KILLER MACHINE

The sad christmas again

December 24, 2050

In sparkly town.

"Sabi nila masaya daw ang pasko. Pero Hindi ko pa nakita at na celebrate and Christmas. It's been thirty years. And I'm only eighteen years old now. My birthday is this day. How odd."

Nag lalakad kami ng mga kasamahan ko para kumuha ng pagkain Kung saan mayroon pa kami makukuha. May alam sila na facility kung saan May mga stocks na pagkain, even though some of the foods are expired. Sinusubukan pa din namin iyon kainin. We lived in underground and luckily some survivors are farmers and geniuses. Nag tatanim kami underground ngunit Hindi sapat. Around two hundred people and counting sa ilalim ng underground protected facility ang andoon. Some teenagers like us need to sacrifices ourselves outside para kumuha ng pagkain sa sinasabi na Safe house. Pero sa dami ng aliens nakaka takot lumabas. Specially we only have five gears to wear para Hindi kami mamatay dito sa lamig at sa Mismo na mist na gawa ng mga aliens.  Ever since they invade earth no summer and no more light in the sky. Except sometimes the moon that you can only see around this months of December.

"Hoy. Dito."

Pag kaway sakin ni Nathan. Isa siya sa mga kaibigan ko at nag pumilit na sumama, this is my third fourth time rading the safe house to take some medicines and foods.

"Sige."

Mahina ko na sabi. Na huhuli ako sa
Line. Dahil ako lamang ang May baril sa Amin Lima ang Iba samurai ang hawak. I tried to stay calm and being alert at the same time. When...

"Agghhh.."

Sigaw ng isa namin na kasama. Lumingon ako sa direksyon niyon. It's Wilma one alien got her.

"Tulong!!! Tulong!!  Help me Lumi."

Sigaw ni Wilma sa akin. Well yes my name is Lumi and I'm 18 years old. My name meaning is snow. Why? Dahil pinanganak ako ng malamig at puro snow. Sabi nga ng nanay ko dapat yukio ang pangalan ko Pero. It's beyond they're taste and it doesn't fit me.

"Wi-Wilma.. Lumi Ano pa hinihintay mo! Kill that monster.!!"

Sigaw ni Prey.kapatid na babae ni Wilma. Napa lunok ako. Ramdam ko ang panunuyo ng aking lalamunan. Bigla ako lalo nanlamig sa Kinatatayuan ko. Ang laki ng alien na May hawak Kay Wilma. Itinutok ko ang baril Pero Hindi ko maiputok. I wonder kung May epekto ba ito sa laki ng alien. Usually average alien tall is 6 feet. This alien is triple the size. And I can sense a blood lust coming from it.

"Lumi.. are you dumb. Ako na let me handle that thing."

Prey try to get the gun. Wala sa sarili ko iyon na ibigay. Mukhang this time we walk into a trap.

"You son of a bitch! Die!!"

Narinig ko na sigaw ni Prey, then she pulled the trigger. Napa pikit kami Dahil sa usok at sa snow. Then nanlaki ang aming mga mata.

"Agghhhhhhh!!!!!"

Napaka lakas ng sigaw ni Wilma. And I know anytime may iba pa na aliens ang lalabas sa sigaw na iyon. Hindi ako makapaniwala. Ginawa na shield si wilma ng alien. But thank god sa balikat lang ang tama. Still ang mga kuko ng alien ay naka pako sa isang balikat ni Wilma. I tried to look away. Ang takot ay Hindi umalis sa katawan ko. Dumampot ako ng bato. Ng makita ko na isusubo si Wilma ng alien. Binata ko ito.

"What have you done Prey! And Lumi are you insane.??!"

Takot na takot na sabi ni Nathan. I smirked and I felt the sweat into my body.

"Hoy pangit na alien. Ibaba mo si Wilma! Ako ang ipalit mo!!!"

Sigaw ko rito. I heard that some alien na sinasabi nila na rank B ay May higher intelligence and can understand human. And I think that rumor is true. Ng itapon ng alien si Wilma at tumingin ito sa Akin. Hindi ko na explain ang takot na nanunuot sa katawan ko.

"Nathan! Get Wilma! Everyone run! I'll distract him."

Yun Ang  sigaw ko.  Nakita ko sa mukha. Ni Nathan ang takot at pag resist. Ngunit tumakbo na ako. Hinabol ako ng alien.
Sumuot ako sa Ilan gusali na masikip. Halos napaka bilis ng tibok ng puso ko. When I felt someone grab my back. And it hurts! I can't explain the pain.

"You mock me. You run like a rat. And now I'll eat you even you're bones."

Sabi ng alien and I can't believe my eyes. This freaking ugly monster can talk like a human. But the appearance and voice is terrible. Nanlaki mata ko. Gusto ko sumagaw Pero. Ayoko mag bigay ng attention sa ibang aliens nearby. I endure then pain.

"Kung papatayin mo ako at kakainin. Make it quick! I don't want a painful death."

The ugly alien didn't say a word. Pero ni hang niya ako in the air. He smiled at me. Smiled like a devil, he opened his mouth. Pumikit ako. This is the saddest birthday of my life. And it's my death as well.

Booommmm... na rinig ko. At kasabay nito ang pag bagsak ko sa snow. Habang ang kamay ng alien ay naka kapit pa din sa akin. Na nginginig ako Hindi ko alam Kung sa lamig oh sa nakikita ko. Durog na durog ang alien na kanina Lang ay may hawak sa akin. Pero. Some aliens heading my way.

"Come on! There's no time! Get up!"

I heard. Lumingon ako. He is standing there. A tall man around 6 and 3 feet. Perfect built body. A white and black hair. White sa buong ulo at itim ang bangs. Yes he have sided bangs. His eyes is glowing. And its color is a mix of white and blue flame. And I can't deny he looks gorgeous. As if I'm looking into a fictional character. Well he looks fiction though.

"Who..who are—-"

Hinawakan niya ako sa kuwelyo ng suit ko. He forced me to stand up. Using only his one finger, what a monster is this. Na Pansin ko din na nababalutan siya ng buong metal sa katawan but his face is like human. And it's flesh like human.

"No more question! Get up. Hide behind my back."

He said, I didn't say a word. He aimed. I can tell that he is heavy equipped. And I know that his not fully human but a robot, and could be higher one and intelligent one.