7 ♥

67 1 0
                                    

Daniel's POV

"Hayyyyyyyyyyyyyyyyy!!! *hikab* *hikab*" Kagigising ko lang.... Di ko namalayang nakatulog na pala ako. Para tuloy ayoko munang makipag-usap kay mommy. pero, napaisip ako.. Nahanap na kaya nila yung batang yun? Hay.. 

OO NA! Syempre may concern pa rin ako sa kanya kahit papano. syempre pinsan ko yun.. pero di ko na sya kayang makita.. naaalala ko lang mga hinanakit na nangyari saken sa nakaraan.

"Daniel...Daniel.." Aishhh. si mommy. kinakatok yung pinto ko..

"Yes ma?!"

"Uhm, aalis muna KAMI ah.." Oh so, nahanap na pala talaga sya.

"Ha? San ka pupunta ma?" Ang adik lang eh.. di ko pa rin kase binubuksan yung pinto. Eh sa ayaw ko SILANG makita eh. walang basagan. -_-

"Sa mall. Ibibili ko lang ng mga damit ang pinsan mo."

"Psh! Sige na ma!"

"Ayy! May pagkain na pala sa baba! Bumaba ka na lang kung gutom ka na."

"Oo na ma! Alis na kayo!"

"Oo na! Eto naman nagbibilin lang!" Aishhhh! Ang kulit talaga ni mommy! sa tingin ko nasa baba na sya. Pasigaw sya nung sinabi nya saken yan eh. 

Pero seryoso, hangga't maari ayoko talagang makita si Izy. Sya yung pinsan ko.. Gustong gusto ko sya dati. Halos ang turing ko na sa kanya ay sarili kong anak. masaya kami sobra.. hanggang sa nangyari nga yun. simula nun hindi ko na talaga sya nagustuhan.

Sabi nila.. hindi naman daw talaga kasalanan ni Izy sana daw wag ko sya sisihin.. hindi kasi nila alam ang pinagdadaanan ko kaya wala silang karapatan sabihin sakin yun dahil kitang kita ko, kitang kita ko ang nangyari sa isa sa pinakamahalaga sa buhay ko..

~

My Angel (KathNiel)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon