PANLOLOKO

PROLOGUE

Hanggang saan aabot ang iyong pagmamahal sa taong Mahal mo? Handa mo bang makita ang mahal mo na may kasamang iba? Hanggang kailan ka magtitiis? Makakaya mo pa bang mahalin siya kahit alam mong masaya na siya sa iba?

CHAPTER 1
Merry Rose Santillan 18 years old ,nagaaral sa Montenegro Academy matalino , maganda, maputi, matangkad, at higit sa lahat sobraing bait nito. Kinaiingitan ito sa dati niyang pinapasukang paaralan.

Bagong lipat pa lamang si Rose ng school dahil gusto niyang makalimutan ang kanyang exboyfriend kaya naisip niyang magpakalayo layo muna siya.

Unang araw ng pasukan ngayon at nasa cafeteria siya ngayon naghihintay ng pagsisimula ng klase.

RINGGGGG~~~hudyat na simula na ang klase

Agad nagtungo si Rose sa kaniyang classroom . Pagpasok nito at isang na lang ang bakanteng upuan at iyon ay sa dulo katabi ng bintana.

agad na umupo si rose ng hindi man lang tumitingin sa kanyang paligid kung ano ang nangyayari

"bago ka lang ba dito? " nagulat si rose kung sino ang nagsalita lumingon siya sa kanyang katabi at nakita niya ang lalaki na nakatingin sa kanya

"oo bakit? " sagot niya na lamang

"hindi kasi pamilyar ang mukha mo sakin " sagot pa nito.Hindi na niya ito pinansin bagkus ay nagfocus na lamang siya sa harap kung saan nagtuturo ang kaniang guro.

"May kasabay kang kumain mamaya? " nagsalita pa rin ito kahit hindi niya na pinapansin

Ringggggringgg~~~~Breaktime

"Sabay tayo ahh hintayin kita sa cafeteria mamaya "

Hindi niya alam kung pupunta ba siya sa cafeteria para makasabay ito,nagdadalawang isip siya kasi hindi niya naman kilala ang lalaking kinausap niya pero alam niyang mukha naman itong mapagkakatiwalaan.

Tinungo nuta ang Canteen at pagpasok niya bumungad agad ang lalaki sa kanya .

Ilang buwan ang lumipas naging ganun ang set up nila ,lagi na silang magkasama,sabay kumain ,pag kauwian sabay pa din sila

Hanggang sa hindi maipaliwanag na nararamdaman napapamahal na sila sa isa't isa .Hanggang isang araw ay inaya ni Renze(pangalan ng bida sa kwento) na lumabas sila ni Rose .Napagdesisyunan din niya na iyo na ang tamang panahon para umamin ng kanyang nararamdaman.

Ito na ang pinakahihintay na araw ni Renze.Nakasay sila ngayon sa ferris wheel at nasa bandang itaas na sila.

" MARY ROSE SANTILLAN !! ILOVEYOUUUU !!! " biglang basag ni Renze sa katahimikang kanina pa walang imik nilang dalawa.

Nagulat si Rose sa sinabi ng nobyo at hindi niya maipaliwanag ang nararamdaman, hindi niya alam ang isasagot sa sinabi ni Renze.

Kinkabahan npero lakas loob niyang sinabi ang katagang

" RENZE KYLE MONTENEGRO I LOVE YOU TOO!!!! "
Biglang may ngiti ang sumilaw sa mukha ng binata at agad na niyakap si Rose .

" Ibig sabihin tayo na? " Tanong nito
"Oum" ang tanging nasagot ni Rose sa kanya.

Masaya silang namasyal ng magkaholding hands na dalawa.

Tuloy tuloy ang kanilang relasyon hanggang makalipas ang 4 na buwan.

Isang araw walang paramdam si Renze mahigit isang linggo na itong walang paramdam .Ang akala ni Rose ay madami lang ginagawa ngunit ngayong araw napagisipan niyang pumunta sa bahay nito .