" ပန်းလေးတစ်ပွင့် ဖြစ်ခဲ့သည်" [ Zaw × Uni ]

အပိုင္း ( ၂၀ )

" ဘယ္လိုလဲ.. အဲ့ဒီ့လူ အသက္ရွင္ရဲ႕လား "

ခြဲခန္းရဲ႕အေရွ႕မွာ စာအုပ္ဖတ္ၿပီးထိုင္ေနတဲ့ Chan-Yeol က ခြဲစိတ္ခန္း၀တ္စံုေလးကို မလဲနိုင္ပဲ လူနာ႔ရဲ႕ေသြးေတြ အေျမာက္အျမား စြန္းထင္းသြားတဲ့ သူ႔ဂ်ဴတီကုတ္အျဖဴေလးပိုက္ၿပီးထြက္လာတဲ့ Jong Dae ကို လွမ္းေမးလိုက္တယ္၊ ေခါင္းေလးတဆတ္ဆတ္ၿငိမ့္ျပတဲ့ ေကာင္ေလးက ၿပံဳးၿပံဳး႐ႊင္႐ႊင္မ်က္နွာထားေလးလုပ္ျပၿပီး သူ႔ေဘးကို လာထိုင္တယ္၊

"ဒီဂ်ံဳေဒးေလးက ဘယ္သူရဲ႕တပည့္မို႔လို႔လဲ.. စီနီယာခ်န္းေယာရဲ႕ တပည့္ေလ၊ ဒီေလာက္ကေတာ့ ေအးေဆးပါေနာ္.. "

" ေအာင္မေလး.. ခြၽဲလိုက္တာဗ်ာ၊
ကိုႀကီးMinseok ရဲ႕အခ်စ္ေတြကိုေရာ ဒီလိုခြၽဲၿပီး သိမ္းပိုက္ထားတယ္ေပါ့ ၊ ဟုတ္လား "

သူ႔ရင္ဘတ္သူ ပုတ္ရင္း ဂုဏ္ဆာတဲ့မ်က္နွာထားေလးေၾကာင့္ အူယားလာတဲ့ Chan-Yeol က ပါးေလးနွစ္ဖက္ကိုဆြဲညစ္ရင္းေျပာတာ့ ေပါက္စေကာင္က သူ႔ရဲ႕ႀကီးမားတဲ့ လက္ေတြၾကားမွာ မရုန္းနိုင္ပဲ တအင့္အင့္ေအာ္ပါေလေရာ..၊ သနားလို႔ လႊတ္ေပးလိုက္ေတာ့ နီရဲသြားတဲ့ သူ႔ပါးေလး နွစ္ဖက္ကို လက္ဖဝါးေလးနဲ႔ပြတ္ၿပီး နႈတ္ခမ္းတေထာ္ေထာ္နဲ႔ ေျဖရွင္းခ်က္ေပးတယ္၊

" ကုိကိုက ခြၽဲစရာေတာင္မလိုပါဘူးေနာ္.. ကြၽန္ေတာ္ ဘာလုပ္လုပ္ အားရီးဂူး ငါ့ကေလးေလး ဆိုၿပီး အမ်ားႀကီးခ်စ္ေပးတာ၊ စီနီယာ့လိုလည္း မနွိပ္စက္ဘူး "

" ဟုတ္လား၊ ငါက ဘယ္မွာနွိပ္စက္လို႔တုန္း "

ေျပာရင္းတန္းလန္း ပါးတစ္ဖက္ကို ထပ္ဆြဲေတာ့ မ်က္ေစာင္းႀကီးက ဒိုင္းခနဲေရာက္လာတယ္၊ ၿပီးေတာ့ ႏႈတ္ခမ္းစူသြားေရာ၊ လူေလးက အလုပ္သင္ကာလၿပီးလို႔ ခြဲစိတ္ဆရာ၀န္အျပည့္အ၀ေတာင္ျဖစ္ေတာ့မယ္၊ ဒင္းေလးက အႀကီးေတြအေပၚစိတ္ေကာက္လို႔ေကာင္းတုန္း၊ သူနာျပဳေတြဆိုလည္း မမ မမ နဲ႔ ခြၽဲလိုက္ရ၊ပူဆာလိုက္ရတာလည္း ႏွစ္ေယာက္မရွိ၊

" စီနီယာ၊ ဒီမွာၾကည့္
ကိုကို ၀ယ္ေပးထားတာေလး ေပကုန္ၿပီ "

သူ႔ဂ်ဳတီကုတ္အျဖဴကို မ်က္နွာေရွ႕ထိုးျပရင္း စိတ္မေကာင္းတဲ့မ်က္နွာေလးနဲ႔ေျပာျပန္ေတာ့ Chan-Yeol က အနားတိုးၿပီး ဆရာ၀န္ေပါက္စေလးရဲ႕ ေက်ာေလးကို ဖြဖြေလး ပြတ္သပ္နွစ္သိမ့္ေပးတယ္၊