waldeinsamkeit ➵ severitus ✔︎

Vierzehn

Hermione, Lily'nin dedikleriyle şok olmuş gibi görünüyordu. Cedric'in böyle bir şey yapabileceğini düşünmezdi. Demek ki bu yüzden Lily ile Cho'nun arası bozuktu.

"Senin Cho ile aran bu yüzden mi bozuk?"diye sordu Hermione.

"Evet. Sen ne sanmıştın ki?"

"Ben sen onu o Cedric ile çıktığı için sevmiyorsun ve aranız bozuk sanmıştım."dedi Hermione kendini biraz aptal hissederek.

Lily yine hafiften güldü."Biraz fazla masumsun, Hermione."dedi Lily ve uzaklara daldı. Genç kızın yeşil gözlerinde bir yaşamışlık vardı. Yorgun bakıyorlardı. Hermione bir anda onun ne yaşamış olabileceğeni merak etti.

Lily sakince silkindi ve Hermione'ye baktı."Yemeğe gitmek ister misin? Ben biraz acıktım da."

"Olur,ben de acıktım."

İki kız, kol kola girerek kocaman şatoya doğru ilerledi.

***

Ron, yaklaşık yarım saattir Hermione ve Lily'i arıyordu. Yatakhaneye, ortak salona, büyük salona hatta kızlar tuvaletine bile bakmıştı. Tabii bunların bazılarında bir sürü küfür yemişti...

Ellerini sıkkınlıkla turuncu saçlarından geçirdi. Artık pes edecekti. Tavuklarından yeterince ayrı kalmıştı zaten.

"Onları sonra bulur özürümü dilerim"diye düşündü ve Büyük Salon'a doğru ilerlemeye başladı.

Tam kapıyı tutup açacaktı ki, birisine çarpmıştı. Kızıl saçlı birisine.

"Özür dilerim,Ginny. Seni görmedim" dedi yerden kalkarak.

"Hadi ama Ron! Ne çabuk ismimi unuttun?"diye şakayla söyledi Lily.

"Oh! Tabii,Lily. Özür dilerim."

Lily hafifçe güldü."Tamam,sorun yok. Hadi yemek yiyelim."

Ron, Lily'nin yanındaki Hermione'ye baktı. Gayet mutlu gözüküyordu.

"Şey, sen bir önden gitsen olur mu? Benim Hermione'ye bir şey söylemem lazım da."

Lily yeşil gözlerini kısarak Ron'a baktı."Tamaaaaam. Ben içerideyim o zaman"dedikten sonra büyük kapıyı açıp içeri girdi.

O gittikten sonra Hetmione ciddi bir ifade ile Ron'a baktı.

"Evet,Ronald? Ne diyecektin?"

Ron, Hermione ona bu kadar ciddi bir şekilde 'Ronald' deyince hafiften ürpermişti. Bu kadar resmi olacağını düşünmemişti.

"Ş-şey... ben sadece senden özür dilemek istemiştim. Yani, seni böyle dışlamış gibi olduğum için. Aslında böyle olmasını istememiştim. Cidden."

Hermione'nin çatık kaşları biraz rahatladı. Bir anda dudaklarını ısırmaya başladı. Sonrasında ise artık tutamadığı kahkahaları koridorda yankılanıyordu. Ron hiç gülmek istemese bile o da gülmeye başlamıştı.

"R-ron. Çok komiksin. Tanrım! Cidden size darılacağımı düşünme bile. Siz bensiz bir şey bile yapamadığınız için zaten ben kendimi dışlanmış hissetmiyorum. Sen benim abim gibisin zaten. Sana nasıl kızayım ki?"

Ron, Hermione'nin bu söyledikleriyle gülümsedi ve kolunu onun omzuna attı."Tabiki, kız kardeşim. Evlatlık olduğunu biliyor muydun?"

***
Söyleyecek bir şeyim yok. Eğer sizin varsa buraya yazabilirsiniz👉

Not:385 kelime :D