Unutmaya çalıştıkça daha çok hatırlarsın.Silmeye kıyamadığın mesajları,telefonunda sakladığın fotoğraflarını görürsün.Kafada bitiyoda kalpte bitmiyo be.Ne kadar unutmak istesende hep bi yerde bi eksiklik kalıyo,hep bi yerde bi acı.Görmek isteyip görememek beni çıldırtıyo mesela.Gidiceksin karşısına seni seviyorum sen benimsin diyceksin ama yemez işte,yemiyo.Ona bi kere sarılsam daha bırakamam gibi geliyo.Ama ona başkaları sarılıyodur zaten.En kötüsüde deli gibi kıskanıp elinden hiçbirşeyin gelmemesi.Acaba benim yerime birisine sarılıyo mudur? Hayallerimizi başkasıyla yaşıyo mudur? Bu soruları kendime sorarak kafayı yiyebilirim.Hem onu çok seviyorum hemde ondan nefret ediyorum.O tam bir salak çünkü benim gibi kimse onu sevemez.Bir kere konuşalım uyuma dese günlerce uyumam ama haberi yok. Mesaj atsa, saatlerce konuşsak eskisi gibi.Olmuyo işte sen ne kadar istersen iste o seni istemiyo.Günlerce uykusuz kal,ağla,aç kal onun umrunda değilsin.Oda haklı be ben bile kendimi umursamıyorum o nasıl umursasın ki.
