Moonlight Blade (Gazellian Series #4)

Chapter 50

Chapter 50

Pagtalikod

Naalimpungatan ako sa aking mahimbing na pagkakatulog nang maramdaman ko ang marahang pag-angat ng aking katawan.

Pilit kong iminulat ang aking mga mata, at ilang beses iyong ikinurap. Sinalubong iyon ng matipunong dibdib ng Hari ng Sartorias habang buhat ako patungo marahil sa kama.

"Rest..." halik sa ibabaw ng aking noo ang siyang nagpangiti sa akin.

Ipinikit kong muli ang aking mga mata at mas dinama ang init ng kanyang katawan.

Nang tuluyan na kaming makarating sa ibabaw ng malambot na kama ay naramdaman kong muli ang kanyang mapang-angking yakap, bago kami nagsalo sa isang makapal na kumot.

Hinayaan ko ang aking sariling magsumiksik sa katawan ng aking hari. Hindi man namulat ang aking mga mata'y alam kong pinagmamasdan niya ako. Ang kanyang mga daliri'y marahang hinahaplos ang iba't-ibang parte ng mukha ko.

Ngunit ang hari'y tila hindi nakapagpigil na nakalimutan ang unang salitang binitawan sa akin, dahil ng sandaling naramdaman ko ang tungki ng kanyang ilong sa akin, alam kong nais niya ng atensyon.

"Hmm..." nanatili akong hindi nagmumulat, ngunit hinayaan ko siyang mas kabigin ang katawan ko. Ang kanyang mga daliri'y ngayon naglalaro ng mga guhit sa aking likuran.

"Ako'y hanggang ngayon ay hindi makapaniwala..." bulong niya.

Nang mabagal na sundan ng mga daliri ni Dastan ang gulugod ng aking likuran, napapitlag na ako at napamulat. Mas nagdikit ang aming mga katawan sa ilalim ng makapal na kumot.

Nakatuon ang isang braso ni Dastan sa kanyang unan habang nawiwiling pinagmamasdan ako sa bawat reaksyong gagawin ko sa paglalaro ng kanyang isang kamay.

Nag-init ang pisngi ko. "S-saan ka naman hindi makapaniwala, Mahal na Hari?"

Lahat nang nangyari'y isang katotohanan, at walang parte sa aking katawan ang hindi niya sinamba at minarkahan.

"To your words... to your actions... hindi mo ba alam na sa'yong simpleng mga salita'y, ang isang hari'y maging mas nagiging uhaw, gutom--"

Hindi ko siya pinatapos. "Handa akong sagutin ang lahat ng uhaw at gutom mo, Dastan..."

Nang muli kong salubungin ang mata niya'y nagningas na naman iyon. "Leticia..."

"Akala ko'y tuluyan na akong mahahati, Mahal na Hari, masakit pala iyon sa una..." bakas ang pag-aalala sa kanyang mga mata ng sabihin ko iyon.

"Pata—" agad kong tinakpan ang mga labi ng hari sa dapat niyang sasabihin. Hindi ko nanaisin na ihingi niya ng patawad ang ginawa namin.

"Hindi namayani ang sakit, Mahal na Hari... at hindi ko akalaing magugustuhan kong magpaubos..."

"Nagawa ko bang ubusin ang lahat ng nais mo, aking reyna?" nanghihina akong tumango sa hari.

"Gusto ko ang ang pag-ubos... at paghigop mo sa akin..."

Sa pagkakataong ito'y mas bumaba si Dastan, siya naman ngayon ang nakasiksik sa leeg ko at bahagyang nakaangat ang ulo upang magtama ang aming mga mata.

"Mga katungkulang ikamamatay ko kung hindi ko ipagkakaloob sa aking reyna..." suminghap ako sa kasagutan ni Dastan.

Bumalik sa aking mga alaala ang mga ginawa niya sa akin. At maglaro kong inikot ang ilang daliri ko sa hibla ng aking mahabang buhok, mas nag-iinit ang pisngi ko.

Ngumuso ako at marahang bumulong. "Paghigop..."

"Hihigupin at uubusin kita..." mas mahinang bulong ng Hari ng Sartorias.