Rode rozen (Sabra en Abdel)

Hoofdstuk 2

Er stond een grote man voor me. Mooie hazelnootkleurige ogen en een lief gezicht. Hij straalde geluk uit. "Salaam Sabra, kom verder.." Ik wist totaal niet wie het was en wat ik moest zeggen en bleef pal voor de deur staan. "Sorry naamloos, ik ken je niet en weet amper wie je bent. Ik krijg een briefje en een smsje en dan moet ik maar accepteren dat het normaal is en dat ik nu bij je blijf eten of dergelijke? Wat verwacht je nou van me?" Hij staarde me aan en was verbaasd van mijn felle reactie. "Sorry Sabra, aangenaam ik ben Abdel Larouch. Ik werk bij hetzelfde bedrijf als jou alleen op een andere verdieping. Zag je dagelijks in de kantine maar jij mij kennelijk niet." "Nee inderdaad, ik ken je niet, heb je nog nooit gezien. Maar wat wil je van me? Hoezo nodig je iemand uit die je niet kent?" "Ik bedoel het goed, heb geen vreemde bedoelingen ermee Sabra. Begrijp me niet verkeerd. Sorry als ik zo over kom." Ik bleef naar zijn grote amandelvormige ogen staren, volgens mij viel het echt op. Ik was verbaasd van zijn gedrag, dat hij zoiets durfde terwijl hij me amper kent. Wat moet ik doen, weggaan of binnen gaan? "Sorry Abdel, maar ik denk dat het beter is als ik ga.. Ik spreek je nog wel." Voordat Abdel wat kon zeggen was ze al weggelopen.

Wat moet ik met hem aan? Het is een mooie man, ken hem niet. En misschien wil ik hem ook niet eens leren kennen. Zucht.. Waarom overkomt mij dit nou weer..

De volgende dag aangekomen op mijn werk, voelde ik een druk. Ik was bang om Abdel tegen te komen maar toch ook niet. Waarom zou ik bang moeten zijn? Abdel is tenslotte een nette man, althans zo komt hij tot me over. Het zal allemaal wel. Ik laat het hierbij en denk er niet meer aan..

Mijn collega Anne zat me al grinnikend aan te kijken. "He jij daar, kom eens even vertellen hoe en wat? Of mag ik het niet weten." "Haha jij wil ook alles weten he!" Anne was een goede vriendin-collega geworden. We kletste vaak over van alles. Ik heb bijna geen vriendinnen, op nichten na. Ook geen oude school vriendinnen. Nooit echt goed contact mee gehad, waarom precies weet ik niet. Misschien omdat ik geen doorsnee Marokkaanse ben.. Ik zou wel vriendinnen willen hebben, maar geen vriendinnen waar ik niks aan heb.