Entering The Exit

Chapter 1

Chapter 1

JERAH POV

"Kyaaahhh! Zane!! "

"Halaaaa gwapo pa rin!!!!! "

"Walang kupas Zane anakan mo na ako! Ako na lang Zane!!! "

Just what the hell?!! Umagang-umaga di pa nga ako nakakababa sa sasakyan ko dito sa parking lot pero rinig ko na ang tilian ng mga baliw na kababaihan dito. Like duh?

Are they don't ashamed? They just making themselves low. Masyado nilang binababa ang sarili. Like duh? Anakan? Ano siya pambugaw? Tsaka siya pa mismo nambugaw sa sarili. Haysst.

Tsk! Tsk!

Binilisan ko nalang ang lakad para makatakas sa ingay nila pero sobrang malas ko na ba? Sa oras na gusto mo tumakas tsaka ka naman mapapasok sa eksenang tinatakasan mo.

"Hey Jerah! Sabay na tayo pumasok." sabi nitong monky na si Zane sabay akbay sa akin. Pero wala na akong magawa dahil malalate na din kami kung magrereklamo pa ako.

"Bakit ba ang aga-aga eh lukot na naman ang mukha mo? Para kang may period" dagdag na naman niya. Bat ba ang daldal nito.? Kalalaking tao. Pshh!

"Eh ano ngayon kung meron? Batokan kaya kita dyan. " but guess what? Tinawanan lang niya ako. Hawak hawak pa niya ang tiyan niya sa kakatawa. Tsk! Nakakainis talaga ang lalaking ito ! Sarap buhusan ng kumukulong tubig. Grrrr!

"Seriously? Meron? Tang-ina Jerah" tawa pa rin siya ng tawa at irap nalang ang iginanti ko dito ang padabog na umalis na doon at binilisan ang paglalakad ko papunta sa classroom namin.

Pagpasok ko sa room namin tumili na si Karyl. Uso na ba ang tilian ngayon?! Am I out of touch? Nakakairita!!! Grrrr!!

Irap nalang din ang ginanti ko sakanya at sabay upo sa tabi niyang upuan. Baliw talaga itong mga tropa kong ito. Karyl and Zane are like mental hospital patient.

Ibubuka palang sana ni Karyl ang bunganga niya ng sabay pumasok sa loob ng classroom ang teacher namin sa unang subject at ang loko-lokong si Zane na may pilyong ngiti na naman sa akin.

Halos papunta na kami sa kalagitnaan ng school year tsaka graduating na rin kami ng senior high school. At bilang graduating madami ng ginagawa ngayon at nakakaloka sa dami.

Ok. Ok. Jerah stop day dreaming. Focus. Pero putcha! Paano ako makakapag focus kung panay ang nakaw ni Zane ng tingin sakin na may pilyo pa rin ngiti. Tsk! Kakainis na talaga itong unggoy na to!

Ano ba ang ngini-ngisi ng lalaking ito? At ano ba ang kinain niya para pagtripan niya ako ngayon at sa mali pang oras . Bakit ba kasi weekdays pa ako may period!!! Grrr! Kaimbyerna!!!

Akmang babatokan ko na siya ng nagsalita ang teacher namin.

"Oh yes, Ms. Lee you're volunteering."
What? Is this really happening? Waaahh! Di ako nakinig dahil sa inis kay Zane. Hala patay na . Di man makapaniwala pero tumayo pa din ako.

"Sir can you repeat the question? " I requested to him because I really don't have any idea.

"Question? Oh I thought you are listening, I'm really disappointed" he said with a bit angry in his face other than disappointment.

"Sorry sir" nasabi ko na lamang sabay baba ng ulo ko sa hiya. Langya naman kasi ng ganito. Nakakahiya. Ano nalang ang sinasabi nila sakin? Na ang hinahangaan nila ay napahiya lamang ngayon.

Nakakahiya ka Jerah Lee!!! Galit na sabi ko sa sarili ko. Grrr! Bakit ba kasi lutang na lutang ako ngayon!! Kasalanan 'to ng mokong na Zane to eh!!!!!

"Can you gave me the basic meaning of Communication. " sir Augie said.

"Sir, it is the process of transmitting a message from one person to another by the use of a channel" I answered as I bowed my head because I don't know if he'll be satisfied with my answer. But to my surprise he said I can already sit.

Pwew! I felt relieved by that. Buti nalang medyo malawak-lawak din ang vocabulary ko.

"Class dis---" bago pa matapos ni Sir Augie ang sasabihin nang may taga council ang nag-excuse.

"Goodmorning Sir, there is a technical problem in our announcement area that is why, we are here to give some announcement Sir, so If you can led us a little bit of your time."

"Oh yes, take the stage" sabi naman ni sir and motioned them the little stage of our room.

Pumasok naman na silang 3 na taga-council. Kung hindi ako nagkakamali is, the first one who entered is Hans the treasurer, Lea the secretary and Steph the public information officer.

Pagkapasok nilang apat ay luminya sila sa harapan at nag-umpisa ng magsalita ang isa sakanila.

"As what we have said a while ago, I, being the P.I.O. of the council is here to remind you that we are having our 1 week intramurals. We also want to inform the body about the following activities. First day will be the grand opening of the 20th intramurals of our school and beginning of game up to day 2 .. Day 3 will be the free day, it is called free day for the athletes to rest for the remaining club competitions were they are part of. Day 4 will be the competitions of different clubs. Day 5 in the morning will be the battle of the bands competition and in the afternoon up to midnight, there will be a party for students and teachers. For the venues, wait for further announcement. We are currently discussing it. That's all thank you and thank you sir" habang lintya nila at sabay-sabay silang tatlong nagbow.

Naala ko 2 weeks nalang pala at intramurals week na. Ang bilis talaga lumipas ang araw. We also need to practice for the battle of the bands. Anyway, haven't I told you na may banda akong kinasasalihan? If not, well sinabi ko na. Blatherskite is the name of our band. Also, kasama ko diyan ang mga baliw kong barkada, Zane and Karyl.

'Yan din ang dahilan kung bakit nahihiya ako kanina kasi sikat ang aming banda bilang nangunguna dito sa Star University. Hinahangaan.

"Okay class, you are now dismissed" pagkalabas ni Sir ay agad na din akong naglakad palabas. Ayokong marinig ang mga pag-uusap nila tungkol sa pagkahiya ko kanina. It would be way better if iiwasan nalang kesa masaktan .

Hindi na ako lumingon pa kila Zane at Karyl kahit na tinatawag nila ako. Gusto ko mapag-isa.

Mabilis akong nakarating sa likod ng S.U. at agad akong pumasok sa malaking garden ng school. This garden looks like a mini forest because of those tall trees. It is a rare case diba? Kasi diba, kapag sinabing garden, flowers and small tree would be there but not tall trees.

Pagkapasok ko palang. Agad akong kumalma lalo nang nakita ko ang mga paro-parong lumilipad. I sat at the corner of these garden, below the tallest tree. Hindi ito masyadong pinupuntahan dahil tago ito sa tao. Kung titignan mo ito mula sa pasukan ng garden parang wala lang ang parteng ito ng garden.

Pero mas nakakakalma dito dahil walang istorbo at mas madaming paro-paro. In this place i found peace.

Itutulog ko na sana ang pagkahiya ko kanina baka paggising ko ay makalimutan ko na nang narinig ko na may nagsalita.

"There, I found you. "