Unattachable 'til When?

Part 1

Walking like zombie.

Thinking about nothing.

Living in the world because I have to.

Waking up each morning because you have to.

Moving on because you NEED not WANT.

Btw. I'm Althea Marie Santiago. 22 years old.Fourth year MassComm student sa North Catholic School..

"Hoy !!!!!!!!!!!!!"

.

.

.

.

.

.

-___- < ---------- ako

"Why?" makapanggulat naman to as if effective tsk.

Si Chinny Mae Alberto ang kaisa isang makulit na nilalang na nambubulabog sa akin..

"Anong trip mo?" reklamo ko sa kanya

"Ang aga aga kasi lutang ka. Kamusta ba ang bakasyon?"

Yup 1st day of our 4th year life.Sana maenjoy namin ito.Konting kembot na lang tapos na. Pero I know mas magiging nakakabaliw ngayon kasi hello ibang level na kami .

"Ok lang"sagot ko kay Chi.Hindi naman kasi ako palakwentong tao.

"Miss tipid ka na naman dyan.. Grabe ang dami mong naikwento"

"Ganun talaga." Then umalis na ako. Tsk ang daladal talaga kahit kelan. Wait.Saan nga ba ako pupunta???Hmmm.

Makatambay muna sa may garden..Actually its just 9am ,10am pa talaga ang klase ko. Ayaw ko kasing malate e. Ewan ko kung bakit. Sadya lang talagang masunurin akong estudyante. Ang hirap kasi nung nauubusan ka ng time to the point na nakakalimutan mo na ung mga mahahalagang bagay.

Pero minsan gusto ko rin itry na maging pasaway. Ung tipong malalate, minsan magcucutting, ung hindi gumawa ng homework, ung makipagdaldalan at wag makinig sa lessons, ung aasa na lang sa iba para kumopya ng mga dapat gawin.

Pero hanggang sa isip ko lang yan kasi maisip ko pa lang nakukonsensya na agad ako

Kasi sayang naman ung pinang tuition dito.Hindi naman ako ung naghirap dun eh..

At last Im already here in my favorite place... In here you can feel peace..parang heaven lang. Tahimik dito saka ang gaganda ng flowers at butterflies dito.

Tambayan ko na ito simula ng pumasok ako sa university na to..Wala naman kasi yatang ibang studyanteng nakakaappreciate sa lugar na to e. Mas okay na din kasi baka pag ginawa nila tong tambayan mawala lang ung ganda ng lugar na to. Paano naman kasi sa classroom pa lang puro kalat na agad after class uso pa ang vandalism.

I stayed here for a few minutes, then I decided to go to our room. Mahirap na baka makatapat ng terror na prof. Ung tipong kulang na lang iaannounce sa buong university ung kapalpakang ginawa mo.

Pagdating sa room halata mong miss na miss ng mga classmate ko ang isat isa. Ang iingay kasi nila.tsk..

I seated sa dulo sa tabi ng bintana. Para malayo sa kanila ng makabalik ako sa mundo ko.

" Goodmorning class!"ok back to the real world may prof na pala.

"Im Mr.Chua I hope that we could build a good relationship here in class"

Todo kinig lang ako kay prof mahirap na sayang ang tuition kung hindi susulitin. Kahit nakakatamad go pa rin..bait baitang estudyante e..mahirap kaya bumagsak. .pwede mo namang ienjoy ang pagiging buhay estudyante kahit nakakabaliw na talaga

Since first day as usual introduction muna ng mga prof s mga gusto nilang mangyare..

After Blahblahblahblah..

Uwian na din :))))

Your hand fits in my like its made just for me but bear this in mind it was meant to be and Im joining up dots with the freckles on you cheeks

(calling .............................................

Papa)

"hello"

"opo uwian na namin"

"sige po pupunta na ako"

"bye"

After that call , dalidali na akong lumabas ng campus

while walking ..

I saw a girl..

isang girl na mukhang kanina pa tinatry tumawid pero di makatawid.

"Sabay ka sa akin" sabi ko kay ate after mkatawid iniwan ko na sya

"Salamat" yang ang narinig ko mula sa kanya kaso di ko na sya nilingon. nagmamadali kasi ako..

*fastforward*

hay nakakapagod..kailang an ko nang itulog ito. nakakatamad na mag isip..