Tears of Us

Chapter Two

N.A: Hindi na ho ako nag edit. Hindi ko nabago yung mga words na hindi dapat mag kaka-dikit. Wala eh,  Tinamad ako, sorry naman ho ano.

2. Her Side-Kyendale Helen.

Kyendale's Point of View

"Akin na sabi yan eh!"

"Tigil na!"

"Stop it!"

"Akin kasi yun, mom!"

Nagmulat ako ng tingin dahil sa ingay ng paligid.

Pag mulat ko, nariyon nga sila mom, dad, mga kapatid ko.

Nakaramdam ako ng karayom kaya agad akong napatingin sa gilid ko at naroon din ang mga doctor na inaasikaso ako.

"Oh you're awake." mom.

"A-Anong oras na mom? A-Anong nangyari?" tanong ko.

"It's already 9pm, sweetheart. And same old, umatake na naman iyang sakit mo.." mom.

This time, bigla nalang akong napasinghap at humagulgol.

"M-Mom! A-Ayoko na.. H-Hindi ko na kaya! Lagi nalang nangyayari sakin to!" sigaw ko at patuloy na umiiyak.

"Calm down, calm down, iha.."

"Calm down, sweetheart.."

Sabay na sabi nila mom and dad pati narin ang mga doctor.

"Kahit nasa ibang lugar ako, umaatake, hindi naman ganito dati, sobrang sakit na.." yuko at utal na sabi ko.

"Don't worry, sweetheart.. Gagaling ka. Gagaling ka, keep that in mind.."

"I hope so.."

"Don't worry, noona, We're always here by yourside.." ani ng mga kapatid ko. Napangiti naman ako kahit kaunti.

Iba parin kasi, sobrang sakit.

Inayayaan nila akong kumain at kumain naman ako. Nang matapos iyon, nag desisyon narin akong matulog.

Flashback...(Year 2001)

"Aray! M-Mommy! Help me! A-Aray!" iyak na sigaw ko sabay nang paghawak ko sa aking dibdib. Hindi ko maintindihan ang sakit na nararamdaman ko dahil parang hindi ako makahinga at sumasakit ang puso ko.

Nakita kong papalapit sa akin sila Mom at dad at agad akong inasikaso. Nag papanic na sila kaya nag papunta nalang sila ng private doctors.

Ilang saglit pa ng pag inda ng sakit, dumating na ang mga doctor at agad akong tinurukan. At ang huli na non, wala na akong nakita pa at nag dilim ang lahat.

Flashback...(Year 2003, Day 22, Month of September)

Birthday ko ang araw na iyon. Sobrang saya dahil 14 years old na ako. Marami ring bisita at naroon ang mga kaibigan ko kaya sobrang saya ko.

Lumipas ang ilang oras ay nag gabi na, nag sasayawan, at naghihiyawan.

Nakisayaw rin ako at ayun na nga,

Nakaramdam ako ng hilo.

Agad akong napahawak sa sintido ko.

Ano na naman ba to?

Nasa ganoon akong sitwasyon, naririnig ko ring tinatawag ako nila mom and dad pero huli na ang lahat, nagdilim na ang paningin ko.

End of flashback..

Agad akong napabalikwas ng bangon. Pag mulat ko, wala na sila mom and dad. Tanging ako nalang. Napaniginipan ko na naman ang mga nangyari sakin. Napaluha nalang ako at napayakap sa sariling unan.

Taong 2007, Doon ko nalamang...

May sakit ako sa puso at...

Meron akong malalang sakit sa dugo..

-

To be continued...

Maikli lang, haha.

Thanks for reading.