Cameron~~~~~
Yaklasik bi 17 saat olmuş tu yolculuk başlayalı sıkılmıştım elim de okuyacak manga kalmadığı gibi kitabıda bitirmiştim tam bunlari aklimdan geçirirken trenin hafif hafif yavaşladığını hissettim içim deki heyecan ve mutlulukla oturduğum bar sandalyesinden kalkıp restorant la odam arasindaki vagonda yürümeye başladım....
elimdeki bavulları bir kenara bırakıp etrafa bakındım. Kalabalığın arasında elinde hafif büyükten bir kağıt tutan beyaz tenli uzun boylu hafif toplu biri bana doğru bakiyordu saçlarını arkadan toplamıştı ve gür bi keçi sakalı vardı. Sonra elindeki kağıda baktım 'pompador Uni.' Yaziyordu, bu benim karşılama komitem di .yanımdaki valızleri can havliyle kucakladım ve çocuga doğru yürüdüm onda bana doğru yürüyor du yanına geldim elimdekileri yere bırakıp el sıkışmak için elimi uzattim
Mathew》》》》》》
Garip bir öğrenci değişim programına başvuran okulumuz .ilk kurban olarak ta beni seçmişti .kafamda bunları düşünürken bir yandan kör şansıma sövüyor bir yandanda gelen kişinin kalıcağı odayı topluyordum .odada bir gardolap bir yatak bir masa ve sandalye vardi bunlari internetten ucuza bulmuştum nacizane ufak bir evim vardı (Yazar notu=övünmek istemedi -,-) orta büyüklükte bir mutfak geniş bir salon iki oda ve bir banyodan oluşan benim şirin evim. Gerçek ten ucuza getirdigim fakat modern durankoltuk takimim ,ilk maaşımla aldığım kütüphanem ve siyah kitap okuma koltuğum. Evi tamamen temizlediğimde saatin farkına vardim neredeyse vakit gelmişti üzerime bir şeyler geçirip dağılmış olan saçlarımı topladım girişte duran gözlüğümü taktım son anda aklima gelmişti odama gidip bir kağıdın üstüne "pompador üni." Yazdım onu da elime alıp hızlı adımlarla apartmandan çıktım tren garına yürürken cüzdanı ve anahtari yokladim yerindelerdi . Sonunda vardığım tren garında tek peron vardı elimde kağıdı dik tutup aranmaya başladım . Yaklaşık bir on dakika sonra hafif kısa boylu yeşil gözlü hafif buğday tenli ufak yapılı biri bana doğru dikkatlice baktı sonra gülümsedi ensesine kadar sarı kıvırcık saçları vardı 20 yaşında bir erkek için fazla sevimliydi sonra bavullarını güçlükle kaldırıp yanima yürü ve bavulları ayağımın dibine attırdı elini uzatıp gülümsedi 'merhaba'
--cameron----'
Ona gülümseyerek merhaba dedim o ise yüzünde sahte den ve biraz soğuk bi gülüş ile elimi kabul etti gözlerinin içine baktığım da van gogh paletinden çıkma mavilik dikkatimi çekti gözleri muhteşem bi maviydi ben yüzümdeki aptal gülümseme ile gözlerini incelerken birkac saniye göz göze gelmişti sonra ciddi bir bakışla kafasını kaldırdı işaret parmağı ile gözlüğünü düzelttikten sonra aynı anda valizlerime yeltendik o bir kısmını kaldırdığında bana zaten 2 canta kalmıştı arkadan arkadan takip ediyordum bir yandan da kollarini ve sırtını inceliyordum hafif spor yapmiş bi havası olan kasları iri vücuduna rağmen belliydi saç ları gözüme ilişti dağınıktı siyah dar bir pantalon gri bol bir t shirt ve kirmizi converseleri cidden ona yakışmıştı bir apartmanda durup cebini yok ladi sonra arka cebini anahtar sesi ordan geldi sonra omzunun üstünden bana almami istemis gibisinden bir bakış attı arka cebine elimi mi sokucaktim çok hızlı gitmiyormuyduk .
(Yazar notu : merhaba arkadaşlar ben güneş güzel sanatlar da 11.sınıf resim okuyorum hikaye aralarinda bu parantezler arasinda sizlerle konuşacağım keyifli okumalar ^-^)
