yeni başlangıçlar

0.1

Dün olanlardan sonra ne kadar rahat uyudum inanamazsınız ikide birde efenin bana söyledikleriyle uyanıp ter içinde kalıyodum sonra sabah alarmın sesiyle kalktığımda aşağıya indim ama evde kimse yoktu annem ve babam doktor oldukları için yüzlerini gören cennetlik masanın üstüne kahvaltıyı kurup not bırakmıştı

Not:kızım  biz akşam yokuz babanla nöbete kalacağız korkarsan ara yada yakın bir arkadaşını çağır

                                      Annen...

Of napıcam şimdi evde ilk defa tek kalıcam bu annemlerin ilk nöbeti dil ama ilk defa yanımda mert yok ve eve çağıracak kadar samimi bir arkadaşımda yok diye düşünüyodum ama geç kaldığımı anlayıp tuvalete gidip rutin işlerimi yaptım formamı giydim ve okula doğru yürümeye başladım okuldan içeri girdiğimde çoktan ders başlamıştı bile  sınıfıma doğru yürüdüm kapıyı çaldım ve içeri girdim ders fizikti ay ne hoş

-hocam geç kaldığım için özür dilerim

dedim ve demirin yanına doğru ilerlerken  hocada

-bugün okulda 2. Günün ve doğru dürüst derslere girmemişsin karlı doğrumu 

Dedi neden böyle demişti ki sadece baş sallamakla yetindim hoca beni azarlamaya başladığında farkında olmadan birkaç gözyaşı döktüm ama hocanın umrunda bile değildi o sırada demirin sesini duydum ve duymakla gözlerim onun gözlerini buldu

-eyer okuldan atılmak istemiyorsan rahat bırak kızı buraya gel melis

dedi demir beni korumuştu yanına oturunca daha demin yaşadığım her şeyi unutmuştum sanki neden böyle tuhaf hissediyordum derken demirin sesiyle irkildim

-Seni önemsediğimi sanıyorsan yanılıyorsun hocaya gıcığım ondan seninle alakası yok yani

gıcık işte nolcak

-sönönlö ölökösö yök yönö

dediğimde ilk defa onu gülerken görüyorum ve gözüme çok tatlı gelmişti bi dk ya ben az önce onu dışımdan mı söyledim yok ya dememişimdir hayır ya eyer duyduysa rezil oldun melis

-sesli mi söyledim

dedim utanarak ama o hala gülmekle meşguldü ve sadece başını salladı bi bu eksikti ztn of ya rezil oldum neyse ya  tenefüs zili çalınca efe geldi ve kolumdan tutup beni sınıftan çıkardı ve dün demirin beni getirdiği yere getirdi

-ne yaptığını sanıyorsun çıkar beni burdan

dedim o ise kahkaha atıyordu korkudan tir tir titriyodum ama umrunda bile değildi
-özür dile

dedi

-Neden

diye bağırdım o anki korkumla ne yapacağımı bilmiyodum sonra kollarımdan tutup beni duvara yasladı ilk defa bir erkekle böyle yakın duruyodum

-özür dile dedim yoksa olacaklardan sorumlu değilim

Dedi ve bi kahkaha daha patlattı gerçekten bayılmama ramak kalmıştı çok korkuyodum bulunduğumuz ortam karanlıktı ve ben bunalıyodum

-öz-

dediğim sırada bir ses duydum bu,bu demirdi

-o elini çek yoksa girmek istemeyeceği yerlere sokarım efe

diye bağırdı o sırada yanımıza geldi ve o kadar korkmuştum ki yanağındam istemsizce yaşlar süzülmeye başladı sonra ikisi birbirine bağırmaya başladı ve tam kavga edecekleri sırada daha fazla dayanamayacağımı anladım ve oracıkta bayıldım