Uyandığıma lanet ettikten sonra kalkıp hazırlandım. Annemler erkenden işe gittiği için bir sabah daha evde tektim.
Kapiyi açtım ve tahmin edin bakalım kim karşımda?
Beni görünce gülümsedi.
"Günaydın"
"Günaydın"
"Nasılsın"
"Pişmanım"
"Neye?"
"Uyandığıma"
Güldü.
"Hadi geç kalmadan gidelim"
"Tamam"
Ayakkabılarımızı giyip çıktık.
İlk dersimiz matematikti. Uyanmak yetmiyormuş gibi bide ilk der matematik.
Kafamı sıraya koydum ama uyuyamadım. Saçlarımın arasından bir süre yüzünü seyrettim. Çok güzeldi. Gözleri kahverengiydi ama çok güzeldi.
Saçları kıvırcıktı.
Bana baktı ama o kadar güzel baktı ki. Saçlarım yüzümde olduğu için uyumadığımı görmüyordu.
Bakışları masmaviydi. Nasıl olurda kahverengi gözleri olan bir insan masmavi bakabiliyordu?
Gözlerini benden çekmedi ders bitene kadar. Teneffüsü duyduğumda kafamı yavaşça kaldırdım. Güldü. Neden güldü ki yine öyle güzel...
"Neden gülüyorsun?"
"Bilmem"
"Hep gül"
"Anlamadım?"
"Deli misin diyorum. Kendi kendine gülüyorsun ya"
Güldü. Kesin duydu söylediğimi.
"Sonraki ders ne?"
"Matematik"
"Neyse yine uyuyucam demektir bu"
Gülümsedi. Zil çaldı bende kafami sıraya koydum ve tekrar ona bakmaya başladım. Yaklaşık 5 dakika geçmişti. Gözleri yine bendeydi.
"Niye bana bakıyorsun"
Panikledi.
"Yoo sana bakmıyorum silgiye bakıyorum"
Güldüm.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
güzel bir gün ölmek için
ChickLitKahramanlar gerçek. Hikaye ise asla yaşanamayacak bir hayal. Çünkü Onur öldü... Ve Yağmur arkasından sadece ağlayabildi... Tabi hikaye böyle değil... Onlar rüyalarda birleştiler. Yağmurun rüyalarında artık birlikteler...
