GÜL: Orta halli bir ailenin büyük çocuğu, ailesine, geleneklerine çok bağlı, babasının düşünceli kızı. Aklının da kalbinin de aynı yolları takip edeceğini düşünüyor. Demesi o ki; kalbi pusulasıysa, aklı da haritası...Dik başlı, keçi gibi inatçı, yalnızlığını mutlu kalabalıklara tercih eden, akıllı ama çok mu çok şansız... "Genç kadının bu şansızlığı en büyük şansı olabilir miydi peki? Merak ediyorsanız hikayemin yaldızlı kapılarından içeriye bir göz atmanız gerekiyor."
POYRAZ: Adı gibi bir esdimi yer yer üstünde kalmaz ama öyle kolay kolayda esmez. Kaplsiz, bencil, fazlasıyla sahiplenici çok ama çok kurnaz ve bir o kadar da alaycı... Çoğu kişi onun ruhsuz oluğunu bile söyler. ( Bence onun için "RUHU YONTULMAMIŞ" demek daha doğru.) Aşk, sevgi, dostluk gibi dünyevi şeyleri barındırmaz bünyesinde. Ama adam taş gibi. Hem kendisi hem de kalbi ... AKLI tek yoldaşı, güç en iyi arkadaşı, para yaveri, oğlu ise tek zaafı. Satın alamayacağı hiçbir şeyin, hiç kimsenin olmadığını düşünüyor. "Tabi hiç birşey göründüğü gibi değildir bu hayatta değil mi?"
ÇINAR: Bir ağaç adı gibi; ulu, bilge, koruyucu… Aşkla çok küçükken tanışmış. Bir çift gece göze tutulmuş, ruhu şad olmuş, dile gelmiş. Boy verip, filizlenmiş saf yüreği. Büyümüş… Büyürken de dallarıyla bir gülfidanı yetiştirmiş kendi suyundan, güneşinden vererek. Onu kışın soğuğundan, rüzgarın nefesinden koruyarak kendi gölgesinde özenle yetiştirmiş. Sonra bırakmış özgürçe salınsın açsın diye... "Hikayenin yazarı olarak söylemeden geçemeyeceğim bırakmak kaybetmeye giden yolda atılan ilk keskin adımdır!"
Bu hihaye aşk hikayesidir, dert hikayesidir. Yeri gelir güldürür, yeri gelir ağlatır ama sımsıcacık bir dostluk hikayesidir.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KALBİN İKİ RENGİ(DÜZENLENDİ)
General FictionBİR KADIN, İKİ AŞK... Biri kurtarıcı, öbürü yakıcı. Biri ateş, öbürü su. Biri yara, öbürü derman; İKİ ADAM. KALBİM SÖYLE. Hangisi gerçek, hangisi yalan? RUHUM KONUŞ. Hangisi eksik parçam, bir olursa seninle çoğalacak olan? AKLIM hani sen hiç karış...
