Yaşamaya nefes alarak başlarsın. Ölü sessizliğin ruhuna kefen biçmeden sızan nefeslerin yaşadığını kanıtlamaya yetmez.
Ağlarsın.
Nefes alışın, eğer varamazsa acı çığlıklarına ölüme biçtiğin kefene sen sarılırsın. Yaşadığını ağladıkça hissedeceğinin farkına varıp ümitlerin önünü o zaman ilikler kaderin.
Anlarsın, yaşamak ağlamakla başlar.
Anlarsın.
Ve tekrar ağlarsın.
18/11/19
© Tüm hakları saklıdır.
Y.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BİR BUKET ATEŞ
Short StoryAteşle büyüttüm kuru yapraklı çiçeklerimi, Belki yanarsın diye. Belki de beraber yanarız. Bir buket ateş ile.
