Gecede Ben

SON

1 Yıl Sonra

Birden karnıma giren bir sancıyla koltuğa oturdum.Sancı geçmiyordu.Hastane evime çok yakın olduğu için hastaneye gidecektim.Ceketimi üstüme geçirip evden çıktım.Hastanenin yanına yaklaştığımda kendimi yerde buldum ve çığlık attım.Elimle karnımı tuttuğumda elime gelen sıvıyla elime baktım.Kan.Kanamam vardı.Etraftaki insanlar bana bakıyordu ve aralarında konuşuyorlardı.Kulağım uğulduyordu.
Doktorlar sedyeyle gelip beni aldığında gözlerim kararıyordu.Doktor kadın benimle konuştuğunda onu net anlayamıyordum.Etraf kapkaranlık olmuştu gözümü açamıyordum.
Sesler yavaş yavaş azalıyordu.

'Gelin odasında makyajım yapılıyordu.Ayaz evlenme teklifi etmişti.Evleniyorduk...
"Çok güzel oldun!"
"Benim güzel arkadaşım gelin mi olmuş!"
"Yaa yerim ben seni!"sinem tipime bakıp dakika bir 'yerim seni ben' diyordu.
Ayaz odaya girince Sinem ve Ela çığlık atıp Ayaz'ı dışarı çıkarmaya çalışıyorlardı.
Gülümsedim.'

"Hasta bilincini kaybetmek üzere."

"Annen nerede? Durumu nasıl?"
"Yoğun bakımda.Kalbi durmak üzere."
"Annemin durumu..."
"Üzgünüm.O Öldü."

"Hastanın durumu iyice kötüye gidiyor hocam.Hocam nabzı düşüyor! Ho..."

Ayaz'dan

Hastanede deliriyordum.Karım ameliyattaydı.
O iyi miydi? Çocuğum iyimiydi? Yaşayacaklar mıydı?
Ameliyathaneden çıkan doktorun yanına koştum.
"Doktor Bey karım ve çocuğum iyi mi?"
Sessizlik...
"Doktor Bey?"
"Üzgünüm ama onları kaybettik."

"Üzgünüm ama onları kaybettik"
"Onları kaybettik."
"Kaybettik."

O an sadece karımı ve çocuğumu değil kendimi de kaybetmiştim.Cenaze olunca da kendimi çok kötü hissetmiştim.Bitmişti.Her şey bitmişti.

SON

Bu kadar.Bazen hayatta her istediğimiz olmuyor.Bu kitapta anlatmak istediğim konu buydu.İçime sinen bir kitap oldu.Beğenmeniz dileğiyle...

Hepinizi çok seviyorum 🖤