Innocent In Disguise (the Revenge)

prologue

Errors ahead
Enjoy  reading.
Good day everyone.

This is work of fiction.  Names, characters, business, songs, place  events and incidents are either  product of author's imagination or  use in fictitious  manner. Any resemblance to actual  persons,  living or dead or actual event is purely coincidental.

BA's POV

Isang ngiti ang sumilay sa labi ko nang makita ang lalaking pinakamamahal ko. Nakatingin ito sa malayo at halatang may malaking prunoproblema. Nilapitan ko siya pero hindi niya napansin ang paglapit ko.

Hindi maitatangi ang kagwapuhan niya.  Mapungay ang mapang-akit niyang mata. Matangos na ilong at kulay rosas ang labi at higit sa lahat ay umiigting ang panga. Kinababaliwan ng mga Babae at inaasam na mapasakanila.

Umupo ako sa tabi niya. Pinakiramdaman ang bawat malalim  niyang paghinga.

"hey!" tawag tawag  ko sa kaniya. Nilingon niya ako. Malungkot ang kanyang mata at may pag-aalinlangan.

"Malungkot ka yata.  M-may problema ba babe? " kunot noong tanong ko.

"b-babe"
"hhmmmm??"

"brake na tayo. "

Parang tinusok ng kutsilyo ang puso. Bigla akong nanghina sa sinabi  niya. Nangiginig ang tuhod ko.  Ang sakit sobrang sakit.  Paulit ulit kong naririnig ang mga salitang binitawan niya. Bawat salita ay parang kutsilyo na sumusugat sa puso ko. Hindi ko namamalayan ay tumulo na ang luha ko. Parang namanhid ang buong katawan ko.

Nag-iwas siya ng tingin at napabuga ng hangin. "I'm sorry"

Iyan ang unang lumabas sa bibig niya ng mula ng mabalot kami ng katahimikan. Pinunas ko ang luha ko at nag-ipon ng lakas ng loob para magsalita.

"Hi-hindi mo na ba ako ma-mahal? " lakas loob kong tanong. Kahit nanghihina ay pinilit kong magsalita.

Wala akong natanggap na Sagot. Nanatili kami sa ganoong sitwasyion at pinagmamasdam ang palubog na
araw.

"tatanungin ulit kita" pinagmasdan ko ang unti unti niyang pagtayo.  "Mahal mo pa  ba ako? "

Kahit alam ko na Mismo sa sarili ko ang Sagot tatanungin ko parin. Kasi gusto kong manggaling mismo sa bibig niya ang Sagot.  Matagal ko ng pinaghandaan ito pero hindi ko inaasahan na ganito pala kasakit.

Ganon ba kahirap sagutin ang tanong ko. Ganon ba kahirap sabihin. Ang salitang  OO of HINDI. Mahirap ba??

"ano ba. Sagutin mo ang tanong ko. " naiinis kong sabi. At Dahandahan na akong nilalamon ng galit ko. Nanahimik Lang siya't nakayuko.  "sige. *singhot* papalitan ko ang tanong"

Tumayo ako sa pagkakaupo at nilingon siya. 

"minahal mo ba ako? "

Isang tanong na ka matagal ko nang gustong itanong pero pinangungunahan ako ng kaba pero ngayon may lakas loob na akong tanungin sa Kanya.

Gaya ng unang tanong Wala na naman akong natanggap na sagot sa Kanya. Pero uulitin ko baka kasi Hindi niya narinig.

"minahal mo ba ako? " pag-uulit ko.

"Mahirap bang sagutin yon Ha? . OO o Hindi Lang naman isasagot. Ganon ba yun kahi---"

"hindi" pag-putol niya sasabihin ko.

Bigla akong nanlumo sa narinig ko.  Para akong nabibingi.  Napailing na lamang  ako at umiyak.  Akala ko Wala ng sasakit sa pakikipag hiwalay niya sakin. Pero mas masakit pa Pala ang nalaman ko.  Hindi niya ako minahal. Walang totoo sa mga sinabi niya puro kasinungalingan Lang Pala ang lahat ng iyon. Pero pinagsisihan ko nalang na tinanong ko iyon. Sobrang sakit pero  mabuti na rin na nalaman ko ang totoo. Kung Hindi ko Sana tinanong iyon di Sana ako nasasaktan ng ganito pero kakainin naman ako ng katanungang iyon.  Mabuti na rin ito.  Mabuti ng Masaktan Kung ang kapalit ay malaman ang katotohanan.

Huminga ako ng malalim at ginawaran siya ng sampal.

"Isa kang malaking gago" ani ko at dinuro  siya.

"I'm sorry. Ginamit lang kita--"

Hindi KO na kailangan ng paliwanag niya. Malinaw na sakin ang lahat.

Hindi ko na tinapos ang sasabihin niya Iniwan naglakad na ako palyo sa Kanya.

"BA (bi ey)" tawag niya sakin. Hindi KO na siya pinansin at nagpatuloy Lang sa paglakag palayo sa kanya.

Nag-aagaw na ang liwanag at dilim. Tuluyan ng nilamon ng kadiliman ang paligid Malabo na ang lahat pero isa lang tanging malinaw ngayon  sa akin.

Niloko  niya ako at hindi  yon  ganon ganon na Lang. Isa akong madrigal. At ang madrigal Hindi nagpapatalo. Ang madrigal kilala sa pagiging malakas.  At gusto kong patunayan yon sa sarili ko. At hindi ko hahayaan na sinasaktan ang tulad ko. Gaganti  ako. Sa paraan na Hindi niya inaasahan.

"hintayin mo ang pagbabalik ko.  Gaganti ako.  Coz I believe  if someone broke  you take a good revenge"

Gaya ng araw lulubog pero muling babangon at magbibigay ningning sa lahat.

Author's note: hope you'll like it. This is my first story.  Good day everyone.