Φτάνοντας στο δωμάτιο μου αφήνω την τσάντα μου στην πολυθρόνα πίσω από το κρεβάτι και ξαπλώνω. Θα κοιμηθώ για λίγο ώστε να φάω μετά λίγο μεσημεριανό στην τραπεζαρία. Μόλις ξαπλώσω ακούω το κινητό μου. Γαμώτο!
«Ναι!» λέω φανερά εκνευρισμένη.
«Ενοχλώ;» ρωτάει παιχνιδιάρικα ο Louis.
«Προφανώς!» λέω απότομα.
«Χαίρομαι.» είμαι σίγουρη πως γελάει αυτή την στιγμή.
«Τι θες;» έχω αρχίσει να χάνω την υπομονή μου.
«Μου είπε ο Brooks να σου τηλεφωνήσω. Θα βγούμε το πρώτο μας ραντεβού...» είπε κοροϊδευτικά το 'ραντεβού'.
«Τόσο νωρίς;;» παραπονιέμαι.
«Γιατί σε χαλάει;» ξανά ρωτάει ειρωνικά. Θα τον σκοτώσω!
«Δεν θα μαλώσω μαζί σου, ειδικά απο το τηλέφωνο. Είμαι ανώτερος άνθρωπος.» είπα περήφανα. Άρχισε να γελάει.
«Είσαι αστεία τελικά. Μου αρέσει..» τον ένιωθα να χαμογελάει.
«Απλά πες μου που πρέπει να είμαι και τι ώρα.» ξεφύσησα.
«Θα έρθω να σε πάρω από το ξενοδοχείο που μένεις σε τρεις ώρες. Να είσαι έτοιμη love!»
Και έτσι το έκλεισε. Πέταξα το κινητό στο κρεβάτι και πήγα στην ντουλάπα. Ούτε καν μου είπε που θα πάμε. Ήταν απασχολημένος με το να μου σπάσει τα νεύρα. Δεν ξέρω τι να βάλω...
Τελικά κατέληξα σε ένα μαύρο στενό φόρεμα που έφτανε μέχρι το γόνατο και άφηνε ακάλυπτες τις καλοσχηματισμένες γάμπες μου. Από κάτω θα έβαζα τις μαύρες γυαλιστερές μου γόβες.
Αφού βρήκα τι θα βάλω ξάπλωσα και κοιμήθηκα για δύο ολόκληρες ώρες. Ξύπνησα από το ξυπνητήρι που είχα βάλει. Το έκλεισα και πήγα στο μπάνιο. Έπλυνα το πρόσωπό μου και βάφτηκα ελαφρά. Ντύθηκα και ξανά ίσιωσα λίγο τα μαλλιά μου. Κοιτάχτηκα μια φορά στον καθρέφτη και χαμογέλασα στον εαυτό μου. Ήμουν έτοιμη πάνω στην ώρα, εφτά ακριβώς. Η κοιλιά μου γουργούρισε... με αυτά και μ' εκείνα είχα ξεχάσει να φάω. Απλά ελπίζω να μην ακούσει τίποτα ο Loui και αρχίσει την πλάκα. Πήρα την τσάντα μου με τα απαραίτητα... κατέβηκα κάτω και τον είδα στην είσοδο. Ήταν εντυπωσιακός μπορώ να πω. Φορούσε ένα μαύρο κοστούμι, με ένα άσπρο πουκάμισο, μαύρη γραβάτα και μαύρα παπούτσια. Είχε τραβήξει πίσω τα σχετικά μακριά μαλλιά του.
«Άργησες!» είπε κι άπλωσε το χέρι του να με χαιρετήσει. Ευτυχώς που δεν μας ακούν οι paparazzi.
DU LIEST GERADE
Management Relationship
Fanfiction«Ποτέ μην αγνοείς αυτά που νιώθεις. Πράξε όσο είναι νωρίς, γιατί θα χάσεις την ευκαιρία σου & ίσως να μην μπορέσεις να ξανά δοκιμάσεις. Όμως ποιος ξέρεις τι μας επιφυλάσσει το μέλλον; Άσε την τύχη σου να πράξη...»
