KORKAK

4 ∞ Palto

Aqualung & Lucy Schwartz - Cold

Unut.

“Böyle diyince acım hafiflemedi.” dedim ağlarken.Son kez burnumu çekip oturduğumuz banktan kalkdım.Sigarasını ağzından çekti ve konuştu, “Çıplaksın,” dedi bana bakmadan. “Farkındayım!” diye bağırdım birden.Hiç kendimden beklememiştim bu davranışı.

Poposunu banktan kaldırıp,elindeki sigarasını tekrardan dudaklarının arasına sıkıştırdı.Paltosunun düğmelerini sakince açmaya başlamıştı.Kafasından neler geçiyordu?Simsiyah olan paltosunu çıkartıp,yüzüme dahi bakmadan bana uzattı.“Al.”dedi.Titreyen bedenime karşılık ellerim ile paltoyu kaptığım gibi kollarımdan geçirdim.Düğmeleri ilikledikten sonra arkama döndüm.Şimdi gitmeye hazırdım...

“Provası yok hayatın.Ne yeniden yaşamak mümkün,ne de yaşadıklarını silebilmek.”

Umursamadan yürümeye devam ettim.O'nu görmek istemiyordum.Ölmeliydi bence.Çıplak ayaklarım bana yardımcı olmuyordu.Kesin altlarının etleri zedelenmişti.Dolunaya baktım.Aya nefretlerimi yolladım,kalbim ile.Bütün hayatımı baştan sona mahfetmişti.Çok teşekkürler,cidden!

Ormanı es geçip uzun yoldan yürümeye başladım.Üstü kapalı olan geçitten yürümeye başladım.Rüzgar çok kuvvetliydi.Kumral'ın paltosu beni koruyordu.İsmini bile öğrenememiştim daha.Ne iğrenç bir duyguydu bu.Yürürken gözlerimin önüne gelen saçlarımı kulaklarımın arkasına sıkıştırdım.Gözyaşlarım dinmişti.Sanırsam tuzlu su kalmamış,tükenmişti.Banada yazıktı be,üstüme çok geliyorlardı.Evde ne yapacaktım?Odama kapanıp,kitaplarımı gömülecektim.Kızların beni rahatsız etmemelerini isteyip,hüngür hüngür ağlayarak acımı dindirmeye çalışacaktım.Olacaklar bunlardı.

Düz zeminde yürürken yağmur atıştırmaya başlamıştı.Ben sustum,sıra gökyüzündeydi.Sanki siyah gözyaşları vardı.Üzerimdeki palto gibi.O'nun paltosu...

Birkaç saat sonra paltoyu makasla kesip biçerdim,yada yakıp kül haline getirirdim.Birinci seçenek daha caziplik kazanıyordu.Merdivenlerden inmeye başladığımda üzerimdekine sımsıkı sarıldım.İhtiyacım vardı...Bacaklarıma yürürken yerdeki damlacıklar sıçrıyorlardı.Ayak parmaklarım buz tutmuştu neredeyse.Sıcacık yatağımda olmam lazımken yağmur altına sığınmıştım.

Bir kaç merdiven basamağı bitince caddeye çıkacağım aklıma gelmişti.Birazcık daha yürünce tüm işkence bitecekti.Tek tesellim buydu.Evime kavuşmak...

Ara sokağı dönünce,cadde tüm ışıklarıyla gözüktü.Yağmurda şemsiyesiz yürümeye devam ettim.Ellerimi paltonun geniş ceplerine soktum.Isıtmak için yardımcı olabilirdi.Ardı ardına aldığım nefesler iyi geliyordu.Caddeye geldiğimde çiftler gözlerime hücüm etti.Lanet olasıcalar!

Şemsiyenin altlarında yiyişiyorlardı.Ben tecavüze uğradım ama!

Adımlarımı hızlandırdım.Etraftakilerin gözleri benim üzerimde gibi hissediyordum.Koşmayı istedim ama olmadı.Gözlerin hepsi üzerimde olurdu o zaman.Kafamı sağa ve sola çevirdim.Umduğum gibi bir ortam yoktu.Herkes kendi halindeydi.Beynimde gözler üzerimde,dışarıdan sıradandı.

Milletin bakacak tek yerleri ayaklarım olsa gerekti.Deli gibiydim.Dışlanıyor gibiydim.Herşeydim.Paranomanyak,psikopat,deli ve korkak.

Hızlı yürümeye devam ettim.Ta ki birine çarpana kadar.Şişmiş gözlerimi kaldırdım.Bir bayandı. “Özür dilerim,” dedim çabucak. “Önemli değil.” deyip kolumu okşadı ve geri indirdi.Memnuniyetle gülümseyip yoluna geri devam etti.Kafamı çevirip kadına bakmaya başladım.Birine benzetmiş gibiydim.Veya yanılıyordum.Boşverip yoluma devam ettim.Az kalmıştı...

Mağazaların ışıkları gözlerimi alıyordu.Gözlerimin kıpkırmızı olduğuna emindim.Hayatımda ilk defa bu kadar ağlamıştım.Aralıksız ağlamak,bana iyi gelmişti.Çünkü içimde birikenleri dışarıya savurmuştum.O'na tokat atmam gerekiyordu,belkide daha fazlası.Kalbim el vermemişti.Bir kerede beynimi dinleseydim bu kadar şey olmayacaktı.Siktiğim kalbim!

Caddenin yolu bittiğinde sokağımıza döndüm.Bir kaç evi geçtikten sonra bitmiş olacaktı.Evlerin ışıkları yanıyordu.Birkaç evi geçtiğimde evimizinde ışıklarının yanıyor olduğunu fark ettim.Uyumamışlarmıydı bunlar hala?

Kırk dört numaralı eve geldimde bahçenin minik kapasını yavaşça açtım.İki küçük merdivenide çıktıktan sonra nefes aldım.Son kez yapmam gereken zile basmaktı.Yeniden koca bir nefes aldım.İşaret parmağım ile zile bastım.Kahretsin!

Kapının arkasından adım seslerini duydum.Ardından kapının açılma sesi. “Lydia!” diye bağırdı iki kız.Zorlukla gülümsemeye çalıştım.İki çift göz şok olmuşçasına beni süzdü.Görüntüm berbat bir haldeydi.İçimi söylemiyorum bile...

“İçeri gir hemen.” dedi Mia.Çıplak ayaklarımda içeri adımladım.Evin içi değişmiş gibi geldi gözlerime.Fakat değişen bendim.Artık kız değil,kadındım!

“Gia çorap ile kıyafet getir hemen!” diye bağırdı Mia tekrardan.Gia kafasını sallayıp yukarı bir koşu çıktı.Anında bana sarılan Mia'ya karşılık vermeye çalıştım.Afallamışa dönmüştü.Bittiğine emin olmadığım gözyaşlarım yeniden akın etti.Durmak bilmiyordu!

İki kişilik koltuğa palto ile oturttu beni Mia.Birkaç dakika sonra Gia geldi.Elinde iç çamaşırı ve gecelik takımı vardı.Paltomu çıkarmasına izin verdim.Gia paltoyu gidip askılığa astı.Ve, geri geldi.Külotumu ve südyenimi giydirdi Mia.Geceliğide giydirdiğinde tamamdım.Şimdi soru yağmuruna tutabilirlerdi.

“Neredeydin?” dedi Gia.Cevap vermeyip ağlamaya devam etmeyi seçtim. “Ne oldu peki?” dedi Mia. “Kötü birşey yaptım,çok kötü.” dedim nefessiz. “Anlatmak ister misin?” dedi Mia.Kafamı olumlu anda salladım.Söylemezsem peşimi bırakmazdı.Yalan söyleyecektim.İlk defa.

“Erkek arkadaşım ile seks yaptık.” dedim ağlarken.İkisininde gözleri açıldı. “Erkek arkadaşın mı vardı?” dedi.Yoktu tabii. “Vardı.” dedim.Gözleri genişledi ikisininde. “Eninde sonunda olacaktı bu.Üzülmemelisin.” dedi Gia.Haklı mıydı?

Kalorifer vücut ısımı yerine getiriyordu. “Tabii ki.Kimse bakire kalmak istemez.” dedi Mia.Böylemi düşünüyorlardı cidden? “Kızarsınız sanmıştım.” dedim. “Seni seviyor muydu?” dedi Gia.

“O beni sevmeyecek,”

“Neden?” dedi Gia.Kafamı iki yana salladım.

“Kaybedecek sizden başka,hiçbir şeyim kalmadı,” nefes aldım. “Ben bir hiçim.”

“Böyle konuşma.” dedi Mia. “Susturma onu,konuşsun.” dedi Gia.

“İçimde ölü biri var.” dedim,konuşmak istiyordum. “İçimin yorulduğunu hissediyorum.” dedim.Susmak istemiyordum.Çok susmuştum. “Acı hep olacak,” susmayacaktım,hemde hiç.

“Bana karanlığın ne olduğunu öğretmeden tüm ışıklarımı söndürdü.” dedim. “Çok yoruldum bu saf hallerimden.”

“Bitti mi?” dedi Gia. “Bitti.” dedim gözlerimi tekrardan silerken.  “Uyuyacağım kızlar.” diye itiraf ettim. “Yastık ile yorgan getir Gia.” dedi Mia.

 “Hayır,sadece yastık.O'nun paltosu ile uyuyacağım.”