Sister of the Badboy •Dutch• {voltooid}

Deel 3

P.O.V. Sammie
"Wacht, ik app Fabian. Hij moet zien wat we deze 16 jaar hebben moeten missen" glimlacht hij. Ik knik goedkeurend.

Hij legt zijn telefoon weer weg en kijkt mij aan. "3... 2... 1... 0" telt Jackson af. Precies op dat moment gaat de deur open en ik kijk Jackson met grote ogen aan. Hij grinnikt. "Zo, en waar hebben we dit leuke bezoek aan te danken?" Vraagt Fabian, terwijl hij mijn lichaam scant. Ik sta op en steek mijn hand uit. Hij neemt het aan. "Ik ben Sammie, je zusje" "Ik ben Fa-, wacht wat?" Vraagt hij verbaasd als het bij hem binnenkomt. "Ik ben je zusje" zeg ik nog een keer. "Ja, dat verstond ik wel. Ik ben niet doof" Ik rol met mijn ogen en ga weer bij Jackson op bed zitten. "See, ze is echt een Kuipers. Ze rolt ook met haar ogen" zegt Jackson grinnikend.

Uiteindelijk is Fabian ook op het bed komen zitten en hebben we lang gepraat, gelachen en rare selfies gemaakt, alsof we elkaar al jaren kennen. Jackson is uiteindelijk gaan liggen, omdat zitten te vermoeiend werd.

De deur gaat open en Miranda komt binnen. "Ik denk dat het tijd is om naar huis te gaan" zegt ze, terwijl ze naar mij kijkt. Ik knik en sta op van het bed. Ik geef de jongens allebei een knuffel. Van Jackson krijg ik nog een kus op mijn voorhoofd, waardoor ik glimlach. "Tot snel guys" zeg ik.

Ik loop achter Miranda aan naar beneden en zie dan, waarschijnlijk, mijn vader staan. Zijn ogen worden wat groter en hij komt langzaam op mij afgelopen. "Sammie?" Vraagt hij. Ik knik glimlachend. Hij zegt niks meer, maar slaat zijn armen om mij heen. Ik sta een beetje verstijfd, maar sla mijn armen dan ook om hem heen, zodat het niet al te ongemakkelijk wordt. Als hij zich heeft teruggetrokken, kijkt hij me een beetje schamend aan. "Sorry, dat ging misschien iets te snel" "Maakt niet uit" "Kom je snel terug? Dan kan ik ook even met je kletsen" "Natuurlijk" zeg ik. Ik loop met Miranda de deur uit en zwaai even snel naar Carlos, die in de deuropening staat.

Miranda en ik gaan in haar auto zitten en dan start ze de auto. "Vond je het leuk?" Vraagt ze aan mij. "Ik vind het geweldig dat ik twee broers heb en het was heel gezellig" zeg ik glimlachend. "Dat is mooi. Je mag altijd langskomen" zegt ze. "Dat vind ik leuk"

Miranda zet me af bij het restaurantje waar we hadden afgesproken, want daar staat m'n fiets nog. Ik geef Miranda een knuffel en loop ik naar mijn fiets toe.

Als ik weer thuis ben, open ik  de deur en loop dan naar binnen. "Ik ben weer thuis" "Hoe was het?" Vraagt mijn moeder nieuwsgierig als ik de woonkamer in loop. "Het was echt heel gezellig" "Ik ben blij om dat te horen. Ik wil alles horen" zegt ze enthousiast. Ik knik en ga op de bank zitten. M'n vader komt er ook bij zitten en kijkt me ook nieuwsgierig aan.

Ik vertel de hele middag van voor naar achter en bij het stuk over Jackson, moet ik even slikken. Nu ik er zo over praat vind ik het toch wel moeilijker dan ik dacht. Hij laat niet merken dat hij bijna dood gaat als je bij hem bent en dat vind ik echt knap van hem.

Mijn moeder geeft me een knuffel en ik neem haar stevig vast. "Ik ken hem pas een dag. Ik wil niet dat hij dood gaat" fluister ik. "Het leven is ook niet eerlijk Sam. Ik snap dat je hem nog zo vaak mogelijk wilt zien. Ik kan wel iets afspreken met Miranda" "Wil je dat echt doen?" Vraag ik. "Natuurlijk. Ik doe alles voor jou" zegt ze glimlachend.

Ik ga na een tijdje naar boven om nog wat voor school te doen en daarna duik ik mijn bed in. Ik pak mijn lievelingsboek van mijn nachtkastje en begin weer te lezen waar ik was gebleven.

————

Mijn wekker gaat af ik en zucht luid. Ik sla mijn wekker uit en rek me uit. Ik sta op en loop naar mijn kast toe. Ik pak een setje kleding en loop dan naar de badkamer toe. Ik neem een snelle douche, droog me daarna af en trek mijn kleding aan.

Ik loop naar beneden, waar mijn vader al aan de tafel zit met de krant en een kop koffie. "Goeiemorgen pap" "Goeiemorgen lieverd. Heb je lekker geslapen?" Ik knik. Ik maak mijn ontbijtje klaar en eet dat rustig op als ik mijn social media bekijk. Fabian en Jackson hebben me allebei toegevoegd op insta en snap en ik voeg ze natuurlijk ook allebei toe. Ik krijg meteen een snap van Jackson die een selfie stuurt met een rare filter, waardoor ik moet lachen. "Wat is er zo grappig?" Vraagt mijn vader nieuwsgierig. Ik laat de foto zien en hij kijkt er niet-begrijpend naar. "Het is Jackson met een filter" M'n vader schudt zijn hoofd. "De jeugd van tegenwoordig"

Ik stuur een rare selfie terug en eet dan mijn ontbijt snel op, want ik ben alweer aan de late kant. Ik ren naar boven om mijn tas in te pakken, poets nog mijn tanden en loop dan weer naar beneden.

Ik geef m'n vader een kus op zijn wang en loop dan naar buiten om m'n fiets uit de schuur te halen. Ik stap op de fiets en ga dan naar school.

Na een paar minuutjes kom ik aan en zet ik mijn fiets in de fietsenstalling. Ik loop naar binnen en zie dan Robin met zijn vrienden staan. Hij glimlacht naar mij en ik doe ongemakkelijk hetzelfde terug.

Nog een leuk weetje over mij: ik ben sociaal heel awkward. Praten met onbekende mensen vermijd ik het liefst en als ze iets tegen mij zeggen wil ik zo snel mogelijk wegrennen. Toen ik gisteren mijn biologische moeder sprak en daarna Fabian, Jackson en mijn biologische vader, had ik dat totaal niet! Ik was zelf ook best wel verrast, maar ik denk dat het komt omdat ik me heel fijn voel bij hen.

Ik ben echt blij dat ik ze heb leren kennen...