Acı Sevda(Tutkun Serisi-2-)

17-KARANLIK

SerMak çiftinden size bir bölüm getirdim.

Keyifli okumalar dilerim..

¦~KARANLIK~¦

Irmak

Yattığım yerden inleyerek doğrulduğum vakit gözlerimi güçlükle araladım. Bir süre boş boş etrafı taradım. Uykumdan yavaş yavaş sıyrıldığım da ancak yeni yeni idrak ediyordum. Burası benim odam değildi, dahası benim burada ne işim vardı?

Birden yataktan fırlarcasına kalkarak endişe ile ne yapacağımı bilemez bir halde öylece ayakta dikildim.

"Önce sakin ol Irmak, sakin.." diye kendi kendime mırıldandım.

Fakat bu hiçbir işe yaramıyordu. Ben bir süre ne yapacağımı bilemez bir halde kalakalırken adım sesleri duydum. Anında gözlerim irileşirken elime ilk gelen şeyi kapıp sırtımı duvara yasladım. İçeriye giren kişiyi hemen etkisiz hale getirmeyi planlayıp buradan kaçmayı düşünüyordum. Kapının açıldığını işittim. Baştan aşağı adrenalinle dolarken adım sesleri daha da yaklaştı.

Yerime daha çok sinerken onu gördüm. Hiç beklemeden elimdeki vazoyu kafasına geçirdim.

Hemen acılı bir bağırış eşliğinde küfürler savurup yüzüstü yere kapaklandı. O acılı bir şekilde kafasını tutup yerde kıvranırken elimdeki vazoyu yere atıp hemen odadan çıkmak için hamle yaptım fakat duyduğum sesle beraber yerime çakılı kaldım.

"Kızım senin sorunun ne, ne yaptığını sanıyorsun sen!" diye bağırarak bana döndüğünde kalakaldım.

Bu bay ukalaydı..

Ağzım şaşkınlıktan kocaman açıldı. "Sen.." diye soludum.

Bay ukala dişlerini sıkarak bir küfür daha savurdu. Yerden kalkmaya çalışınca ona refleks olarak yardım etmek istedim fakat o, "Bırak, kendim kalkarım!" diyerek beni engelledi.

İçim suçlukla dolarken o ayağa güçlükle kalktı ve başından elini çekip avuç içine baktı. Bende aynı anda bakışlarımı eline indirirken kendime içten içe sövdüm. Resmen adamın kafasını yarmıştım. Avuç içindeki kanları gördükçe içim burkulmuştu.

Bay ukalanın sinirle bezeli buz mavisi gözleri bana çevrildi. "Senin benim canıma kastın mı var, bu neydi şimdi!" diye hırladı.

Dudaklarımı kemirirken, "Ben.." diye ağzımın içinde geveledim.

"Sen resmen kafamı yardın!" dedi sinirle.

Çenemi dikleştirip,"Bilerek olmadı," diye kendimi savundum.

"Bilerek olmadı öyle mi? Bir de üste çıkmaz mı deli olacağım ya!" diye homurdandı.

Kaşlarımı çatarak ona dik dik baktım.

"Ne yapmamı bekliyordun acaba! Uyanır uyanmaz kendimi yabancı bir yerde buldum. Bu yüzden kaçırıldım sandım," dedim.

Bay ukala gözlerime bir süre baktıktan sonra birden kahkaha patlattı.

Ona ifadesiz gözlerle baktım. Komik olan neydi burada, kaçırdım sanırım..

Kahkahalarının arasından," Kaçırıldığını sandın, hayatımda hiç bu kadar komik bir şey duymadım, "dedi.

Baştan ayağa öfkeyle doldum.

" Evet, ne var bunda! "diye tersledim onu.

Birden gülmeyi kesip bana doğru bir adım atıp yaklaştı. Geri gitmemek için zor tuttum kendimi. Tam karşımda dikilip üstten alaycı bakışlarını yüzüme dikti.