insensible

Hoofdstuk 1: Tessa

Hoofdstuk 1: Tessa

Tessa Blijdentuin, dat is mijn naam, ik ben een 19-jarige vrouw, en studeer voor danslerares, ik zit in mijn tweede jaar en woon op kamers, in de prachtige hoofdstad Amsterdam. Midden in het centrum van hartje Amsterdam bevind zich het appartementen complex genaamd: Hall of your life, vreemde naam natuurlijk, maar helaas heb ik het zelf niet bedacht. Daar verblijf ik tot mijn studie is afgelopen. Het is 9 uur s'ochtends, een mistige lucht zie ik door mijn rode gordijnen heen, ik hoor deuren openvliegen en voor dat ik het door heb staat mijn kamergenoot Lisa in mijn kamer, ik draai mij om en vraag 'Wat is er?'. Waarop Lisa antwoord met: 'Ik zoek mijn hakken van eergisteravond, in mijn dronken bui heb ik ze hier ergens neer gegooid'. Ik snap soms nooit iets van Lisa, ze is klein, een tikkeltje mollig, en met haar rode haren en een gezicht vol sproeten is ze niet moeders mooiste.  Maar toch krijgt ze alle aandacht van alle mannen, zo ook eergisterenavond. Ik liep samen met haar door een van de achterwijken van Amsterdam. Ontzettend dom natuurlijk, want om daar s'avonds als 19-jarige vrouw te lopen is niet een van de slimste ideeen. Toen we langs een steegje liepen kwamen er 3 negoide mannen uitlopen, ze stopten achter ons en 1 van de mannen sprak ons aan. 'Beste dames, wat doen wij zo laat nog op straat?'. Ik wou doorlopen maar Lisa stopte mij, ze draaide zich om en keek recht in de gezichten van de drie negoide mannen, hun ogen drongen tot me door, gevoelloos, leeg, donker & diepzwart. Ik schrok en deinsde achteruit. 1 van de mannen reikte zijn hand uit naar Lisa, natuurlijk dacht ik, Lisa is weer belangrijker. Lisa zei vol enthousiasme: 'Hoi, ik ben Lisa!' 'Zo, zo Lisa, ik ben Giorgio en wat doet zo'n mooie meid als jij hier op straat?' Lisa antwoorde met: 'Achja, gewoon een blokje om met mijn studeermaatje'. 'Zo zo' Antwoorde nog een van de mannen met die lege, donkere, diepzwarte, gevoelloze ogen. 'Dus jullie studeren, slimme chicks dus?' Ik liet een neppe glimlach op mijn gezicht krullen, maar van binnen voelde ik me vernederd en alleen. Waarom was Lisa altijd beter? De man die zijn mond tot op de eerst komende zin had dicht gehouden, stak nu zijn hand naar mij uit. Hij stelde zich voor, weer met die lege, donkere, gevoelloze en diepzwarte ogen, ze drongen tot me door, er klopte iets niet aan deze jongens..   'Hoi ik ben Mo, en jij?' Ik aarzelde, maar antwoorde met mijn echte naam. 'Ik ben Tessa, leuk je te ontmoeten!' Dit keer liet ik mijn echte glimlach zien, zijn ogen stonden anders dan die van zijn maten, er ontstond een twinkel gevuld met liefde en blijdschap in zijn ogen, ze raakte me opnieuw. Mo stelde voor om een blokje om te lopen, ik twijfelde, ook omdat dat zou betekenen dat ik Lisa zou moeten achterlaten. Lisa stootte me aan en fluisterde me in mijn oor dat ik mee moest gaan, ze zag die viezerik Giorgio wel zitten. Ik dacht bij mezelf, Lisa je maakt me niks meer wijs, zoek het uit! Ik stak mijn arm door die van Mo heen en samen liepen we onder de verlichting van de straatlantares, die de donkere weg naar de pijn, vernedering, eenzaamheid, neppe liefde, haat,dwang en bijna de dood van mijn leven vaag verlichtte. 

 <<De eerste twee hoofdstukken zijn vrij simpel en saai geschreven, vanaf hoofdstuk 3 word het spannender!>>