Hayatımın anlamı

ece

Akşam yemeğinden sonra başımın ağrıdığını soyleyerk odama girdim.ayağıam gelen kıyafetleri ayaklarımla iterek yatağıma ilerledim.laptopu açıp skaypiye girdim.bilge açıktı goruntulu arama gonderdim.bilge benim ilkokul arkadaşım .şansımıza lisedede birlikteydik.kardeşim gibiydi o benim.

"Nbr knk"

"ii knk sn"

"İi bnde napıon.yarın okul varya of"yarın okulun ilk gunuydu ve okuldan nefret ediyorum.

"ii facede takılıom kızım yeni haberlere göre okula üç tane daş çocuk geliyormuş"

" bu konular hakkı da konuşmak istemediğimi biliosun .hiç bir erkeğe guvenmiyorum hepsi aynı."

"hayır bence her erkek oyle değil.sende bırak artık şu kuralını ya çevrende çok yakışıklı çocuklar var"

"hayır o kural benim için hep geçerli olucak.berkden sonra kimseye guvenemiyorum. nese bn kapatıyorum ii gecler"

Hiç bir şey demeden laptopu kapattım .insanlar erkeklerle yakın değilim die abuk sabuk konuşuyor .bunun sebebi berk.berk benim ilk aşkım onu çok seviyordum lise birde çıkmaya başlamıştık .bu arada ben lise uçteyim .17 yaşındayım.

Nese berkte beni seviodu yani sanırım bn ole sanıodum.çıkışımızın 1.senesinde bir cafede bizim sınıfıda çağırarak bir kutlama hazırladım .berke ise sadece buluşmak istediğimi belirten bir mesaj attım ona. Berkin gelmesine yakın cafenin ışıklarını kapattık ve yerlerimizi aldık.kapının onunde yanan ufak ışıkta ben karanlıktada arkadaşlar duruyordu.berk kapıdan girdi gittim sarıldım.tam supriz die bağıracaktım ki .ayrılmak istiyorum dedi.arkadakiler supriz die bağırırken kollarımı saldım ve suratına baktım."neden?"diyebildim." Buraya kadar sıkıldım .başkasına aşık oldum"diip gitti soledi..yıkıldım mahvoldum o günden sonra erkeklerden nefret ettim hiç birine guvenmedim.işte insanlar gerçekleri bilmeden konuşuo.bana erkek fatma dienler bile oluyor umrumda değil aslında.sadece bana o anları hatırlattıkları için kızıyorum.elime düşen yaşla ağladığımı yeni farkettim.bir gokgurultusuyle yerimden hopladım .duşuncelere dalıp hayatttan kendimi soyutlamışım.yağmur yağıyordu kyaz mevsimindeydik Yaz yağmururuydu .izmirde yaşıyorum zaten tek yağmuru görüyoruz burda.yataktan kalkıp penceremi açtım ve yağmuru izlemeye başladım .yağmuru izlemeyi kuçukluğumden beri severim.kuçukken abimle yatardım.evt bir abim var.pencereyi açıp izlemeyi başlayınca kapat şunu die bağırırdı neymiş beyfendi uşuyormuş.eskileri hatırlayınca istemsizce gulumsedim.dışarıyı izlerken yoldan geçen birine takıldı gozlerim .o benimi izliyordu bana mı ole geldi. beni izlio .elimi ne var dercesine salladım.o ise pencereme biraz daha yaklaşıp" efendim guzellik" dedi.sarhoş mu acaba die bir bakındım ama hiç sarhoşluk belirtisi yoktu.aslında çokta yakışıklıydı hani.

"sen milletin kapısının onunde durup onları mı izlersin."

"aslında yağmurda yurumeyi seviyorum.ama boyle bir manzarayı gormuşken izleyeyimdedim."dedi beni guzel bulduğunu ima ediyordu.

" pis sapık.çabuk git yoksa polisi çağırırım."die cırladım

"gitmessem nolcak.çağır hadi prenses bakalım birşey yapabilcekeler mi?" Neyi kastettiğini anlamamıştım ama bulaşmakta istemiyordum.

"hadi yuru git akşam akşam."

Bir şey demesine izin vrmdn pencereyi kapatıp kendimi yatağa attım yarın okul vardı .ve bilge bana suratına kapatmamın hesabını mutlaka sorucaktı yani zor bir gun beni beklior...