yeni başlangıçlar

0.2

Okuldan içeri girdiğimizde yine geç kalmıştım ama bu sefer tek değildim demirde yanımdaydı insan hiç okula geç kaldığı için sevinir mi ben seviniyorum işte neden bilmiyorum ama onu tanıyalı 3 gün oldu ama ona duyduğum güven sanki onu yıllardır tanıyormuşum gibi niye böyle ki normalde kimseyle çabuk arkadaş yada kanka olmam yani pek sosyal biri olduğum söylenmez genelde içime kapalı biriyim derdimi sadece yaptığım çizimlerle paylaşırım bunları düşünürken hala okulun bahçesindeyiz çoktan 2. derse geçmişler demirin gözümün önümde ellerini sallamasıyla kendime geldim ve ona döndüm

-orda kalmaya niyetin varsa ben gidim

dediğinde Ona göz devirmekle yetindim ve sınıfa gittik tabi beyefendi'nin keyfi yerinde sonuçta okul babasının oh ne ala valla okul babamın olcak miss okula filan gelmem ayy yine hayaller nerde bizde o şans sınıfa girdiğimizde ders yine fizik ne tesadüf dimi içeri girdik demir özür bile dilemeden yerine geçti bende kısık bi sesle özür dileyip demirin yanına oturdum dersi dinlemeye başladık çabuk geçmişti okulda 3. Günüm ama maşallah bir ömür gibi gelmişti zil çaldığında demir babasıyla konuşmaya gitti sınıfta hemen hemen kimse kalmamıştı 3-5 kız (benimle birlikte)birde efe sonra efe ayağa kalktı kızlara kaş göz yaptı ve kızlar sınıftan çıktı napıyodu bu aptal sonra kapıyı kilitlemesiyle korkmaya başladım

-N,ne yaptığını sanıyorsun ac kapıyı

dedim o kadar korkmuştum ki farkında olmadan kekelemiştim

-noldu ufaklık iyilik meleğin yanında olmayınca korktun mu? Özrünü hala dilemedin dilede seni serbest bırakayım bence güzel anlaşma ne dersin

bunları söylerken iyice yaklaşmıştı ben geri geri giderken o üzerime geliyordu en son belim tahtaya çarpınca gidecek yerim kalmadı

-eyer beni bırakmazsan avazım çıktığı kadar bağırırım efe!

Sonlara doğru sesimi tok çıkardım belki ürker diye ama tam tersine o kahkaha atıyordu

-ne yaparsın bi daha desene

dedi bunları derken bile gülüyordu

-avazım çıktığı kadar bağırırım

dedim ama o hala gülüyordu ve bu benim sinirimi bozuyordu sonra bana dönüp

-denesene

dedi ve bana dahada yaklaştı haklıydı o bunları yaparken sesimi bile çıkaramıyordum dahada yaklaşırken biri kapıyı zorladı

-lan siktiklerim kim kitledi bu kapıyı kim var lan içerde aç kapıyı

bu demirdi tam bağıracakken efe ağzımı kapattı

-sakın öyle bi yanlış yapayım d-

sözünü tamamlamadan elini ısırdım

-demir yardım et

diye bağırdığımda demir sesimi duymuştu ve kapıyı zorlamaya başladı

-melis,melis iyimisin cevap ver,lan siktiğim her kimsen bittin olum kendi ecelini kendin hazırladın

onun sesiyle efe konuşmaya başladı

-kim kimi sikecek görelim bakalım

demesiyle beni kendine çekti ben ise sadece bağırıyodum

-demir yardım et demir kurtar be-

efe beni yere yatırmıştı ve üstüme çıkmıştı

-hic gülesim yoktu omu seni kurtaracak ufaklık