Ars: Orda olduğunu biliyorum.
Ars: elindeki silahıda görüyorum.
Ars:şuan çok savunmasızım ve ayağa kalkıp seninle savaşacak gücüm yok.
Ars: hıçkırıklarımı duyuyor musun Im Jaebum?
Ars: beni öldür ve acımı dindir.
Ars: sana yalvarıyorum.
Ars: çünkü sen yapamazsan ben yapacağım.
Jaebum olduğu yere sinmiş ve sevdiği adamın ağlamasını dinlemişti. Şuan miniğinin ona ihtiyacı vardı. Hem artık arada bir engel yoktu. Silahı cebine geri koydu ve miniğine ilerledi. Kollarının arasına aldı onu. Miniği kucağına oturup daha çok sarılmıştı ona. Herkesin güçlü bildiği YoungJae'si ona gerçek kimliğini göstermişti. O sadece bana ait diye düşündü Im Jaebum. Buraya nasıl gelmişti veya ne olmuştu da bu hala gelmişlerdi? Youngjae kafasını Jaebum'un omzundan kaldırmış ve ellerini Jaebum'un yanaklarına koymuştu.
"son gecemin güzel olmasını istiyorum. Lütfen öp beni Jaebeom."
Jaebum miniğinin dediğini yaptı ve dudaklarını miniğinin dudakları ile birleştirdi ama aklı Youngjae'nin ilk cümlesinde kalmıştı. Son gecem.. Büyük ihtimaller dediğini yapacaktı. YoungJae'si kendisini öldürecekti. Buna izin vermezdi. Orda kaç dakika öpüştüler ikiside bilmiyordu. Ama bildikleri tek bir şey vardı onlar birbirlerine için yaratılmıştı. Gecenin sonunda ise birbirlerine dolanmış iki bedenin inlemeleri tüm evi doldurmuştu. Kim bilir eğer Youngjae'nin babası ölmeseydi. Jaebum hala Youngjae'den nefret edecekti ve bu nefret ikisini de öldürecekti.
