SUICIDE // JACKBUM

"seni asla bırakmayacağım"

Jaebeom,soğuk fayansa sırtını dayamış bir şekilde bileğinden akan kana bakıyordu.En son ne zaman iyi hissettiğini düşündü,hatırlamıyordu.Ayağa kalkmayı denedi ama başı döndüğü için hafifçe sendeledi.Bu haline kahkaha atarak gülmeye başladı ve uzun zaman geçmeden bu gülüşleri yerini gözyaşlarına bıraktı.

Lavaboya ellerini koyup aynadan kendine baktı.Şişmiş göz altları,dağınık saçlar,kızarık gözler ile berbat görünüyordu fakat dış görünüşü şuan umursayacağı en son şey bile olabilirdi.Aynada kendini incelemeye devam ederken zilin gürültülü bir şekilde çaldığını fark etti.Kim olduğunu tahmin edebiliyordu.Gözyaşlarını silerek yüzüne buruk bir tebessüm yerleştirdi ve kapıyı açtı.Tahmin ettiği gibi gelen Jackson'dı.Jaebeom,Jackson'ın bir şey söylemesine izin vermeyip ona gözyaşları içinde kocaman sarıldı.Jackson neler olduğunu anlamıştı ve hiçbir şey söylemeden sarılmasına karşılık verdi.

Jackson uzun zamandır Jaebeom'un intihara meyilli ve büyük bir depresyonun içerisinde olduğunu biliyordu.Bunu bilmesine karşın ona hala söyleyemediği hisleri vardı.Jaebeom'a iyi hissettirecek şeyin "sevgi" olduğunu düşünüyordu ve bunu ona vermeye hazırdı.Her zaman onun yanında olacağına ve sevginin ne olduğunu ona göstereceğine onlar daha 6 yaşındayken söz vermişti.

Jaebeom,gözyaşlarını silerek Jackson'ın kollarından ayrıldı.Kızarmış gözler ile Jackson'a baktığında onun da neredeyse ağlamak üzere olduğunu gördü,bundan nefret ediyordu.Jackson'a ağlamak hiç yakışmıyordu,Jaebeom onu bir yıldıza benzetiyordu.Ne olursa olsun karanlıkta bile sürekli ışık saçan bir yıldız...

Jackson,Jaebeom'un yaralar içinde olan bileğine ve yere bakan suratına baktı.Kafasını kaldırıp onu gözüne bakmaya zorladı ve hafifçe gülümseyerek şu sözleri söyledi;

"Şartlar ne olursa olsun,seni asla bırakmayacağım.Seni seviyorum."