Hazırlanıp kapıya çıktım.
"Sonunda"
"Çok mu oyalandım?"
"Tamam hadi gidelim."
"Ok"
Taksi çağırdı. İkimizde arkaya oturduk. Vialand a gidiyormuşuz.
Kulaklığın birini ben, diğerini o taktı. En sevdiğimiz şarkı çalmaya başladı.
Kapısından içeri girerken bi tedirgin oldum. Buraya daha önce gelmiştim ve yükseklik korkum olduğunu burada öğrenmiştim.
"İlk neye binelim?"
"Adalet kulesi?"
"Olur."
Evet yükseklik korkum olmasına rağmen bu fikri ben söyledim.
Sıradayken elim titremeye başlamıştı bile. Çünkü geçen geldiğimde çok korkmuştum.
Sıra bize geldiğinde, koltuklara oturduk. Kemerlerimizi taktık.
Yukarı çıkmaya başlarken elini tuttum. Çok korkmuştum gözlerimi kapadım. O da korktuğumu anlamış olucak ki,daha sıkı tuttu elimi.
En tepedeyken bi mallık yapıp gözümü açtım.
Sonra ciglik atmaya başladım.Aşağı inmeye başladığında ise nefes dahi alamadım.
En sonunda durdu. Çok korkmuştum. Her tarafım titriyordu.
Ondan sonra cok keyifli vakit gecirmeye başladı. Hatta geçici dövme yaptırdık. Aynı dövmeleri yaptırdık boynumuza.
Orda çıkıp tekrar taksiye bindik.
Eve geldiğimizde çok yorgunduk.
Apartmana girdik."Çok teşekkür ederim. Çok eğlendim bugün."
"Bende. Uzun zamandan sonra ilk defa biriyle bu kadar yakınım.
Yani arkadaş olarak. Ondan sonra hayatıma arkadaş dahil hiç bi kızı almamıştım. Ben teşekkür ederim. İyi ki senin gibi biri var hayatımda."
Gülümsedim. Ve ona sıkıca sarıldım.
"Yarın görüşürüz."
"Görüşürüz."
Gülümseyip iceri girdi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
güzel bir gün ölmek için
ChickLitKahramanlar gerçek. Hikaye ise asla yaşanamayacak bir hayal. Çünkü Onur öldü... Ve Yağmur arkasından sadece ağlayabildi... Tabi hikaye böyle değil... Onlar rüyalarda birleştiler. Yağmurun rüyalarında artık birlikteler...