" ပန်းလေးတစ်ပွင့် ဖြစ်ခဲ့သည်" [ Zaw × Uni ]

အပိုင္း ( ၁၈ )

" ေမာနင္း! "

အိပ္ယာနိုးနိုးခ်င္း ေခါင္းကိုက္ေျပေအာင္၊ခ်ဥ္စုတ္စုတ္အနံ႔ေပ်က္ေအာင္ ေရထခ်ိဳးပစ္လိုက္တဲ့ Xiao Zhan က တီရွပ္အျဖဴနဲ႔ အနက္ေရာင္ ေဘာင္းဘီရွည္ပြပြကို ၀တ္ၿပီး ထမင္းစားခန္းထဲကို ၀င္လာတယ္၊ မနက္စာ ေပါင္မုန္႔ေလးကို ကိုက္ေနရင္းတန္းလန္းကေန သူ႔အား လွမ္းနႈတ္ဆက္တဲ့ Se-Hun ကို ျပန္ၿပံဳးျပလိုက္ရင္း ေရစိုေနတဲ့ဆံပင္ေတြကို ျဖစ္သလိုသုတ္လိုက္ၿပီး တဘတ္အျဖဴကို ဂုတ္ေပၚတင္လိုက္တယ္၊

ပ်ားသံပုရာရည္ကို Xiao Zhan တစ္ေယာက္တည္းအတြက္ သီးသန္႔ကြက္ေဖ်ာ္ေပးတဲ့ Yibo က အလိုက္သင့္ ဖန္ခြက္ေလးကို လွမ္းေပးတယ္၊ Se-Hun ကေတာ့ သူ႔ေက်းဇူးရွင္ဆရာ၀န္ေလးကို ေပါင္မုန္႔ယိုသုတ္ေပးၿပီး အလိုက္သိတယ္၊ အခ်စ္ခံေနရတဲ့ Zhan Zhan ကေတာ့ ဖန္ခြက္ေလးကို တစ္ဖက္၊ ေပါင္မုန္႔ကိုတစ္ဖက္ကိုင္ရင္း ဧည့္ခန္းဘက္ကို လွမ္းၾကည့္တယ္၊

" ေအာ.. ဧည့္သည္ေရာက္ေနတာလား "

ႂကြက္အသိုက္လို ရႈပ္ပြဖြာက်ဲေနတဲ့ ဧည့္ခန္းမွာ အားလံုးက ၾကမ္းျပင္ေပၚ၊ ဆိုဖာေပၚမွာ အသီးသီးျဖစ္သလို အိပ္ေမာက်ေနတာၾကတာ ျဖစ္တယ္၊ Jong In က သူ႔ခ်စ္သူ Kyung Soo အမွတ္နဲ႔ ရင္ခြင္ထဲထည့္ဖက္ထားတဲ့ အသက္ႀကီးႀကီးဦးေလးတစ္ေယာက္ကို ျမင္တာေၾကာင့္ Xiao Zhan က ေမးလိုက္ျခင္း၊

Kyung Soo အစစ္ကေတာ့ Jong In နဲ႔ ေနာက္ေက်ာဘက္မွာ ေကြးေကြးေလးအိပ္လို႔..၊ Luhan ကေတာ့ ဆိုဖာေပၚမွာ တစ္ဦးတည္းၿဖဲကားအိပ္ေနၿပီး ၾကမ္းျပင္ေပၚက Baek-Hyun ကေတာ့ အရပ္ႀကီးရွည္သေလာက္ ပုစြန္ထုတ္ေလးလို သနားစရာေကြးအိပ္ေနတဲ့ Chan-Yeol ရဲ႕ လည္ပင္းေပၚ လက္တစ္ဖက္ဆန္႔ထုတ္တင္ထားတယ္၊

သူ႔အေမးကုိ ဘယ္သူမွျပန္ေျဖသံမၾကားရတာမို႔ Sehun နဲ႔ Yibo ကို လွည့္ၾကည့္ၿပီး ပ်ားသံပုရာရည္ကို တစ္ငံု ငံုလိုက္တယ္၊ လည္ပင္းကို ပြတ္ၿပီး ေျပာရခက္ေနဟန္ Se-hun က တစ္ခုခုေျပာေတာ့မလိုလုပ္ၿပီးမွ ေပါင္မုန္႔ကိုပဲ ကိုက္ၿပီး ၿငိမ္သြားတယ္၊ သိခ်င္တဲ့မ်က္လံုးေလးေတြက ေတာင္ေျမာက္ေ႐ြ႕လ်ားေနတာမို႔ Yibo က သူ႔နႈတ္ခမ္းကို ဟလိုက္တယ္၊

" ဆယ္ဟြန္းရဲ႕ အေဖ.. "

လည္ပင္းထဲကို မ်ိဳက်လုနီးပါးအရည္ေတြ ျပန္ကန္ထြက္လာၿပီး Yibo ရဲ႕ မ်က္နွာေပၚကို ေထြးမိေတာ့မတတ္ျဖစ္သြားတာမို႔ အတင္းၿမိဳခ်ပစ္လိုက္ေတာ့ တဟြတ္ဟြတ္ေခ်ာင္းဆိုးၿပီး သီးကုန္ေတာ့တာပဲ၊ ပ်ာယာခတ္သြားတဲ့ Yibo က ေရတစ္ခြက္ကမ္းလာၿပီး ေက်ာျပင္ကို သာသာယာယာပြတ္ေပးတယ္၊ ဒါေပမဲ့ မေန႔က ဘာလုပ္ခဲ့မွန္းမသိတဲ့ ဒဏ္ေတြေၾကာင့္ နာက်င္သြားတာမို႔ တြန္႔ခနဲ ရုန္းလိုက္ရင္း လက္ထဲက ပ်ားရည္ခြက္ကို စားပြဲေပၚခ်လိုက္တယ္၊