[แก้บน 2 VMIN] Hate U

Hate U 18

#เฮทยูวีมิน
@sola_minmin

นกกระจิบที่ทำรังอยู่บนต้นไม้ กำลังป้อนหนอนให้ลูกๆหลายตัวในรังที่พึ่งเกิดได้ไม่นาน ลูกนกอ้าปากรออาหารพลางส่งเสียงร้องเล็กๆทั้งที่ยังไม่ลืมตา

"เฮ้อ~"

ไม่ว่ายังไงก็ดูน่ารำคาญเสียมากกว่าน่าชม ดงฮันกัดก้านดอกหญ้าที่เก็บมาเล่น พลางนอนเอามือรองท้ายทอย มองดูท้องฟ้าปลอดโปร่งในยามเช้าใต้ร่มเงาของต้นไม้ใหญ่

บ้างก็มองเข้าไปในถ้ำที่อยู่ด้านข้าง เฝ้ารอทุกเช้าค่ำ ด้วยความหวังว่าจะได้เห็นหน้าใครสักคน แต่แล้วก็ต้องกลับมาถอนหายใจอีกครั้งเมื่อนึกถึงคำห้ามของใครอีกคน

เพื่อให้อาการของซังอูฟื้นตัวได้ไวขึ้น หมอที่ปราสาทคิมบอกให้พาค้างคาวหนุ่มกลับมายังถิ่นเกิด สภาพแวดล้อมที่เหมาะสมกับเผ่าพันธ์ุจะทำให้ซังอูฟื้นตัวเร็ว ด้วยความเป็นห่วงว่าอาจจะเกิดอันตรายกับซังอูระหว่างการเดินทาง องค์ชายเล็กมอบหมายให้ดงฮันตามมาดูแลซังอูจนถึงที่หมาย

ดงฮันรู้สึกดีใจที่เขาได้ตามซังอูมาที่นี่ เพราะถ้าหากเขาต้องอยู่ที่ปราสาทตระกูลคิมโดยไม่รู้ข่าวคราวของซังอูเลย เขาคงทนอยู่เฉยไม่ได้ มันจะเหงาแค่ไหนกันหากไม่ได้หยอกล้อซังอู ดงฮันจะอยู่ได้อย่างไรถ้าหากไม่ได้เห็นหน้าคนที่เขาชอบ

นี่มันก็ผ่านมาสองวันแล้ว ดงฮันไม่ได้ข่าวคราวอะไรจากซังอูเลย ทั้งที่เขาก็นอนเฝ้าอยู่หน้าถ้ำแทบจะตลอดเวลา แต่พอท่านอิเรียว(ชื่อเรียกตำแหน่งในเผ่าอินทรี ไว้เรียกปิศาจที่เป็นหมอ)ออกมาจากถ้ำ ก็เอาแต่บอกว่า 'ซังอูกำลังฟื้นตัวๆ' จะฟื้นตัวไปถึงเมื่อไหร่กัน เมื่อไหร่จะฟื้นตัวเสร็จจนหายดีล่ะ

"อ๊ะ! ท่านอิเรียว"

อิเรียวไว้เครายาวเดินนำพวกสาวใช้ที่ถือของสำหรับใช้รักษาซังอูเหมือนทุกวันเดินมาที่หน้าถ้ำ ดงฮันรีบลุกขึ้นยืนก่อนจะเรียก และโค้งทักทายให้อย่างนอบน้อม