Πιάσε με αν μπορείς

31. Παιχνίδια κυριαρχίας

Ο Άρης βάλθηκε να προσπαθεί να κουμπώσει το μανίκι από το πουκάμισο που επέλεξε να φορέσει, όταν άκουσε το κουδούνι της πόρτας. Δεν περίμενε κανέναν. Τσέκαρε αντανακλαστικά για το όπλο του, που βρισκόταν στο τραπεζάκι του καφέ και έπειτα κοίταξε από το ματάκι.

Άνοιξε την πόρτα με ένα ειρωνικό χαμόγελο να έχει ήδη προλάβει να στολίσει το πρόσωπό του.<<Δεν θυμάμαι να κανονίσαμε.>>της είπε και η κοπέλα πέρασε μέσα χωρίς να του δώσει σημασία.

<<Ναι, γιατί δεν κανονίσαμε.>>χωρίς να χάσει χρόνο σε ασήμαντους προλόγους όρμηξε στα χείλη του, κολλώντας τον στην πόρτα με φόρα. Τύλιξε τα χέρια της γύρω από το λαιμό του και βάθυνε το φιλί τους.

Τον ξάφνιασε, μα τον ένιωσε να χαμογελάει και να ανταποκρίνεται στην αγριότητα του φιλιού της, όμως λίγο μετά την απομάκρυνε. <<Αλκμήνη, έχω κανονίσει να βγω. Άλλη φορά.>>είπε και είδε στην έκφραση της πως δεν της άρεσε η απάντησή του.

Ξετύλιξε τα χέρια και έκανε ένα βήμα πίσω. Τον κοίταξε σαν να τον έβλεπε πρώτη φορά και πρόσεξε πως ήταν ντυμένος με σκούρο παντελόνι και πουκάμισο. Μύριζε όμορφα, αλλά αυτό πάντοτε συνέβαινε ούτως ή άλλως, όμως τώρα το άρωμα μύριζε φρεσκοβαλμένο πάνω στο σώμα του.<<Καλά να περάσεις τότε.>>του είπε ειρωνικά, προσπαθώντας να διατηρήσει μία απάθεια και να μην δείξει πως ενοχλήθηκε με την απόρριψή του.
Κυρίως επειδή ήθελε πολύ έναν γύρω καλού σεξ εκείνη τη στιγμή. Τύλιξε τα δάχτυλά της στο χερούλι, μα πριν ανοίξει εντελώς την πόρτα ο Άρης την έσπρωξε με το χέρι του δυνατά και έκλεισε με έναν γδούπο.

<<Τι κάνεις;>>τον ρώτησε και προσπάθησε να ξανά πιάσει το χερούλι, μα αυτός μπήκε μπροστά της.

<<Απολαμβάνω την στραβωμένη έκφρασή σου.>>

Η κοπέλα δάγκωσε τη γλώσσα της για να μην τον βρίσει άσχημα. Ποιος νομίζει ότι είναι τέλος πάντων; Ήξερε πως είχε αυτοπεποίθηση, γιατί έβρισκε και τα έκανε γενικότερα. Δεν είχε βάλει θηλυκό στο μάτι που να μην καταφέρει να το ρίξει και το ότι είχε έρθει η Αλκμήνη ενώ μόλις την προηγούμενη είχαν κάνει σεξ του φούντωνε την αυτοπεποίθηση.

Έβρισε τον εαυτό της, δεν θα του περνούσε.<<Τι θες τώρα; Να κάνεις πλάκα; Δεν με νοιάζει καν τι πιστεύεις, μόνο ένα πράγμα με ενδιαφέρει σε σένα.>>του είπε η Αλκμήνη λιγάκι έντονα μα μέσα της χάρηκε με την απάντηση της.

Ο Άρης δεν έδειξε να ενοχλείται, αντίθετα σχημάτισε ένα στραβό, υπεροπτικό χαμόγελο.<<Δεν σε γάμησε καλά ο φλωράκος μωρό μου και έχεις νεύρα;>> ρώτησε περιπαικτικά και την είδε να φουντώνει, παρά την αυτοσυγκράτηση που ήθελε να διατηρήσει.