya. Nakalagay doon ang picture ko pero hindi ko alam kung ano ang caption ng post.

"Di naman yan uta- huh?" gulat. Bigla kasi siyang ngumiti. Haluh?

Nagulat nalang ako na tanggap daw ako sa school na pinasukan ko.

"Congrats." ngiti niyang sabi. Maysasabihin pa siya pero sinalubong ko agad siya ng yakap. Ansaya ko. Kahit hindi ito espesyal na paaralan.

"Eh ikaw?" tanong ko.

"Aba. Syempre?" tsaka ko ulit siya niyakap

"Ambaho mo na, Ami. Maligo ka muna" natatawa niyang sambit.

Pinalo ko siya. "Sinong nagpalabas sakin dito?" na ikinatawa naming dalawa.

Ako si Ami, isang ordinaryong babae na kinupkop lamang ng magasawang matanda na malungkot na pumanaw na. At eto si Lance, ang kaibigan ko mula bata pa ako. Pinakilala siya ng mga matandang

~
2 weeks after..

Bukas. Bukas na! Bukas na kami papasok ni Lance. Excited na ko. Ayos narin ang mga papeles namin doon. Lumabas ako sa bahay at pumunta sa maymalapit na park para nagpahangin. Libre lang halos lahat dito, puro project kasing hindi natuloy kaya di gaanon kaganda. Di ko talaga inaasahan na makapasa. Oo, nagreview ako at pinaghirapan ko pero BASTA!

"Excited bukas?" Lumingon ako at nakita si Lance. Tumabi siya saakin at tumingin sa langit.

"Kailan ko kaya mahahanap forever ko?" biglaan niyang tanong na ikinatawa ko ng sobra. Crush ko tong si Lance pero never kong sineryoso syempre, study first ang peg. Takot din akong masira pagkakaibigan namin dahil don.

"Ay nahanap ko na pala, yieee!" sabi niya at pinindot ang aking ilong. Lagi siyang ganto. Pafall. Pero sanay naman na ako at di na gumagana saakin ang mga yan.

"Bakit?" tanong niya siguro napansin niya na kanina pa ako tahimik.

"Dahil ba magkaiba tayo ng section?"

"Ano?!" gulat. gulat na gulat. akala ko parehas kaming section?

"Ay. Nga pala. Di mo pa alam."

Pano toh? So wala man lang akong kilala doon? Kadamay? charot. Basta. Di pwede toh.

Nagulat ako ng bigla niyang ginulo yung buhok ko. "Matulog ka na. Maaga pa tayo bukas."

"Lance. Alas kwatro palang kung di mo alam." pagpapaalala ko na ikinatawa naming dalawa.

Author's note :
Any thoughts? Need ko lang para alam ko gagawin sa ibang chapters.

Opo, alam ko na ang igsi. sorna whahah. Unang story ko po ito please be easy on me. Next chapter ay makakakilala kayo ng iba't ibang characters. Yun lang, have a good day!