ေကာင္းကင္ဘံုအား ဆန္႔က်င္၍ စာစဥ္(၁) မွ (၇)

အပိုင္း(၂၂)႐ွင္က အဂၢိရတ္ပညာ႐ွင္ ျဖစ္ဖို႔ သင့္ေတာ္တယ္

အပိုင္း(၂၂)႐ွင္က အဂၢိရတ္ပညာ႐ွင္ ျဖစ္ဖို႔ သင့္ေတာ္တယ္

"ကြၽန္ေတာ္လား"

က်န္းရီသည္ သူမကို ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ႏွင့္ ျပန္ၾကည့္ေနလိုက္သည္။ ပုလဲမႈန္အစည္းအ႐ုံးဗိမၼာန္ကို သူေရာက္ခဲ့ေသာေန႔က သခင္မေလးက်ီသည္ သူ႔မ်က္ႏွာကို မျမင္လိုက္သည္မွာ ေသခ်ာသည္။ သူမသည္ သူ႔ကို အၾကည့္တစ္ခ်က္မွ်ႏွင့္ မည္သို႔ မွတ္မိသြားရပါသနည္း။

အမ်ိဳးသားသံုးေယာက္သည္ ေၾကးေရာင္မ်က္ႏွာဖံုး ဝတ္ဆင္ထားေသာ က်န္းရီကို ေၾကာင္အစြာ စိုက္ၾကည့္ေနစဥ္တြင္ ႀကီးၾကပ္သူယန္သည္လည္း က်ီထင္ယြီကို ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ႏွင့္ ၾကည့္ေနခဲ့သည္။ သ႑ာန္သံုးဆင့္  အသြင္ေျပာင္းျခင္း အ႒မအဆင့္ကို ေရာက္ေနၿပီျဖစ္ေသာ သခင္မေလးက်ီသည္ ေၾကးအဆင့္ သိုင္းေလ့က်င့္ဖက္ေလးကို တိုက္ခိုက္ရန္ ဘယ္လိုမ်ား ေရြးခ်ယ္လိုက္ပါသနည္း။ သူမ၏ လက္ေခ်ာင္း တစ္ခုျဖင့္ပင္ သူေသသြားရန္ လံုေလာက္ေနၿပီ မဟုတ္ပါလား။

အမ်ိဳးသားေလး သံုးေယာက္သည္ အလ်င္အျမန္ အသိဝင္လာၾကသည္။ သူတို႔အားလံုးထင္လိုက္သည္မွာကား က်ီထင္ယြီသည္ သူတို႔ကို ေ႐ွာင္ရန္ႏွင့္ မည္သည့္ စကားမွ ထပ္မဆိုလာေစရန္ ျဖစ္သည္ဟု။ သို႔ေသာ္လည္း သူတို႔သည္ မူလအေနအထားျဖင့္သာ ႐ွက္ရြံ႔စြာ ရပ္ေနၾကသည္။

သိုင္းခန္းမသည္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးႏွင့္ သက္ဆိုင္ျခင္း မ႐ွိေသာ္ျငား က်ီမိသားစုသည္ ၿမိဳ႕အ႐ွင္မ်ား ျဖစ္ၾကရာ ႀကီးၾကပ္သူယန္သည္ က်ီထင္ယြီႏွင့္ အတိုက္အခံမျပဳရဲေပ။ က်န္းရီသည္ မခ်ိျပံဳးျပံဳးလိုက္ၿပီး က်ီထင္ယြီ၏ အေနာက္သို႔ လိုက္လာခဲ့လိုက္သည္။

"ဘန္း"

တံခါးသည္ ပိတ္သြားခဲ့သည္။ အမ်ိဳးသား သံုးေယာက္သည္ကား လွည့္ၾကည့္လွည့္ၾကည့္လုပ္ကာ ထြက္ခြာ သြားၾကသည္။ သခင္မေလးက်ီသည္ လြန္ခဲ့သည့္ ႏွစ္အနည္းၾကာတည္းက ထိုသံုးေယာက္၏ ခ်ဥ္းကပ္ ပိုးပန္းမႈကို ဘယ္ေတာ့မွ လက္မခံခဲ့ေခ်။ ဤအေျခအေနသည္ သူတို႔အတြက္ ရင္းႏွီးေနၿပီ ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ သူတို႔သည္ သူမ၏ အေရးကိစၥမ်ားတြင္ ဝင္မစြက္ဖက္ရဲၾကေပ။