" ပန္​း​ေလးတစ္​ပြင္​့ ျဖစ္​ခဲ့သည္​ " [ Zaw × Uni ]

အပိုင္း ( ၂၉ )

" တပ္ရင္းမွဴးကို အစီရင္ခံပါတယ္၊ ကြၽန္ေတာ္တို႔အားလံုး ေဘးကင္းလံုၿခံဳစြာနဲ႔ ေပက်င္းကိုျပန္ေရာက္ပါၿပီ "

ဗိုလ္ႀကီးလုဟန္ရဲ႕ အစီရင္ခံစကားေၾကာင့္ ရုပ္တည္ႀကီးနဲ႔ မ်က္ေမွာင္ႀကံဳ႕ထားတဲ့ တပ္ရင္းမွဴးက ဘာစကားမွမျပန္ပဲ သူ႔မ်က္စိေရွ႕က လုဟန္ကိုပဲ ေျခဆံုးေခါင္းဆံုးစိုက္ၾကည့္တယ္၊ ေကာင္းတယ္၊ သိပ္ကိုေကာင္းတယ္၊ ဆူစရာဆဲစရာမ်ားလြန္းလို႔ ဘယ္ကစၿပီး ဆူရမွန္းေတာင္မသိေတာ့ဘူး၊ သူမ်ားနိုင္ငံသြားၿပီး ေမႊလို႔၀ေတာ့ ျပန္လာၾကၿပီေပါ့ေလ..

မေက်မနပ္ျဖစ္ၿပီး ၾကက္တူေ႐ြးနႈတ္တိုက္ တတြတ္တြတ္ဆူျပန္ရင္လည္း ကိုယ္ပဲ အဖက္တင္အားေညာင္းမယ္ဆိုတာ သိတဲ့ တပ္ရင္းမွဴးက ဟင္းခနဲသက္ျပင္းခ်တယ္၊ ၿပီးမွ စစ္ေဆးခန္းက သတင္းတင္ျပခ်က္ကို သတိရသြားတာမို႔ စားပြဲေပၚမွာတင္ထားတဲ့ ဖိုင္တြဲကို ေကာက္လွန္ၿပီး စစ္ေဆးလိုက္တယ္၊

"မင္း က တာ၀န္အတိုင္း အိမ္ေတာ္ကိုျပန္လို႔ရၿပီ၊ ဟိုလူစြမ္းေကာင္းႀကီး ေရွာင္းက်န္႔ကိုေတာ့ တပ္ရင္းမွာ တစ္ပတ္ေလာက္ျပန္ႂကြလာဖို႔ ေလ်ွာက္တင္လိုက္ပါဦး "

" ဒုဗိုလ္၀မ္ရိေပၚေရာ ပါ,ပါသလားခင္ဗ်"

မဆက္စပ္တဲ့ေမးခြန္းေၾကာင့္ တပ္ရင္းမွဴးက ဖိုင္တြဲကို ျဗန္းခနဲ ေဆာင့္ပိတ္လိုက္ၿပီး လုဟန္ကို ေမာ့ၾကည့္လာတယ္၊ မေက်မခ်မ္းမႈေတြမ်ားလာတာမို႔ သူ႔မ်က္နွာက တျဖည္းျဖည္းစူပုတ္လာၿပီဆိုေပမဲ့ နည္းနည္းေလးမွအေၾကာက္အလန္႔မရွိတဲ့ လုဟန္ကေတာ့ ရုပ္တည္ႀကီးနဲ႔မတ္တတ္ရပ္ေနတုန္းပဲ..။

" ေရွာင္းက်န္႔ နဲ႔ ဝမ္ရိေပၚက buy 1 get 1 လား "

" ဒုဗိုလ္ရဲ႕ ေသနတ္ဒဏ္ရာက အတြင္းခ်ဳပ္ရိုးေျပၿပီး နာက်င္ကိုက္ခဲေနတဲ့အတြက္ အနီးကပ္ဆရာ၀န္တစ္ေယာက္ လိုအပ္ေနလို႔ပါ "

ဘယ္တုန္းကျဖစ္ခဲ့မွန္း ေ၀ေ၀ဝါးဝါးေတာင္ မမွိတ္မိေတာ့တဲ့ ဒဏ္ရာကို အေၾကာင္းျပဳၿပီး ေကာင္းမြန္တဲ့ေလ်ွာက္လွဲခ်က္ေပးေသာ္ျငားလည္း လုဟန္ထြင္တဲ့ၿခံဳကို ႀကိဳတင္သိၿပီးသားျဖစ္တဲ့ တပ္ရင္းမွဴးက နႈတ္ခမ္းကိုမဲ့ၿပီး စားပြဲကို တဘန္းဘန္းရိုက္ရင္း ေမးတယ္၊