Ruh Hastası | Yarı Texting

yirmi bir

Kitabın ismini değiştirdim ama kurgusu hala aynı

3-5 kişi okuyor kendi kafama göre takılıyorum sğwifvwcçaö

"Sude kanka sen hemen sarhoş oluyorsun içme bence yeter iki bardak"

"Bişey olmaz"

"Sude?"

"He?"

"Dans edelim mi?"

"Niye ki?"

"Kızım, böyle saçma sorumu olur edelim işte"

"Tamam ama beni kaldır"

"Başa belasın ama tatlı bela"

"Şerbetim var mı peki?"

"Kafası nasıl güzel"

Dedi Badeye bakarak veya Diyara, bilmiyorum.

Elimi tutarak kaldırdı, bende kalktım tabi biraz zor olmuştu topuklu ile.

Elimden tutarak sürüklüyordu sahnenin ortasına, ardından Can ve Diyar geldi. Ellerimi Barışʼın omuzlarına koydum.

Sağa sola hafif şekilde sallanıyorduk, Barışın boynununa dolamıştım..

Söylemek vardı anonim olduğumu ve ona aşık olduğumu ama kıçım yemiyordu.

"Barış.. Oturalım"

"Tamam"

Ben ayrılmıştım ama o belimden tutarak oturduğumuz masaya yürütmüştü.

*

"Hey Sude iyi misin? "

Galiba gerçekten sarhoş olmuştum..

"Bade eve gidelim artık"

"Kanka durum şu ki bizim eve gidersek Yaren malı annene yetiştirir, sen kendi evine gidersen annen seni haşlayacak"

Dedi iki üç masa ilerde oturan Yarenʼe bakarak.

"Kızlar yanlış anlamazsanız, ailem tatilʼe gitmişti antalyaya yoklar yani Sude bende kalabilir"

Ne?

Ben Barışın evinde kalacaktım, ölüyorum.

"Barış gerçekten mi ya, şu durumda bizi en iyi sen kurtarmış olursun bende Aysel ablaya bende kalıyor derim"

"Güzel plan, hadi uygulayalım"

Benden kimse izin almamıştı noluyor lan?

Avcumun içine sıcaklık değdini fark edince elime döndüm, Barış tutuyordu.

"Bak, bu çantası normalde bu akşam bizde kalacaktı bu yüzden getirmişti içinde kıyafetleri var"

"Bade diyorum sen lavaboya götürsen orada giyse iyi olur bende kucağıma alırım ve rahat rahat gidebiliriz"

"Mantıklı, yürü lan kezban"

Omuzlarımdan tutarak yürütüyordu, sadece üç bardak içmiştim?

Lavaboya geldiğimizde elime tutuşturulan kıyafetlere baktım, ve kabine girdim.

Siyah bir tayt ve siyah bir crop ama uzun kollu badi vardı ve beyaz converslerim birde babet çorap duruyordu birde siyah ceket.

Önce taytımı giydim sonra çorap ve ayakkabılarımı, üstüme badimi giydikten sonra ceketi geçirdim.

"Bade bu kapı niye açılmıyor?"

"Tutuyorum çünkü salak"

Dedi ve ışınla kapıyı ittirdi bu durumda kafama çarpmıştı.

"Hiii! İyi misin lan?"

"Hıhı"

Ovuşturarak söylemiştim, acımıştı.

Elbiseyi çantaya koyduktan sonra Badeye verdim.

"Yarın verirsin uğraşamam taşımakla"

Telefonumu ceketimin cebine koydum ve ardından Barışʼın sesi duyuldu.

"Hazır mısın?"

"Eveğğğt"

Lavabodan çıktıktan sonra Barış kucağına almıştı hemen başım dönmüştü.

Bazıları bize baksa bile bunu umursamamıştı, tabi bende.

Merdivenlerden aşağıya inmiştik, sonra da Barış ön koltuğa beni koyduktan sonra sürücü koltuğuna geçti.

Oyuncak bebek gibi hissediyordum kendimi.

Kafamı cama yaslayarak gözlerimi kapattım, ama yanağımda dıcak bir şeyle gözlerimi büyüttüm.

"Noluyor lan?"

Diyerek döndüğümde Barış gülüyordu, bu aralar fazla samimiydik sanki?

Arabayı çalıştırdı, bende tekrar cama yaslandım.

Araba durduğunda etrafa baktım, bir evin önündeydik galiba gelmiştik.

"Hadi bakalım gel"

Diyerek ön koltuğun kapısını açtı, ve tekrar kucağına aldı.

"Dur ya böyle olmuyor merdivenleri nası çıkacağız ben önümü görmeden?"

Diyerek normal tuttu, az daha düşeceğim için beline bacaklarımı kollarımıda boynuna dolamıştım.

Şuan çocuğa bildiğin yapışmıştım ne bok yiyordum acaba?

Yavaş yavaş ilerlerken salona gelmiştik, tablo görmüştüm ailesi ve Barış...

Odaya girdiğimizde etrafa döndüm misafir odasıydı galiba.

Sırtım yumuşak bir yere değdiğinde yatak olduğunu anlafım bacaklarımı kendime çektim, üstüme Barış örtü örtmüştü.

Kulağımın yanında sıcak bir nefes vardı, gözlerimi açamayacak durumdaydım bu yüzden açmadım.

"Galiba senden hoşlanıyorum, Sude.."

son

Aha sıçtık, en heyecanlı yerde kestim olacakları bir tek ben bildiğim için sıkıntı yok eifscsdçağmşss