Revealed Secrets

CHAPTER 3: The Worst Day

CHAPTER 3: The Worst Day

Late na akong nagising. Half hour  nalang at magsisimula na ang klase namin. Friday is my favorite day because it means that tommorow will have no class! Dapat na ba akong magparty?

Pagkatapos kong maligo ay pumunta agad ako sa hapagkainan. Nandoon na sila mommy, daddy, Yana, at kuya.

"Bilisan mong kumain. May taong naghihintay sayo sa labas." Malapit ko nang maibuga ang iniinum kung kape sa sinabi ni Daddy.

"What? Last time I checked, wala akong bisita ngayon. Who's that jerk , Dad?" Nagpatuloy lang ako sa pagkain.

"Just eat first tapos puntahan mo na siya." Okay fine, Dad. You're always like that.

Pagkatapos kong kumain. Dumeritso agad ako sa labas. May sasakyang kulay blue Subaru na ang nakaparada sa harapan ng gate namin. And who's the owner of that? New car ni Daddy? New car ni Kuya? Or is it mine? Regalo nila?

But I saw someone inside! Driver ko?

"Who's that?" Tanong ko sa kung sino mang nandyan sa loob ng sasakyan. Biglang may nagbukas ng sasakyan. He's wearing his shades ay tinggal niya din ito.

Teka, bakit nagslow mo ang paligid ko?

"It's me, Babe. Simula ngayon, Hatid-sundo na kita." Yuck! Ano 'yun kanta? And no way!

"Hindi ko kailangang ihatid at sunduin. May sarili akong sasakyan." Bwesit, palagi nalang naninira ng araw. Nakakarindi na 'tong mokong 'to.

"It was your dad's decision. Susunod ka ba sa kanya o susunod ka? Mamili ka." Holy shit! Si Dad na naman ang may pakanan.

Tiningnan ko lang siya tapos inirapan. Mayron bang ganoong choices? Baliw talaga 'tong bakulaw na 'to.

"Hindi mo ba ako pagbubuksan?" Mataray na sagot sa kanya.

"Meron ka namang kamay, diba? Siguro, marunong ka namang magbukas." Nakakarindi ka na! Cam you hele burry this man alive?

"I hate you. Sana mamatay ka nalang, bwesit. Lagi mo  nalang sinisira ang araw ko." Ginalit mo ako kaya matitikman mo ang hagupit ng tabas ng dila ko.

Pagpasok ko ayiningnan ko siya. Mukhang galit na galit siya sa sinabi ko. Good for him. Wala akong paki.

Dumating lang kami ng school ng walang imikan. Mabuti nga, diba? eh bakit nakonsensya ako? Sh*t!

"Baba ka na." Cold na pagsabi niya.

"Bababa talaga ako." Mabilis akong pumanaog

Umalis nalang ako agad. Bahala siya kung mag emote siya.

Pagbaba ko ay sinarado ko ng padabog ang pinto. At bumaba rin siya sabay hawak sa kamay ko.

"Wait, babe. Nakalimutan ko, pareho pala tayo ng classroom." Taas ng ngiti niya, abot tenga. Yes, he smiled. The cold-blodded animal in this planet just smile.

"Tsk. Bitawan mo nga yang kamay ko! Nakakasuka ka. At teka, ngumiti ka. " I grinned to him.

"Tsk. Lahat naman tayo ngumingiti, anong big deal do'n? Come on future wife, late na tayo." Nakapout pa siya. He just pouted, yuck.

"Hoy, pangit ka. Ang swerte mo naman para hawakan yang kamay ko." Hinigpitan pa niya lalo ang paghawak nito.

"Hindi ako pangit. Swerte, Oo." He smiled again, inasar ako.

Hindi ko nalang siya pinansin. Nagpatuloy nalang ako sa paglalakad at ayun naman siya, tudo higpit ang hawak sa mga kamay ko.

Nong nasa hallway na kami, syempre agaw pansin ulit kami. Of course, kasama ko lang naman ang 'Papa' nila.