Annemin Saklı Defteri / Tanıtım ( Raflarda! )

Annemin Saklı Defteri

Tanıtım

☾

Annesinin ölümünün üzerinden yirmi gün geçmişti. Roman Melnik, sadece fotoğraflardan gördüğü dayısıyla birlikte doğup büyüdüğü ülkeden ayrılıp Karadeniz'in diğer tarafına geçmiş ve annesinin onun için seçtiği hayata bir süreliğine misafir olmuştu. Bir süreliğine... Bu önemli bir detaydı. Rusya'ya geri dönecekti. Bir gün, mutlaka geri dönecekti...

İki kişiyle birlikte yaşadığı evde yalnızlık çekiyordu. Hayatının en çaresiz günlerini evinden, ülkesinden çok uzakta karnında kronikleşmiş bir ağrıyla geçiriyordu.

Babası sekiz ay önce tutuklanıp hapse girdiğinden beri annesiyle birlikte yaşıyordu. Bir de birlikte büyüdüğü köpeği Gaga vardı. Orta Afrika kökenli köpeği iki üç günlükken eve getiren Yaroslav Melnik, iyi bir şey yaptığını sanıyordu. Roman onu görünce çok sevinse bile küçük köpek gece boyu bir bebek gibi ağladığında annesinin yanında olması gerektiğini fark edecek kadar büyümüştü. Yaroslav annesinin öldüğünü söylese de İzel buna inanmamış, yine de oğlunun vicdan azabı çekmemesi için bu yalana ortak olarak Roman'ın küçük yüreğini ferahlatmıştı. İlk birkaç gün köpeğin öleceğinden korkmuşlardı, ama Roman bütün bir çocukluğunu ve gençliğini onunla birlikte geçirecekti. Babası hapse girdiğinde ve annesi intihar ettiğinde, ailesinden geriye sadece o ve köpeği kalmıştı.

Türkiye'deki misafirliği başlamadan birkaç gün önce hayatı ona hiç sorulmadan elinden alınmış, yoğurulmuş ve ona başka bir yol çizilmişti.

O gece, Gaga ile birlikte dışarı çıktığında ardında bir hayat bırakacağından haberi yoktu. Milyonlarca yıldızın şahitlik ettiği aydınlık bir geceydi. Soğuk havaya rağmen sokağın bir köşesindeki gençlerin kahkahaları etrafı ısıtıyor, neşe kırıntıları hafif esintiyle birlikte sokak boyunca dağılıyordu. İnsanlar ateş etrafında dans ederek şarkı söyleyen gençlerin yaydığı enerjiye kendi figürleriyle birkaç bozukluk atıyor ya da gülerek enerjinin onlara da bulaşmasına müsaade ediyordu. Roman, hoşlandığı kızla birlikte ateşin etrafında dans ederken zamanın, elindeki keskin bıçağı kabzasından çıkardığından habersizdi.

Her şey bir gecede değişir, diye öğretmişti annesi ona. Kendi hayatının nasıl bir gecede değiştirdiğini heyecanlı bir masal gibi anlatır, sonunda onun gibi harika bir çocuğu olduğu için bu masalın mutlu sonla bittiğini söylerdi. Gerçekte masal o noktada bitmiyordu. İzel Melnik, masallara ne inanmış ne de onları eğlenceli bulmuştu ama kendi masallarını oğluna anlatırken ondan her zaman buna inanmasını beklemişti. Tek bir ilmek kaçırmadan çocuğun yüreğini elleriyle işlemiş, ona daha terk edilmeden bunun nasıl hissettireceğini öğretmişti. Roman şimdi annesinin onu kendi geleceğine hazırladığına inanıyordu.

O gece Roman, babasına atılan laflar yüzünden arkadaşıyla dövüşmeye başladığında, kavganın asıl sebebinin dans ettiği kız olduğunu anlamayacak kadar öfkeliydi. Bir anda bütün arkadaşları babasına hırsız demeye başlamıştı. Sokaktaki dans bir kavgaya dönüşüp yumruklar yüzüne, karnına ve omuzlarına inmeye başladığında içindeki ateşin dumanı değildi gökyüzündeki yıldızların üstünü örten. Daha arsız bir ateşti ve evinden yükseliyordu. Bir gecede terk etmişti gözlerine bakmaya doyamadığı oğlunu, İzel. Ev yanarken çoktan son nefesini vermişti.

İnsanlar koşuşturmaya başladığında vücudundaki ağrılara aldırmadan onlarla birlikte evine doğru gitmişti. Çıplak ayaklarına batan taşları hissetmeden koşarken, korkuyla atıyordu kalbi. Gaga ondan öndeydi, mesafe çok açılmadan durup arkasında olup olmadığını kontrol ediyordu. Roman ağzında biriken kanı yutkunurken gözleri fal taşı gibi açılmış, yüreğine su serpecek bir umut arayarak etrafa bakınıyordu. Yanından geçtiği insanların yüzlerinde bulduğu dehşet onu nefessiz bırakırken temiz havayı tüketmiş gibi dizlerinin üstüne yığılmış, midesiyle olan savaşına yenilerek kusmaya başlamıştı. Dumanların yükseldiği yer konusunda yanılmayı istemişti. Her şey onun için mahvolmadan hemen önce hissettiği şey büyük bir korkuydu.