Office Hour
"Oh, kookie, tutal malakas kapit mo sa taas ikaw magdala nito" Mataray na sabi ni Trixie sakin habang inaabot ang documents na ibibigay kay Mr. Sungit.
"Bakit ako? Ikaw nga dapat nagdadala ng mga yan at trabaho mo yan." Mataray ko ding sagot sa kanya. Trabaho niya yan atsaka ayaw kong makita ang pagmumukha ng lalaking yun, nagiinit dugo ko.
"Di ko naman ginustong ipasa sayo ang trabaho ko, atsaka wag ka ngang magtaray dyan, utos din to ni Mr. Kim." Ako pa nagtaray, siya naman tong unang nagtaray sakin.
Napabuntong hininga nalang ako at umiiling na kinuha ang documents sa kamay ni Trixie. Ano ba yan? Kung kelan wala ako sa mood makita siya, dun pa niya nabalakang ipasa sakin trabaho ni Trixie.
Di kami bati. Ganun.
Pasakay na ko ng elevator ng may isang demonyo ang kumalabit sakin.
"Tanghaling tapat nakakunot noo mo. Anyare?" Tiningnan ko lang ng walang buhay si Jin.
"Pano, sakin ipinasa ang mga documents na to na kelangan permahan nung demonyo sa taas."
"Hanggang ngayon di pa rin kayo nagkakaayos?" Tumango lang ako bilang sagot.
"Grave grave naman yang LQ niyo, umabot ng 1 week ah. Tatag mo." Di kasi ako marpok katulad mo. Chour di ko sinabi yun sakanya pero marupok talaga siya.
"Che, ewan ko sayo, lumayas ka na andito ka na sa destinasyon mo." Kinindatan lang ako nito atsaka lumabas ng elevator. Henobayan bat kasi nasa 7th floor office nun. Kakabagot dito.
Nang makarating ako sa 7th floor, unang bumungad sakin ay yung secretary niya na si Melody. Maganda naman siya kaso may nagmamayari na sakin. Ay chour.
"Hi, Melo. Nandyan ba demonyo mong boss?" Bati ko sakanya na siyang nagpangiti agad sa mga mapupula niyang labi.
"Oo, Kookie. Wait lang ha." Pacute nitong tugon sakin. Ngitian ko lang siya at tumango. Mga ilang minuto bago ulit siya nakabalik.
"Pasok ka na, Kookie. Good luck sayo." Nagpacute ulit siya. Nu ba yan. Sana all pinapasok diba? Charot lang. Hihi.
Kumatok muna ako ng tatlong beses bago buksan ang pinto.
"Come in" Lalim talaga ng boses niya.
"Mr. Kim" As soon I called his name, automatic umangat ang ulo niya sa pagkakatungo. Bigla itong ngumiti sakin. Napasinghap nalang. Wag marupok, Jungkook. Tandaan mo, di kayo bati niyan.
"Mga documents na kelangan mong permahan and please make it quick." Oo, ako na nagutos sa kanya na dalian niya. Pinapasmado na ko dito. Nyemas naman.
"What if I don't?" Maangas na tanong nito sakin. Bangasan ko kaya to?
"Then don't. I'll just leave that here anyway." Irita kong sagot sa kanya atsaka siya inirapan. Literal na roll eyesss. Maalis na ata pupil ko eh. Inis. Akmang aalis na ko ng magsalita ito.
"Why are you still mad at me?" Tumingin ako ng sobrang sama sa kanya. Duh, obvious ba? Ogag din to eh no. Landi landi niya kasi.
"Ask yourself Mr. Kim Taehyung!" Inis kong sagot sa kanya. Grabe talaga. Bolkang mayon na ata ulo ko. Usto na sumabog. Usto ko na din manaket. Sobraaaa!
"Baby..." Wag marupokkkk!! Lumaban ka. Imhale exhaleee!
"Baby, my ass. Hmp!" Paalis na ko ng kanyang office. Kaso mga mamsh, sher! Takte bat di mabuksan ang pinto?
BINABASA MO ANG
Peek-A-Boo (VKOOK SMUT)
FanfictionAnytime. Anywhere. Dedicated to all Vkook Shipper Warning: Rated SPG Yaoi BoyxBoy If you cant take the BS part, you may press the back botton and read another story. Thanks. Please Support. Vote. Comment. Share.