Rode rozen (Sabra en Abdel)

Hoofdstuk 9

'Sabra is verliefd, Sabra is verliefd, Sabrs is verliefd!' Dwaalde door me hoofd. Ik leek net een klein kind, in het woordenboek checkte ik wat verliefdheid inhield.

verliefd (bn.)
1 vervuld van een sterk verlangend, onrustig makend gevoel.

Dit klopte dus aan alle kanten, ik kon er niet meer tegen op.mIk besloot om eerlijk te zijn tegen Abdel en hem dit te vertellen, ik belde hem op om te vragen of hij zondag tijd had. Om half drie zou die in het centrum zijn.

Die zondag voelde ik me heel zeker, ik was bereid stappen te ondernemen en met hem te praten over bepaalde voorzaken omtrent het huwelijk. "Abdel, wat wil jij dat ik doe als we getrouwd zijn?" "Ik wil dat jij gelukkig bent, dat je vrij bent in doen en laten en je hart aan mij toevertrouwd." "Masha Allah mooi gezegd, maar ik bedoel met werken? En wil je kinderen?" "Dat hangt van jou af, ik wil zeker kinderen moge Allah die ons schenken, maar ik wil het liefst dat jij parttime gaat werken inplaats van fulltime, zelf zou je dat denk ik ook willen.." "Eerlijk gezegd wil ik nadat ik getrouwd bent stoppen met werken, ik wil graag mijn man eten geven wanneer hij thuis is en hem helpen en voor onze kinderen zorgen. Wil geen baan hebben waar ik afhankelijk van moet zijn.. Begrijp je?" "Ja ik begrijp je heel goed, zoals ik al zij het maakt mij niet uit.. Ik gun jouw het beste en ben je het thuis zitten zat dan mag je altijd werken, ik verplicht jou niks."
Samen hebben we die middag van alles vernomen hij wilt de volgende stap zetten, mij om me hand vragen.. Ik ben zo zenuwachtig, hoe ga ik dit tegen mama zeggen.

Die avond zat ik aan de eettafel samen met me moeder garnalen te pellen. Ik stonk helemaal naar de vis en mijn gedachten zaten bij Abdel. "Lieverd, waar zit jij met je gedachten? Moet jij mij soms wat vertellen?" "Mama ik durf het niet maar kan er niet onderuit. Weet je nog die keer dat Abdel, de achterneef van Leyla mij naar huis bracht? Hij wilt mij om me hand komen vragen.." Ik keek verlegen naar de grote bak met gepelde garnalen en was bang voor de volgende reactie. "Lieverd dat is toch goed nieuws, dit moet ik met je vader bespreken.." Zo gezegd zo gedaan. Vaderlief heeft de hele avond nog met mijn moeder gesproken. Ik was al gevlucht naar me slaapkamer maar hoorde geroezemoes en was zo nieuwsgierig. Fikri was inmiddels thuis gekomen. Hij kreeg direct alles mee vanuit de huiskamer en stormde de trap op. *BONK BONK* "Sabra ben je nog wakker?" "Ja kom maar binnen.." Ik wist dat Fikri het ook wist. Hij keek me met een bigsmile aan. "Dus jij gaat trouwen met Abdel?" "Insha Allah.. Ken je hem?" "Ja ik ken hem, hij gaat met Rafik om, de broer van Leyla." "Wat zeiden papa en mama?" "Ze waren met Nora aan het bellen (moeder van Leyla) om te vragen over Abdel, ik deed alsof ik niks zag." "Oh wat voorschut zeg, de hele familie weet het gelijk. Nou dan krijgen ze zeker deze avond Abdel ook nog te spreken door de telefoon. Kunnen ze niet wachten tot hij zelf belt!" Ik was gestresst van de zenuwen maar hield me kalm. Fikri bleef nog een tijdje op me kamer totdat ik begon te gapen en hij me zogenaamd onder stopte. "Welterusten krullenbol, ik zal je missen.."

Omdat ik veel lezers heb en weinig stemmen, zal ik beginnen met een stemgoal. Als die stemgoal bereikt is, komt er een nieuw deeltje online!

Stemgoal: 4*