Entering The Exit

Chapter 3

Hindi pa pa po ito edited.. pagpasensyahan na....enjoy reading. 

Chapter 3

2 days na simula nag nagpunta kami sa surprise ni Zane. Nagiging busy na din ang mga tao sa palagid.  Hindi magkanda-ugaga sa mga pinagkakaabalahan. May mga maagang pumunta dito sa paaralan para magpractice para sa mga kani-kanilang sports.

At isa na rin ako doon.  Ayoko kasi na may nakakakita sa akin na nagpra-practice . Nakakailang. Iyong feeling na tinititigan nila bawat galaw mo.  Hindi naman sa nagmamayabang o kung ano man pero I felt uneasy being watched in my practices.

Buti nga at hindi ako naiilang kapag totoong competition na. And I thank that .

Wala akong balita sa mga barkada ko kung ano ang pinagkakaabalahan nila . But I think, sa basketball pa din ang field na sasalihan ni Zane and sa cheerleading squad pa din si Karyl.

Ako ? Yeah.  Palagi naman ako nagshi-shift ng sinasalihan.  Haha.  Kumbaga NPA (No Permanent Address) .

Oy! Tawa naman dyan.. seryoso niyo namang nagbabasa. peace yow.

Paalis na ako sa likod ng skul sa may lumang building na pinagpra-practisan ko. Hindi na ito ginagamit kaso plano nilang irevise but maganda pa naman pero luma nga lang . Kaya ko napili dito ay dahil sa hindi ito masyadong pinupuntahan.

Ilan lang ang makikita mo dito.  Kung tutuosin nga ay halos wala na. Siguro kapag may pinakuha lang na mga files ang mga teacher. Ang ilan din siguro ay ang mga palihim na naninigarilyo sa lugar. Ang iba naman ay iyong mga pasaway lang na katulad ko.

Pagkatapos kong magpractice ng darts and archery ay inayos ko na ang bag ko at nagpunas ng pawis. Kinuha ko din sa bag ko ang tubig para naman maibsan ang pagod ko.

Inayos ko na ang mga gamit ko at palabas na dapat ako ng bigla akong napatingin sa nakaawang na pinto malapit sa pinagpractisan ko. Out of curiosity hinawakan ko ang pintuan at tinulak pa para mas makita ko kung ano ang nasa likod dahil sa kakaibang ingay na narinig ko at natigil nalang ako sa kinatatayuan ko ng may nakita akong dalawang tao na.  Waaaahhh! Nagkikiss .. Torid siya!!!! Torid.  Waaahhh!!! My eyes!!!

Isasarado ko na sana ng nagsalita iyong lalaki . Hindi ako nagkakamali .
Zane? Bat ganon? I felt a sting of pain in my heart. What's that for? Bago pa nila ako mahuli nang kung sino man ang kahalikan niya ay tumakbo na ako paalis sa lugar na iyon at dumiretso na sa locker ko at nagpalit ng damit para makapasok na.

Pagkatapos kong magpalit ay nagmadali na din akong naglakad at pumasok sa unang subject ko.

Pagpihit ko ng pintuan ay natahimik ang napakagulong classroom . Every one take their glance at me.  May ibang nagchichismisan na biglang napigil at nakanga-nga pa sila. Iyong iba naman magbabatohan sana ng crumpled paper pero natigil nalang sa ere ang kamay nila at madami pang iba.

"Pre si Jerah oh" boy 1

"Tang ina mo tumahimik ka sakin lang siya!" Boy 2

"Ano ba gago ka ba? Langit siya, lupa ka lang! Hahahahha" boy 3

"Hahahahaha boommm!!" Boys

"Pre ganon ba? Oo nga no." Boy 2 . Sabi nito sabay kamot sa ulo niya.

Ewan ko ba sakanila.  Hindi ko nalang pinansin ang sinabi nila . Mga siraulo. Agad umupo sa upuan ko at nangalumbaba sa arm desk ko.

---

Mabilis lumipas ang oras at hapon na naman . Uwian na naman.

Naglakad kami palabas kasama itong si Zane at Karyl sa tabi ko. At dahil wala na naman sila mom and dad sa bahay naisip kong yayain nalang muna itong dalawang to.  Great! A bonding maybe?

"May lakad ba kayo? Let's go food trip? " I asked them as I dodge their arms. Nakatingin lang ako sa kanilang dalawa habang naghihintay ng sagot.  Nagkatinginan pa silang dalawa bago sabay na umiling . A crease formed in my forehead as I watch them both.

"I'm tired.  I just wanted to go home and sleep" said by Zane. Oh i forgot about this morning.  Kaya siguro siya pagod. Tsk! Tsk! Anyway anong magagawa ko. Siguro ilang oras silang naglap-lapan ng kung sino man iyon kaya siya napagod. Umiling ako sa naiisip ko . Grrr! What's happening to me.

Binalingan ko naman itong si Karyl kung saan naman ang lakad niya.

"Me? Just some stuff na kailangan tapusin." she said ng hindi tumitingin sa akin. 

"Okay if you both say so." Agad muna akong nagpa-iwan sa kanila at nagpaalam na may dadaanan muna sa teacher's faculty bago umuwi. May pinakuha kasi si Ma'am Fey na libro sa library kaya idadaan ko muna sakanya.

Pagka-abot ko kay Ma'am Fey ang libro na pinapakuha niya sa akin.  Agad akong umalis dahil gusto ko pa maglakad-lakad manlang dahil wala akong kasama sa bahay maliban sa katulong . Nakakabagot lamang doon.

Napagpasyahan kong pumunta na sa parking lot at umalis na ngunit sa kasamaang palad, hindi maandar ang kotse ko and worse wala ng tao dito dahil malayo din ito sa faculty ng teachers.  Urggghhh! Malas naman.

Wala akong choice kundi ang maglakad. Nang makalabas na ako sa campus ay napagpasyahan kong lakadin muna hanggang sa bus stop dahil papasok itong banda ng school .

Hindi pa man ako nakakalayo sa school nang bigla na lamang umulan ng napakalakas at wala pa naman akong payong.

Lakad-takbo na ang ginagawa ko para lamang makarating sa bus stop. Upang sumilong.  Grrr! Anlamig! Giniginaw na ako dahil sa uniform naming maiksi.

Nakarating na din ako sa may bus stop at inumpisahang mag pagpag ng damit ngunit wala na din itong silbi dahil basang-basa na halos lahat ng damit ko. Nilalamig na din ako kaya naupo muna ako.

Our uniform is like korean style.  Iyong longsleeve at may coat. Sa pang ibaba naman ay skirt na 3 inches above the knee. Masyado itong maiksi na siyang dahilan din kung bakit giniginaw na talaga ako.

Niyakap ko ang sarili ko para mabawasan ang lamig. Antagal naman ng bus. 15 minutes na din ako naghihintay.

Lumalakas na ang ulan na halos wala na nahihirapan ko ng makita ang mga sasakyan. Napatalon ako sa gulat dahil sa malakas na thunder and followed by a flash of  lightning. Bakit ba ngayon pa nasira ang kotse ko.

I hate thunder and lightning. It brings back bad memories. Nanginginig na ako hindi dahil sa giniginaw ako kundi dahil sa takot.  Wala na ding tao sa paligid at masyado ng madilim at malakas ang ulan.

Hindi ko na kinakaya ang takot at unti unti na din nanlalabo ang paningin ko. Umiikot na ang paligid hanggang sa may naaninag akong mabalis na tumakbo papunta sa akin at naramdaman ko na lang ang pagsalo sa akin ng dalawang malakas na bisig. And it all went black.

A/N:
Hello guys . It's been a while ng nakapag update ako. Kung sino man ang nagbabasa o magbabasa pa lang hope magustuhan niyo po. My story might not that great pero sana suportahan niyo po ito. Para sa inyo po itong lahat. I hope that you are enjoying it po. Sorry po sa Typos and wrong grammar hindi pa nakapag eedit.

Love,
Ms. Author :)