PROLOGUE
Minsan may mga bagay sa mundo na palagi nating binabaliwala..
Hinahayaang mawala..
Ni minsan di natin ito pinahalagahan..
Akala natin wala lang? Pero di mo alam ang tunay niyang kahalagahan..
Pano? Pano? Paano kung sa huli mo lang narealize yung kahalagahan niya?
May pag- asa pa kaya?
Makakapaghintay kaba?
It all started here..
Chapter One
******Zed's POV********
Nandito ko ngayon sa Mini Stop para bumili ng coffee. Bago makapunta sa importante kong pupuntahan..
"Eto napo sir." Inabot na skin nung babae yung coffee at yung change.
"Thank you." Kinuha ko na at naglakad palabas..
Since maglalakad ka pa ng konte para sa sakayan ng jeep. I started drinking my coffee.
Ayos ah. Exercise din to.. Matagal na rin ako dna kakapag lakad eh. Buti nalang nasira kotse ko. Andun na sa pagawaan. Kaya nagcocommute ako ngayon. Nasira. Haha!
Naglakad nako. Hanggang makarating sa sakayan at sumakay na ng jeep.
Buhay naman oh! Bat ba nangyayare sa kin to? Psh. Dahil lang sa napakagaling kong pinsan to eh! Dahil lang sa deal na yan. Ano namang magiging kapalaran ko sa mundong ito?
******Archies POV******
(Playing: I wont give up)
Calling... Neil
"Oh auds?" Bat kaya to tumawag?
"San ka? school nb?"
"Oo nasa jeep na, otw nko eh."
"Oh? Sge. Goodluck chie! Ingat ka ah." Haay. Etong lalaking to e. Pinapakaba ako lalo..
"Salamat. Uy sge na. Malapit nako eh. Bye." medyo malapit narin ako sa school.
"Sge. Bye" Pinatay nya na.
Oh ayan na malapit na..
"Manong para po"/ "Para po" Ow? May kasabay ako pumara. Hayst.
Yung kasabay ko pumura bumaba na at naglakad. Bumaba narin ako.
San kaya punta nito? Hmm...
******Zed's POV******
"Para po"/ "Manong para po" Nagulat ako dahil may kasabay akong pumara. Babae na ayos na ayos din.
Pshh. Well kung sino man siya. Wala na sakin yun. Hahaha! Bumaba nako at naglakad. Naramdaman ko namang bumaba rin yung babae at naglalakad narin sa likod ko.
Dahil medyo maglalakad pa ng konti para makapuntamg school naglakad nalang ako.
Teka. Yung babae..
Ano kaya to? Mag- aapply sa St. Francis? Curious ako ha.. Hm. Matanong nga,
"Miss san ka?" Tumingin ako sa likod at umi- stop sa paglalakad.
"Ah diyan lang sa St. Francis" Ha?! St. Francis? Dun siya?!
"Talaga? Dun ka nagtuturo?" Dun rin kaya?
"Ah. Hindi pa eh? Ngayon palang sasabihin yung result." Wow. Dun din. Sana mahired..
YOU ARE READING
FOREVER IS NOT ENOUGH TO LOVE YOU
Teen FictionPaano kung mainlove ka sa isang tao? At hindi mo to masabi sakanya? Paano paano? Kung may mahal napala siyang iba? May pag- asa pa kaya? Makakapagantay kapa? Kahit alam mong kinasal na siya?