Yalancı Palyaço

Bölüm 1

Dilimin ucunda kayan kelimeler. Ben o kelimeleri bile sevdim içinde sen varsın diye.Gülüşünden öptüğüm dedi adam. Dedi ve gitti. Karanlığa gömülen yüzünü izlemek. Nasıl acı verdi. Sanki kaburgalarım kırıldı. Kalbimi hissedemiyorum. Gülüşleri dedi. Ne kadar güzel gülerdi.Saçlarını doya doya okşayamadım,dokunamadım doya doya sarılamadım dedi kadın.Seni her şeye rağmen sevdim. Hep sen olarak sevdim dedi kadın. Adamın duyamayacağı uzakça bir yerden.Aklım kadar yakınsın demişti adam oysa ki. Yoksa adam dediğim kişi adam değil miydi ? Bana sen farklısın demişti benim için.Seni çok seviyorum demişti. Ahh o kadar da mı salaktım ? Kokusunu doya doya içine çekemediğim görmediğim her saniye özlediğim adam. Ahh adam.O adam şimdi yok.Bana herkesin şehri varken senin ülken var demişti kalbimde.Acaba nasıl bir adam ki o kalbin içinde ki kocaman şehri yıkabiliyor. En çokta hayallerimi yıkmıştı.Seninle beraber yapabileceğim şeyleri düşünürken  hiç güneş gülümsememişti bana. Bana benim güneşim sensin demiştin ya. O zaman dünyalar benim olmuştu. Sonunda demiştim Tony işte doğru kişi sensin! Ahh nasıl yanılmış olabilirim ki ? Ama yanılmışım. Gidişini özlemek... O karanlık akşam üstünde artık olmuyor Diana diyişin. Hala aklımın köşesinde kendini tekrar ediyor.Gelişini bile sevdiğim adamın nasıl olurda gitmesine izin verebildim ?