In love with the player

κεφάλαιο 4

Μετά από αρκετή ώρα στους δρόμους του Λονδίνου φτάσαμε σε αυτό το κτίριο που λέγεται ΣΧΟΛΕΊΟ😫.

(Ουφφφ βαθιές ανάσες Ελίνα πάντα η πρώτη μέρα είναι η πιο δυσκολη.Μετα θα είναι σαν να είσαι αόρατη)
-καθως σκεφτόμουν αυτά έπεσα πάνω σε κάποιον και ζεστός καφές έπεσε πάνω στα ρούχα μου.Πλεον θυμωμένη σηκώνω το κεφάλι μου και βλέπω ένα ψηλό αγόρι γεροδεμένο με γαλαζοπράσινα μάτια και έντονες γωνίες που μόλις με είδαν έγιναν εντονότερες λόγω του θυμού του.Ξαφνικα τα πόδια μου δεν πατούσαν στο έδαφος.

??-Ποια νομίζεις ότι είσαι τέλος πάντων?

-(μου είπε και έμεινα να τον κοιτάω σαν χαζή)Σ-Συγ-γνω-μη δ-δεν σε ει-ειδα (είπα με τρεμάμενη φωνή)

??-Χμμμ...Πρέπει να εισιανκαινουρια.Δεν σε έχω ξαναδεί στο σχολείο μας.

(Είπε και με άφησε κάτω ατσαλα)
Εγώ μορφασα από τον πόνο και έκανα να σηκωθώ και να φύγω αλλά έλα που η τύχη δεν ήταν με το μέρος μου.Ξαφνικα νιώθω ένα χέρι να με κρατάει από τον καρπό μου.

??-Σε ρώτησα κάτι γαμωτο σου.Γιατι δεν απαντάς?

-Μηπως επειδή δεν είμαι υποχρεωμένη να δίνω σημασια σε μαλακές?
(Ξαφνικά μια φλέβα πετάγεται στον λαιμό του και καταλαβα ότι πλέον τον θύμωσα για τα καλα)

??-Δεν ξέρεις με ποιον τα βάζεις γατάκι (είπε και μου εσφιξε τον καρπό με περισσότερη δύναμη.....Γαμωτο σίγουρα αύριο θα έχει αφήσει σημάδι)

Εκείνη τη στιγμή δάκρυα άρχισαν να φεύγουν από τα μάτια μου και εκείνος έσκασε ένα χαμόγελο νικητή.Μακαλα τι του εκανα και μου συμπεριφέρεται ετσι?Καταλάθος έγινε και του είπα και συγγνώμη?τι πάει λάθος μαζί του?

Με όλα αυτά τα γεγονότα ξαφνικά τις σκέψεις μου διακόπτει ο ήχος του κουδουνιού.(ευτυχώς που χτύπησε το κουδούνι γιατι άρχισε να πονάει το χέρι μου ακόμα πιο πολύ .... Μετά από λίγο άρχισε και γίνονταν μωβ από το πολύ σφίξιμο)
                       
                          ................